Ορφάνεψαν οι στίχοι

Ορφάνεψαν οι στίχοι



Εμπνευσμένο από την ποιητική συλλογή “Μαραμπού” του Νίκου Καββαδία.

Απαγγείλει η Βαλλιάνου Αρχοντούλα.

Από την ποιητική συλλογή "Διάλογοι με τους ποιητές της ιστορίας.

Πάει καιρός που σού 'γραψα, ορφάνεψαν οι στίχοι.

Δεν ξέρω πια τί να σου πω; Να ήσουν 'δω μακάρι...

Δεν αναπνέω στη φωλιά σαν με πλακώνουν τοίχοι.

Όμως πεθύμησα, πολύ, βεράντας μας φεγγάρι.



Θέλω να γράψω σ' αγαπώ, μα κι άλλοι τόσοι στό 'παν.

Να σ' εκφωνώ στιχάκια μου με λυρισμό και πάθος.

Σε βλέπω σε μια φώτο σου, το πρόσωπο σε γκρο πλαν.

Εισέρχομαι στα μάτια σου, στο σκοτεινό τους βάθος.



Ακούνε μόνο τ' άστρα πια τον άστατο λυγμό μου.

Μοναδική μου συντροφιά στη γέφυρα, τσιγάρο.

Σε κάθε τζούρα που φυσώ, λυτρώνεται ο καημός μου.

Θ' αντιμετώπιζα για 'σε, ακόμη και τον Χάρο.



Αν το καράβι, σήμερα, αναποδογυρίσει,

η αγάπη μου για 'σένανε, αιώνια, πια θα ζήσει!

Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για την συλλογή, πατήστε στον παρακάτω σύνδεσμο:

Γεράσιμος Μοσχόπουλος

23/03/2021 11:29πμ

Αθήνα