Γιώργος Καζαντζής - Η ΚΥΡΑ ΤΗΣ ΛΕΜΟΝΙΑΣ - Μαρία Κοσσυφίδου

«Ο χειμώνας κι αν θυμώνει,
Λεμονιά γερτή ώς το χώμα,
Τον καρπό της καμαρώνει:
Δροσερή χαρά στο στόμα,
Ζουμερό, ξανθό λεμόνι.»
Από το ποίημα «Τα παιδιά της γης» της Λίνας Κάσδαγλη.

Στίχοι: Μαρία Κοσσυφίδου
Μουσική: Γιώργος Καζαντζής
Ερμηνεία : Γιώργος Μπαγιώκης

"Τα παιδιά της άλλης όχθης" Δίσκος 2011

Στη λεμονιά μου πάνω πουλάκι κάθισε
και μού `πε πως θυμάται τον ουρανό που άφησε.
Τό `να φτερό απλώνει, βροχούλα κρέμεται,
τ’ άλλο φτερό ματώνει στο χιόνι πλένεται.

Χώμα νωπό και όνειρο,
μαστίχα και ανθόνερο,
όπου κι αν πας πάλι σε μένα θα γυρίζεις.
Σ’ αέρα, γη και σε νερό
το μυστικό σου το `χω εγώ.

Στο ακριβό κλουβί του τον πόνο φύλαξε
να σώσει την αγάπη που ο καημός τη ρήμαξε.
Εχθρός καιρός φυσάει, χειμώνας έρχεται,
ένας λυγμός που σπάει σε δάκρυ δένεται.

Παρηγοριά κι ελπίδα μαζί ανθίσανε.
Παράπονα στολίδια στη λεμονιά χαρίσανε.
Λεμόνι τώρα κόβω κι εσένα σκέφτομαι.
Άνθη πικρά μου στέλνεις κι εγώ τα χαίρομαι.

[OrpheusDionysus]

Οι ανθρώποι,
λέει, μόλις γεννηθούνε
άντρες και γυναίκες,
ζούνε πάνω
στη λεμονιά του Θεού.
Γίνονται ανθοί
της λεμονιάς.
Μα άλλους ανθούς
τους κρατάει
η λεμονιά
και τους δένει,
κι άλλους τους πετάει…
ΕΛΛΗ ΑΛΕΞΙΟΥ