Βρώμικη Εκδοχή - Είμαστε μόνοι

*Re-upload - 2016.*
Μουσική παραγωγή: Instrumental
----------------------------------------------------------------------------------------
Find me:

#ΒρώμικηΕκδοχή #ΧΧ16

[ΑντώνηςΚαλαριδης]

Σήμερα ξύπνησα στραβά..
Και κάθε σήμερα..
_κατάθλιψη_

[sabrinasinaj]

Πώς γίνεται να χαίρομαι και να κλαίω συγχρόνως..

[ΜάνθοςΦουστάνος-υτ]

Στα πιο δύσκολα είχα παρηγοριά αυτό το κομμάτι. Θέλω να πω ευχαριστώ για την συντροφιά που μου πρόσφερε όταν ήμουν ένα συντριμμι.

[ΜάριοςΑνθόπουλος-θσ]

ΣΤΙΧΟΙ:

Σήμερα ξύπνησα στραβά
Μ' ένα βαρύ κεφάλι από χθες
Πάλι τα ήπιαμε και έγινα σκατά
Τώρα πρέπει να στρώσω
Να φτιάξω ένα καφέ πικρό
Να στρίψω ένα τσιγάρο μπας και λίγο χαλαρώσω
Γιατί απέτυχα και πάλι
Να κρύψω αυτόν τον δαίμονα που κρύβεται στο σάπιο μου κεφάλι
Ένα άδειο μπουκάλι
Κουράστηκα γαμώτο
Ατέλειωτο μου φάνηκε το χθεσινό μου βράδυ σαν να ήτανε το πρώτο
Κι έμεινα πάλι μόνος
Ονόμασα τη μοναξιά μου φίλο
Να 'χω δίπλα συντροφια για να περάσει λίγο ο χρόνος
Συνήθεια μου γίνανε οι τύψεις και ο πόνος
Πως γίνεται να χαίρομαι και να κλαίω συγχρόνως
Μα ποιος θα μου απαντήσει;
Τόσα πολλά προβλήματα, μα ποιος θα μου τα λύσει;
Τόσοι πολλοί που ήρθαν εχθρικά και θέλαν κόντρα
Όμως ζήτημα αν ένας απ' αυτούς είχε τ' αρχίδια να μιλήσει
Εγώ είμαι εδώ
Από τα 14 που βούτηξα για πρώτη μου φορά μες στον βυθό
Κι από τότε προσπαθώ να αναδυθώ
Μα είναι δύσκολο, γιατί δεν έμαθα ποτέ καλά να κολυμπώ
Πως να στο εξηγήσω;
Πάνω κάτω ήταν σίγουρο πως μου 'ναι αδύνατο εδώ να επιζήσω
Γιατί να προχωρήσω;
Αφού έτσι και αλλιώς μας προτιμούσα όπως ήμασταν πιο πίσω
Κατάλαβες;
Και είναι τα μάτια μου κενά και δίχως χρώμα
Γιατί το πήρα να χρωματίσω άλλη μια εικόνα
Έτσι της έδωσα ζωή για να μπορεί να βγει
Κάποια αυγή από το κάδρο και να νιώσει τον χειμώνα
Και μέσα μου κενό, μα κατάφερα κι εγώ να ερωτευτώ
Κατάφερα από έναν άνθρωπο να αγαπηθώ
Πρώτη μου φορά που νιώθω κάτι ζωντανό
Κάτι τόσο δυνατό που δεν με νοιάζει να χαθώ
Μα περπατώ μια κατηφόρα δίχως τέλος
Περπατώ ένα δρόμο σ' ένα άγνωστο μέρος
Μα πλέον δεν φοβάμαι
Κι εσύ τον φόβο σου πρέπει να διώξεις
Άμα θέλεις στο έργο μου να λάβεις μέρος
Μα περπατώ μια κατηφόρα δίχως τέλος
Περπατώ ένα δρόμο σ' ένα άγνωστο μέρος
Μα πλέον δεν φοβάμαι
Κι εσύ τον φόβο σου πρέπει να διώξεις
Άμα θέλεις στο έργο μου να γίνεις μέλος

Μες στο μυαλό μου μία μόνιμη κατάθλιψη
Και στο χαρτί μου γράφω μόνιμα κατάθλιψη
Και στην κατάθλιψη μια μόνιμη κατάχρηση
Να νιώσετε τι εννοώ στο Τελευταία Παράσταση
(x2)

Κάπου εδώ τελειώνει
Κανένας δίπλα μας, καμιά γεννιά
Είμαστε μόνοι, μόνοι
Μόνοι, είπα μόνοι
Μόνος μου κατάφερα να φτάσω μέχρι εδώ
Κι ας οδηγούσα τόσα χρόνια μ' ένα σπάσμενο τιμόνι
Κάπου εδώ τελειώνει
Κανένας δίπλα μας, καμιά γεννιά
Είμαστε μόνοι, μόνη η Αίρεση
Είμαστε μόνοι
Μόνος μου κατάφερα να φτάσω μέχρι εδώ
Κι ας οδηγούσα τόσα χρόνια μ' ένα σπάσμενο τιμόνι

Κανένας δεν γνωρίζει ούτε το ελάχιστο για μένα
Κανένας δεν γνωρίζει όσο και να προσπαθεί
Κανένας δεν γνωρίζει τον Μηνά
Πόσο μάλλον να γνωρίσει και την Βρώμικη Εκδοχή
(x2)