Ρίμες Ενδελέχεια

Στίχοι: Δημήτρης Μητσοτάκης
Μουσική: Ενδελέχεια
Πρώτη εκτέλεση: Ενδελέχεια

Σκοτώνω μήνες και θάβω μνήμες,
κοιτώ βιτρίνες,ακούω σειρήνες,
βουτάω σε δίνες,θυμάμαι πείνες,
στήνω κομπίνες,αυτές κι εκείνες.
Γυναίκες φίνες μα οι ποιο πολλές ,
αρχαίες Αθήνες σαν ασπιρίνες,
με πνίγουν ίνες,ιμάντες, σφήνες...

Κι είμαι καλά
είμαι καλά
με δανεικά,
είμαι καλά
είμαι καλά
με δανεικά,
και με φτερά αστραφτερά !

Δεν κλείνω στόμα,δε βάζω γόμα,
βαρύ μου σώμα δεν έχεις χρώμα,
θα γίνω λιώμα,ωραίο πτώμα,
λιγάκι ακόμα θα φάτε χώμα...
Δεν έχω στρώμα κι ευτυχώς ούτε και κόμμα,
πέφτω σε κώμα
-Να βάλω κόμμα ;
-Όχι ακόμα...
Με πνίγει η βρόμα,με πνίγει η βρόμα...

Κι είμαι καλά...

Δεν έχεις χρήμα και είναι κρίμα !
Μην είσαι θύμα,μη λες το ποίημα...
Ζωή μου χύμα φωνάζω σύρμα,
ξεσπάει το κύμα και σκάει σα βλήμα !
Αλλάζεις σχήμα μα ποτέ δε βρίσκεις βήμα,
πάρε ένα δείγμα μ`αυτή τη ρίμα
που τρώει σα λίμα ! Στο αίμα χίμα,
στο αίμα χίμα,στο αίμα χίμα !

Κι είμαι καλά...