'Η ΦΥΛΑΚΗ ΜΟΥ' - Ποίημα : Δημήτρης Βίκτωρ - Απαγγελία : Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ

Η φυλακή μου

Μικραίνει η φυλακή μου σε σχήμα και μορφή
μέσα στο σώμα ασφυκτιά κάθε μου επιθυμία
δεν έχω ελπίδα για ηδονές, αυτές μ’ απαρνηθήκαν
χρόνο μόνο γι’ ασήμαντα, απλά και πρακτικά.

Τα όλα που κατέκτησε εγκαταλείπει ο νους
οι αρτηρίες που φλόγιζαν το αίμα μου στενεύουν
το πάθος μου ανάμνηση μακριά και μακρινή
κάθε ματιά με μάτια νου, θολή κι αλλοιωμένη.

Στερεύουν όσα πήγαζαν και έρρεαν μ’ ορμή
ο χώρος μου ελάχιστος για ελάχιστα ακόμη
ψάχνει η ψυχή, αγωνιά, μέρος ν’ αναπαυθεί
έρχεται η ώρα για να βρει δρόμο να δραπετεύσει.

Δημήτρης Βίκτωρ
Σεπτέμβριος/2015