Κοσμοπολιτική, ετεροπολιτική και επιστημολογίες του Νότου

"Συνομιλίες απο-αποικιοποίησης στην Ελλάδα, μεταξύ θεωρητικού λόγου και ακτιβιστικής δράσης"

Οργανωτές: dëcoloиıze hellάş σε συνέργεια με το Εργαστήριο μελέτης του Πολιτισμού, των Συνόρων και του Κοινωνικού Φύλου Πανεπιστήμιο Μακεδονίας

Διοργάνωση/Συντονισμός: Φ. Τσιμπιρίδου (Πανεπιστήμιο Μακεδονίας)

Η Συνάντηση Εργασίας έγινε στα πλαίσια της πρωτοβουλίας του Decolonize Hellas και ιδιαίτερα του άξονα Cosmopolitanisms/Cosmopolitics. Στο πλαίσιο του τελευταίου και υπό το πρίσμα της κριτικής στις διαδικασίες αυτό- και ετερο-αποικιοποίησης οι οποίες διέπουν τον ηγεμονικό λόγο της δυτικής επιστημολογίας και της λευκής υπεροχής, αναζητήσαμε τις σημασίες και τους μετασχηματισμούς του κλασικού Κοσμοπολιτισμού, από την εποχή της Αποικιοκρατίας μέχρι σήμερα. Στον απόηχο της μεταποικιακής κριτικής και της διυποκειμενικής πολυπολιτισμικότητας, και σε αντίστιξη με τον κλασικό ή νέο κοσμοπολιτισμό, επιχειρήσαμε να θέσουμε στο τραπέζι της συζήτησης τις έννοιες της φυλής, του ρατσισμού, της πατριαρχίας ή τις τεχνολογίες της αποικιοκρατίας μαζί με τις διαθεματικές, φεμινιστικές και άλλες διατομικές και ενσώματες ακτιβιστικές εμπειρίες ετεροπολιτικής – μια προσπάθεια που εμπνέεται από παγκοσμιοτοπικά κινήματα απο-αποικιοποίησης και βρίσκεται σε ανοιχτό διάλογο με τις επιστημολογίες του Νότου. Αναζητήσαμε πρακτικές κοσμοπολιτικής σε κινήματα, αντι-μαθήματα, ερευνητικές προοπτικές και καλλιτεχνικές παρεμβάσεις, σε σχεδιασμούς και συνεργατικά εγχειρήματα, στην πολιτική αλλιώς. Αφουγκραστήκαμε φωνές και ιστορίες υπεξούσιων, έτσι όπως επιβιώνουν στο περιθώριο ή στη διαρκή συνθήκη συνόρων και οριακότητας, διαμορφώνοντας την πολιτική στην καθημερινότητα, τη γνώση και την αμφισβήτηση στην ακαδημαϊκή σκέψη και πρακτική.

Απαντήσαμε σε ερωτήματα όπως:
Εντοπίζονται στα καθ’ημάς παραδείγματα τοπικών και υπερτοπικών επιστημολογιών, σε αναλογία με τις επιστημολογίες του Νότου, οι οποίες συνυφαίνονται με πρακτικές κοσμοπολιτικής σε συνθήκες απο-αποικιοποίησης (βλ. Λατινική Αμερική);
Πώς οι κατηγορίες οικείας ευαλωτότητας (μειονότητες, πρόσφυγες, μετανάστες, γυναίκες, επισφαλείς ζωές και άλλες εξαιρέσεις), αλλά και η αναστοχαστική παρατήρηση στα σύνορα των αποκλεισμών, συναρμολογούν δημιουργικά κοσμολογίες και τεχνολογίες του παρελθόντος, μπολιάζοντας την πρακτική με τη θεωρία;
Πώς συναρθρώνονται οι παράλληλες οικείες ιστορίες προσωπικών βιωμάτων, οι τοπικές κοσμολογίες, η εθνογραφική έρευνα, η προφορική ιστορία και οι φεμινιστικές μεθοδολογίες με την τέχνη, την τεχνογνωσία και την τεχνολογία;
Σε ποιο βαθμό οι πρακτικές συμπερίληψης, φροντίδας και ετεροπολιτικής αντιμιλούν στην προσωπική ιδιοτέλεια, την καπιταλιστική εκμετάλλευση, την αποικιοκρατική μήτρα του δομικού ρατσισμού, της κατοχής και των περιφράξεων, της πατριαρχίας και της κυριαρχίας επί της φύσης;
Υπάρχουν περιθώρια για την απο-αποικιοποίηση της γνώσης και της πολιτικής στην Ελλάδα και τις γειτονιές της με αναφορά στις αξίες του ανθρωπισμού αλλά και σε αναζήτηση ενός καθολικού ιδεώδους που δεν θα διαιρεί αλλά θα συμπεριλαμβάνει;

Συμμετείχαν: Φωτεινή Τσιμπιρίδου, Ίρις Λυκουριώτη, Αλέξανδρος Κιουπκιολής, Μιλτιάδης Ζερμπούλης, Αιμιλία Βουλβούλη, Πέννυ Τραυλού, Μιχάλης Μπαρτσίδης, Ιωάννα Λαλιώτου.

[Στη γειτονιά του Αλκαζάρ. Θεσσαλονίκη, 26.02.2021. Έρευνα-φωτογράφιση Μιλτιάδης Ζερμπούλης]