Δήμος Πειραιά: Καθαριότητα - Αποκομιδή Απορριμμάτων εν μέσω πανδημίας.

[Penelopenik]

Δεν θα σας παρει πανω απο 1 λεπτο
Ειμαι μαθητρια Γ λυκειου και σε κατι μηνες, δινω πανελληνιες. Ο κορονοιος σε συνδυασμο με το ηδη μη λειτουργικο σχολειο, καθιστα δυσκολο να μπορεσω να περασω μοναχα απο εκεινο. Ετσι, οι γονεις μου αναγκαζονται να καλυψουν τα κενα μου αλλα και να μαθω οτι νεο χρειαζεται, μεσα απο ενα φροντιστηριο περιπου 300 εκατοσταρικα καθε μηνα. Η μητερα μου δουλευει ως φυλακας σε εμβολιαστικο κεντρο ενω ο πατερας μου ειναι στα απορριματοφορα.
Μια μερα, ενα βραδυ βασικα εκατσα εξω να σκεφτω, ξερετε αυτα που σκεφτομαστε ολοι στην ηλικια αυτη, ολους τους προβληματισμους μου. Ακουσα τον γνωστο ηχο του απορριματοφορου και εντελως τυχαια ειδα τον πατερα μου, εκει που εδω και 8 χρονια δεν ειχα δει. Πιθανον επειδη αρνιομουν πεισματικα να κοιταξω την αληθεια καταματα. Η εικονα του, εχει μεινει ανεξιτηλη στην μνημη μου. Μεσα στον ιδρωτα, μεσα στις καθολου απολαυαστικες μυρωδιες και φυσικα μεσα στις αρρωστιες, να τραβαει τους καδους μη ξεροντας τι θα αντικρισει, τι θα μυρισει η τι θα του συμβει, μη λογαριαζοντας πως εχει προβλημα στα κοκαλα του, ρευματοειδης αρθριτιδα.
Ειμαι περηφανη, που ο πατερας μου τα κανει περα ολα για να σπουδασει και να μορφωσει τα παιδια του. Τα διαχωριζω, διοτι το σχολειο δεν κανει τον ανθρωπο. Αυτος, δεν εχει βγαλει σχολειο και ομως, εχει περισσοτερη μορφωση απο πολλους εγγραμματους.
Μεγαλωνοντας και αντικριζοντας αυτη την εικονα, θεωρω και εγω χρεος μου να παρακαλεσω δημοσια, οποιονδηποτε ανθρωπο πετα κατω σκουπιδια, να τα μαζευει και απλα να τα πετα στον καδο και οσοι απο εσας, ζητατε τα δικαιωματα σας μεσω καταληψης, παρακαλω μην μετακινειτε τους καδους.Αυτοι οι εργατες, ειναι αναγκασμενοι να τους ψαχνουν και να τους τραβανε, οσο μακρια και εαν ειναι και να τους τοποθετουν στην θεση τους.Δεν ζητω τιποτα παραξενο, τιποτα κουραστικο. Μονο να σεβαστειτε ολοι πως υπαρχουν χιλιαδες ανθρωποι εκει εξω που προσπαθουν να θρεψουν τα παιδια τους μεσα απο τα σκουπιδια. Μην κανετε τις 8 ωρες πιο δυσκολες, ειναι δουλεια τους, ομως και εμας θα πρεπε να νε υποχρεωση μας να τους σεβαστουμε, οπως και καθε επαγγελμα, καθε ανθρωπο και καθε οντοτητα ξεχωριστα. Υπαρχουν ανθρωποι με προβληματα, οπως ο πατερας μου που τα κανουν στην ακρη για χαρη των οικογενειων τους. Βοηθηστε να διαδοθει αυτο το μηνυμα, απο ενα παιδι ενος τετοιου ηρωα.
Πηνελόπη Νικολαΐδου 17 ετών μαθήτρια Γενικού Λυκείου