Γαλάνη Δήμητρα ~ Μια Μελωδία Αρχινά

Mουσική - Στίχοι:Διονύσης Τσακνής ~
Eρμηνεία: Δήμητρα Γαλάνη ~

Η καρδιά μου χτυπά, στο ρυθμό της χορεύω.
Μια κινούμενη άμμος με τραβάει σταθερά.
Της ζωής μου η σκιά προπορεύεται πάντα,
σαν το μύθο που ως τώρα ακολουθάω πιστά.

Να μιλήσω μονάχος μου τώρα με τη γλώσσα που ξέρεις κι εσύ
δίχως νόθα στηρίγματα λόγου ξακουστών ποιητών,
σαν ποτάμι να φύγει η φωνή μου σ' ένα ξέφωτο χώρο λαμπρό,
με θορύβους παρμένους στην τύχη γι' αυτό.

Μια μελωδία αρχινά,
που οι νότες της βγαίνουν μ' ένα γνώριμο τρόπο απλά.
Καμιά κοσμική φορεσιά,
δεν ζητάει να ντύσει ένα στίχο με γρίφους συχνά.

Να μιλήσει μονάχη της τώρα με τη γλώσσα που ξέρει αυτή
δίχως νόθα στηρίγματα λόγου ξακουστών ποιητών,
σαν ποτάμι να φύγει η φωνή της σ' ένα ξέφωτο χώρο λαμπρό,
με θορύβους παρμένους στην τύχη γι' αυτό.

Σαν τη χαρά του παιδιού,
το φιλί της γυναίκας και το χάδι ενός κρύου χεριού,
σαν θεϊκή ζωγραφιά,
μ' ένα τρόπο δικό σου αντικρίζεις μια καινούργια χαρά.

Να μιλήσει μονάχη της τώρα με τη γλώσσα που ξέρει αυτή
δίχως νόθα στηρίγματα λόγου ξακουστών ποιητών,
σαν ποτάμι να φύγει η φωνή της σ' ένα ξέφωτο χώρο λαμπρό,
με θορύβους παρμένους στην τύχη γι' αυτό.

[harisego]

Μαγεία καθάρια! Αρμονία, σαγήνη κι ομορφιά που ξεχειλίζει από βαθιά κι αρχινά απ' της καρδιάς την ανάγκη να βγάλει στον αέρα τις αλήθειες που νιώθει η ψυχή που αγρυπνά... Εξαιρετική δημιουργία!

[Armenistis]

Mια ομορφια την καλημερα μου και ομορφη νεα εβδομαδα ευχομαι..

[mavrothalassa]

σαν ποτάμι να φύγει η φωνή μου σ' ένα ξέφωτο χώρο λαμπρό...
Με μάγεψε το υπέροχο τραγούδι και η εκπληκτική εικόνα σου!
Τρυφερά δεμένη με το στίχο..συνοδεύει σα δεύτερη φωνή...
Υπέροχη η επιλογή σου Μαρία μου, από τα όμορφα που ξέρεις μόνο εσύ!!
Πολλά φιλιά, καλό ξημέρωμα:-))

[xarisgal]

με έκανες νεότερο κατά 23-24 χρόνια .
Καλημέρα, Καλή βδομάδα !!!

[pindaros]

Η καρδιά μου χτυπά
στο ρυθμoύς της δική σου καρδιάς
η σκιά μου τρέχει ξοπίσω
στα ίχνη της δική σου σκιάς
θα μιλήσω με λόγια δικά μου
που γνωρίζεις κι εσύ
θα σου πω λόγια ειπωμένα
" σ'αγαπώ, σ'αγαπώ, σ'αγαπώ "
۩ ~ Πίνδαρος ~ ۩

[nikol]

Να μιλήσω μονάχος μου τώρα με τη γλώσσα που ξέρεις κι εσύ
δίχως νόθα στηρίγματα λόγου ξακουστών ποιητών,
σαν ποτάμι να φύγει η φωνή μου σ' ένα ξέφωτο χώρο λαμπρό,
με θορύβους παρμένους στην τύχη γι' αυτό.