fasi/kafasi - kung fu

ένας χρόνος καραντίνα, ένας χρόνος φάση/καφάσι
αρτγουορκ: RAUM
λίρικς:
Ήταν αδύνατον να εγκαταλείψω εκείνο το ρημαγμένο μπουντρούμι
Ούτε ήξερα που έχω παρκάρει το αυτοκίνητο μου
Ο θόρυβος των σωλήνων
Ήταν στο τέλος του λάρυγγα μου
Μια βουτιά στο δρόμο
Ύστερα πίσω να γλύφω το ντουβάρι
Δάχτυλα που χτυπούσαν το φως
Και τα σκέλια του
Τον παρακολουθώ καθώς γυρίζω μπρούμυτα στην μπανιέρα
Τα δέντρα φωνάζουν ακατάπαυστα

Κάτω στα εβδομήντα εννέα λαγούμια
Τα βήματα της παλίρροιας
Μες τα απαγχονισμένα ψαλίδια
Τώρα πάλι μωβράχος στο ποτάμι
Στις πέντε το απόγευμα
Το καινό τον ονομάτων
Ουσιαστικά είμαι σε αφασία
Τασάκια τασάκια τασάκια τασάκια
Μιλάω την δικιά του γλώσσα
Ρουφάω την λάμψη
Στο τσιμεντένιο τέρμα
Στο τέρμα της καύσης
Της σαβούρας
Της προηγούμενης γωνιάς
Δεν επιτρέπεται να ακούμε χωρίς να κινδυνεύουμε
Όχι στα βλέμματα
Όχι στον εαυτό τους
Όχι στην αποκάλυψη
Καμένες μυρωδιές
Και παλιά κοπριά
Κατασπαράζουν το κουτσό γατί
Τέλος πάντων
Λέω πως πρέπει να τα συζητήσουμε όλα αυτά
Έτσι γιατί θέλω να σιγουρευτώ
Να πετάξω πάνω απ’ τις κορνίζες
Αποχαιρετώντας το γραφείο
Έχω ξεχάσει το ποτήρι μέσα στα δάχτυλά μου
Και μπαίνω λοξά από την πόρτα
Μια ντουζίνα κόσμος
Χαμός γίνεται εδώ μέσα
Δέκα δολάρια το εισιτήριο
Έχω να δανειστώ κάτι ψιλά
Και ανταλλάζω το ρολόι μου
Για να μ’ αφήσουν να κάτσω λίγο ακόμα
Τράβηξε κάτω απ’ την πλερέζα
Τον φάρο στ’ ανατολικά

από το άλμπουμ: Τα flows του παππού