Hipochondria czy choroba?

Hipochondria to nie powód do żartów, lecz zaburzenie somatoformiczne z grupy zaburzeń lękowych.
Hipochondria dotyka około 5 proc. populacji i może pojawić się w dowolnym momencie życia, choć najczęściej występuje u młodych dorosłych obu płci.

Możesz być hipochondrykiem, jeśli:
• jesteś bardzo zaabsorbowany stanem swojego zdrowia i odczuwasz z tego powodu dyskomfort, który utrzymuje się przynajmniej od sześciu miesięcy,
• jesteś przekonany, że twoje ciało choruje, ale lekarze nie potrafią zdiagnozować twojej choroby lub ją bagatelizują,
• odczuwasz silną potrzebę odwiedzania lekarzy różnych specjalizacji i podważasz ich kompetencje, gdy wyniki zleconych przez nich badań nie potwierdzają twoich podejrzeń,
• spędzasz dużo czasu na umawianiu wizyt i badań, część z nich opłacając prywatnie lub oczekując finansowania ich przez rodzinę,
• miewasz stany lękowe i symptomy przypominające depresję,
• masz poczucie, że nikt inny nie doświadcza równie niepokojących i ignorowanych przez otoczenie symptomów,
• jesteś tak pochłonięty myślami o swoich dolegliwościach, że odbija się to na twojej pracy, relacjach z bliskimi czy hobby,
• miewasz kłopoty ze snem i zaburzenia odżywiania, które łączysz ze strachem o swoje zdrowie,
• odczuwasz ból i dostrzegasz inne sygnały mogące świadczyć o chorobach,
• nadmiernie interesujesz się funkcjonowaniem organizmu człowieka, lubisz czytać o chorobach i wyszukiwać w internecie ich objawy,
• lepiej czujesz się wśród ludzi chorych niż zdrowych,
• gdy bliscy lekceważą twoje podejrzenia dotyczące stanu zdrowia, czujesz się urażony, masz poczucie krzywdy, chciałbyś się od nich odciąć i dać im nauczkę.

Kamila Śnieżek, Świat Zdrowia, Nr 7, Wrzesień 2022.

#hipochondria #lęk #depresja #objawy #strach

[a-zb]

Bardzo ciekawy film. Juz parę lat ten temat bezpośredni mnie dotyczy i muszę przyznać, że jest to najgorsze co mnie w życiu spotkało. Każdy dzień, każda godzina to jest analizowanie reakcji płynących z ciała i wyszukiwanie wszelakich anomalii. Tysiące złotych wydane na lekarzy. A jeszcze jak sie przypląta faktyczna choroba, jak w moim przypadku, to w głowie siedzi tylko myśl, że moje schorzenie doprowadzi kiedyś do raka. Bardzo dziwne, że przydarzyło się to akrat mi, bo przed laty mój stan zdrowia był mi zupełnie obojetny, a nie wydarzyło się w moim życiu nic co mogło spowodować narodzenie hipochondrii. Ale trudno, trzeba żyć dalej z nadzieją, że kiedyś będzie lepiej.
Pozdrawiam

[WlodarczykB]

Nie zawsze hipochondryk odwiedza lekarzy. Często boi się wizyt i diagnoz i zamartwia się o swoje zdrowie sam. Są też ludzie rzeczywiście chorzy, którzy boją się diagnozy/lekarzy.

[teresaopalinska]

Czesc Pawelku, to nie przypadek ze Cie znalazlam.Gratuluje aktywnosci popularno naukowej w nowoczesnej formie. Usciski dla Ciebie i Asi.Bede Cie odwiedzac na kanale.Ja jestem na emeryturze w Polsce ale czas spedzony w Szwecji wspominam bardzo dobrze i troszke zazdroszcze Tobie ze nadal tam jestes.Buziaki dla Asi i Ciebie i oczywiscie dzieci Teresa Opalinska