filmov
tv
ΜίΛησα με τον διάβολο...

Показать описание
¨Μάθαν όλοι μέσ΄το ψέμα,
την αλήθεια δεν την θέλουν,
τους πονάει η αλήθεια,
και γι'αυτό την αποφεύγουν.
Εγώ πάλι αντιθέτως,
ευχαριστιέμαι να πονάω,
και γι'αυτό την αγαπάω,
την αλήθεια όταν την βλέπω.
Και θυμάμαι πάλι εγώ,
να μ'αφήνεις στο κενό,
και να πέφτω και να μένω,
τόσο μόνος για καιρό.
Μα πού να'σαι,πού να πήγες? ,
την αλήθεια καρτερώ,
μα στο ψέμα με είχες πνίξει,
μ'όλα αυτά τα θα΄μαι εδώ.
Τώρα όμως πού'σαι πάλι?
Έχεις φύγει μακριά,
περιμένω εδώ πιωμένος,
μιά δικιά σου απλή ματιά,
και ένα μίσος με τραβάει,
μέχρι να σε δώ ξανά,
και θυμάμαι όλους τους λόγους που αξίζει να πονάω.
Όταν πάλι μου μιλάς,
και τα χείλη σου κοιτώ,
δημιουργούνε ένα σχήμα,
που απλά το αγαπώ.
Και ας μην είναι πια δικά μου.
Και ας μην ήταν ποτέ.
Και ας μην γίνουν δικά μου,
εγώ θα έχω να το λέω.
Πως σ'αγάπησα τρελά,
και ακόμα εγώ το κάνω,
από τότε έως και τώρα,
θα σε νιώθω εδώ κοντά μου.
Ίσως και γι'αυτό να γράφω,
επειδή το λές εσύ.
Όταν στον Μορφέα πέφτω,
ψιθυρίζεις στο αυτί.
'Σήκω γράψε για εμένα...
Σήκω και μην κοιμηθείς...
Πες τους όλα αυτά που νιώθεις,
μπας και λίγο χαλαρώσεις...
Ξέρνα όλο το συναίσθημα,
που'χεις μέσα σου για μένα .
Για να δούνε πως πονάς,γι'αυτό μίλα τους για μένα...'
Άλλα όσο και αν ξερνώ,
πάντα κάτι έχω να πώ,
υποθέτω απο συναίσθημα,
δεν τελειώνω ο γαμημένος .
Και ξερνάω κάθε βραδυά,
συναισθήματα-μελάνι,
νιώθω πως ποτέ δεν έφυγες,
και για λίγο εδώ με πιάνει,
μια χαρά κάπως πικρή,
γιατί σκέφτομαι όσα ζήσαμε,
και δεν είμαστε μαζί,
γιατί ξέρω πως δεν ήθελες,
ούτε εσύ ούτε οι συνθήκες,
γιατί άνηκες αλλού,
δεν μπορώ να το δεχτώ όσο και αν το ξέρει ο νούς.
Σου χρωστάω ένα ακόμη,
σ'αγαπώ αληθινό,
μήπως πλέον καταλάβεις,τι εγώ πια εννοώ.
Και με πλήγωσε πολύ,όταν έμαθες γαμώ,
όλα όσα εγώ ένιωθα,και δεν πίστεψες γαμώ,
τίποτα απ'όλα αυτά,
συναισθήματα κρυφά,που δεν είπα σε εσένα,
για να μην φύγεις ξανά.
Νόμιζες θα σε κοροίδευα ή πως δεν τα εννοούσα?
Τότε για εξήγησέ μου,κρυφά γιατί να τα κρατούσα?
Για να κλείσω λοιπόν τώρα,
άλλο ένα μου τραγούδι,
να το ξες πλέον ελπίζω,
πως ποτέ δεν θα'σαι μόνη.
Και το ξέρω δεν ΜιΛάμε,
μα δεν έχει σημασία.
Εδώ εγώ θα΄μαι πάντα,
να προσέχω την ζωή σου,
να προσέχω την..."
