Βίωμα Απώλειας

Βίωμα Απώλειας

Άχρονη η αγάπη στιγματίζει,
την επιθυμία της ψυχής να βρει το νόημα.
Ψάχνω τη φωνή του  άλλοτε ονείρου,
ο ιός της απώλειας έρχεται βουβός.
Δε σε πεθαίνει μα σ'ανασταίνει,
ρουφώντας απ' τα σπλάχνα την κάθε ευχή.
Ρωγμή στα σωθικά φέρνει τ'απωθημένο,
αυτό που η μνήμη, δεν ξέχασε ποτέ.
Άπλωσε η θλίψη στη ματιά μου,
το φυλαχτό μού φέρνει θύμισες ζωής.
Η αγάπη ή ο θάνατός της, φέρνει πόνο;
Εύκαμπτη καρδιά με τσαλακωμένα φτερά,
δεν μπορεί να φτάσει την ελπίδα.
Το πρόσωπο με τα χέρια βαστώ σφιχτά,
εισπνέοντας δύναμη ανάκαμψης.
Σηκώνεται το σώμα χωρίς οστά,
ό, τι έχει απομείνει, ακόμα ζει για' σένα.