Παρουσίαση Βιβλίου Η ΠΙΣΩ ΑΥΛΗ του Λευτέρη Πετρή -16 Μαΐου 2017- Λευτέρης Πετρής

Λευτέρης Πετρής Η ΠΙΣΩ ΑΥΛΗ Εκδόσεις Οσελότος

Τρίτη 16 Μαΐου 2017 στο Cafe στον Κήπο του Νομισματικού Μουσείου

Ο Λευτέρης Πετρής, συγγραφέας του βιβλίου, μίλησε γι' αυτό:

«Στις αρχές του ’90, γράφτηκα στο Εθνικό ωδείο και άρχισα να παρακολουθώ μαθήματα φωνητικής. Δειλά, έπιασα την κιθάρα στα χέρια μου κι άρχισα να γράφω μουσική και στίχους. Αυτή ήταν κι η πρώτη μου επαφή με τον γραπτό λόγο –ο στίχος! Μέσα από τους στίχους άρχισα σιγά-σιγά να εξερευνώ, να ανακαλύπτω και να αποδέχομαι τον εαυτό μου.
Το 2004 βρίσκομαι σε ένα χωριό της επαρχίας όπου βλέπω δύο άντρες τουρίστες πιασμένους χέρι χέρι… μιλούσαν Αγγλικά, κοιτάζονταν μεταξύ τους, γελούσαν, ψιλο-αγκαλιάζονταν! Κοίταξα γύρω μου και δεν αντιδρούσε κανείς… Εντάξει, κάτι κλεφτές ματιές και τέτοια… αλλά μέχρι εκεί. Μου έκανε εντύπωση –αυτοί οι δύο άντρες δεν ντρέπονταν, δεν φοβόντουσαν. Σκέφτηκα τότε, ότι αυτό που έβλεπα εκείνη τη στιγμή πριν 2 δεκαετίες θα ήταν αδιανόητο να συμβαίνει. Και κάπως έτσι σχηματίστηκε ο βασικός κορμός της Πίσω Αυλής.

Οι κοινωνίες αλλάζουν. Θεωρώ εξελίσσονται προς το καλύτερο. Πολλές φορές εκνευριστικά αργά και με κόστος γι’ αυτούς που νιώθουν διαφορετικοί, με λάθη, με παραλήψεις, αλλά εξελίσσονται -αλλάζουν προς το καλύτερο.
Γύρισα στην Αθήνα κι άρχισα να γράφω την ιστορία μου […] Ο προβληματισμός μου μπαίνει στο στόμα ενός ήρωα: «Αναρωτιέμαι πόσα από αυτά που σήμερα θεωρούμε δεδομένα και αδιαπραγμάτευτα ο χρόνος θα τα προσπεράσει μια μέρα και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις ίσως τα αντικαταστήσει και με το ακριβώς αντίθετό τους».

Η Πίσω Αυλή έμεινε στο συρτάρι μου για 8 χρόνια. Κι έρχεται το 2012, όπου βρίσκομαι στο Πάπιγκο, στα Ζαγοροχώρια με τον Άρη τον Πολυχρονάκη. Είναι μεσημέρι και του έχω δώσει να διαβάσει την Πίσω Αυλή. Εγώ κάθομαι στο παράθυρο και κοιτάω τα χελιδόνια. (Η Φωτογραφία του εξώφυλλου).
Από την αρχή ο Άρης πιστεύει πάρα πολύ στην ιστορία αυτή… και από τότε ξεκινάει ένας προβληματισμός σχετικά με την πλοκή και τους χαρακτήρες, που κορυφώνεται στην Αγγλία το 2015 με την Πίσω Αυλή να παίρνει την τελική της μορφή. Με παρότρυνε για την έκδοσή του και έτσι φτάσαμε στο σήμερα…
…………………………………………………………………………………………………………………
3 πραγματάκια που θίγονται σε ένα δεύτερο επίπεδο… για μένα εξαιρετικά σημαντικά.
Το πρώτο είναι η δυσκολία της διαχείριση της ελευθερίας όσων ένιωσαν καταπιεσμένοι στο παρελθόν… αλλά πλέον η κοινωνία είναι πιο ανοιχτή –πιο πολύ με το μέρος τους…
Το δεύτερο είναι για εμένα προσωπικά… η αξία της συντροφικότητας…
Και ένα τρίτο στοιχείο στην ιστορία μου… είναι το σπίτι!! Παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο –μάρτυρας όλων των γεγονότων που έχουν διαδραματιστεί εκεί. Μέρος του σπιτιού είναι και η Πίσω Αυλή – αυτή που Δεν διακρίνεται από τους περαστικούς. (Οι κρυφές σκέψεις, τα μυστικά, οι εξομολογήσεις)…
Το σπίτι αυτό της ιστορίας μου, τελικά όλοι το εγκαταλείπουν.
Σαν μια αξία, σαν μια κοινωνική ηθική ξεπερασμένη - που την αφήσαμε πίσω μας
και που σήμερα δεν μπορούμε να διανοηθούμε να επιστρέψουμε».

Για το βιβλίο μίλησαν ακόμα:

Ντένια Αθανασοπούλου-Κυπρίου, εκπαιδευτικός, ψυχοθεραπεύτρια, διδάσκουσα στο Ελληνικό Ανοικτό Παν/μιο,

Αχιλλέας Βασιλείου, δημοσιογράφος-κριτικός κινηματογράφου & ραδιοφωνικός παραγωγός,

Έλλη Στούρνα, τελειόφοιτη Ιστορίας & Φιλοσοφίας της Επιστήμης,

Η Νάνσυ Κουβαράκου ερμήνευσε με την κιθάρα της τραγούδια του συγγραφέα

Η Γιούλα Κουγιά, δημοσιογράφος & επιμελήτρια εκδόσεων, συντόνισε την εκδήλωση