"Mussa est unica amica poetae."
την αλήθεια δεν την θέλουν,
τους πονάει η αλήθεια,
και γι'αυτό την αποφεύγουν.
Εγώ πάλι αντιθέτως,
ευχαριστιέμαι να πονάω,
και γι'αυτό την αγαπάω,
την αλήθεια όταν την βλέπω.
Και θυμάμαι πάλι εγώ,
να μ'αφήνεις στο κενό,
και να πέφτω και να μένω,
τόσο μόνος για καιρό.
Μα πού να'σαι,πού να πήγες? ,
την αλήθεια καρτερώ,
μα στο ψέμα με είχες πνίξει,
μ'όλα αυτά τα θα΄μαι εδώ.
Τώρα όμως πού'σαι πάλι?
Έχεις φύγει μακριά,
περιμένω εδώ πιωμένος,
μιά δικιά σου απλή ματιά,
και ένα μίσος με τραβάει,
μέχρι να σε δώ ξανά,
και θυμάμαι όλους τους λόγους που αξίζει να πονάω.
Όταν πάλι μου μιλάς,
και τα χείλη σου κοιτώ,
δημιουργούνε ένα σχήμα,
που απλά το αγαπώ.
Και ας μην είναι πια δικά μου.
Και ας μην ήταν ποτέ.
Και ας μην γίνουν δικά μου,
εγώ θα έχω να το λέω.
Πως σ'αγάπησα τρελά,
και ακόμα εγώ το κάνω,
από τότε έως και τώρα,
θα σε νιώθω εδώ κοντά μου.
Ίσως και γι'αυτό να γράφω,
επειδή το λές εσύ.
Όταν στον Μορφέα πέφτω,
ψιθυρίζεις στο αυτί.
'Σήκω γράψε για εμένα...
Σήκω και μην κοιμηθείς...
Πες τους όλα αυτά που νιώθεις,
μπας και λίγο χαλαρώσεις...
Ξέρνα όλο το συναίσθημα,
που'χεις μέσα σου για μένα .
Για να δούνε πως πονάς,γι'αυτό μίλα τους για μένα...'
Άλλα όσο και αν ξερνώ,
πάντα κάτι έχω να πώ,
υποθέτω απο συναίσθημα,
δεν τελειώνω ο γαμημένος .
Και ξερνάω κάθε βραδυά,
συναισθήματα-μελάνι,
νιώθω πως ποτέ δεν έφυγες,
και για λίγο εδώ με πιάνει,
μια χαρά κάπως πικρή,
γιατί σκέφτομαι όσα ζήσαμε,
και δεν είμαστε μαζί,
γιατί ξέρω πως δεν ήθελες,
ούτε εσύ ούτε οι συνθήκες,
γιατί άνηκες αλλού,
δεν μπορώ να το δεχτώ όσο και αν το ξέρει ο νούς.
Σου χρωστάω ένα ακόμη,
σ'αγαπώ αληθινό,
μήπως πλέον καταλάβεις,τι εγώ πια εννοώ.
Και με πλήγωσε πολύ,όταν έμαθες γαμώ,
όλα όσα εγώ ένιωθα,και δεν πίστεψες γαμώ,
τίποτα απ'όλα αυτά,
συναισθήματα κρυφά,που δεν είπα σε εσένα,
για να μην φύγεις ξανά.
Νόμιζες θα σε κοροίδευα ή πως δεν τα εννοούσα?
Τότε για εξήγησέ μου,κρυφά γιατί να τα κρατούσα?
Για να κλείσω λοιπόν τώρα,
άλλο ένα μου τραγούδι,
να το ξες πλέον ελπίζω,
πως ποτέ δεν θα'σαι μόνη.
Και το ξέρω δεν ΜιΛάμε,
μα δεν έχει σημασία.
Εδώ εγώ θα΄μαι πάντα,
να προσέχω την ζωή σου,
να προσέχω την..."
"Mussa est unica amica poetae."
Комментарии