Κώστας Μουντάκης - ΜΥΛΩΝΑΔΕΣ ΚΑΙ ΜΑΖΩΧΤΡΕΣ

Ι.
"...ἐκ δὲ κτήματ᾽ ἄειραν, ἅ οἱ Φαίηκες ἀγαυοὶ
ὤπασαν οἴκαδ᾽ ἰόντι διὰ μεγάθυμον Ἀθήνην.
καὶ τὰ μὲν οὖν παρὰ πυθμέν᾽ ἐλαίης ἀθρόα θῆκαν
ἐκτὸς ὁδοῦ…"
"...κι ὕστερα βγάλαν τὰ καλὰ ποὺ οἱ Φαίακες τοῦ δῶκαν
ποὺ ἐρχόταν μὲ τῆς Ἀθηνᾶς τὴ χάρη στὴ πατρίδα.
Τά 'θεσαν ὅλα στῆς ἐλιᾶς τὴ ρίζα σωριασμένα,
ὄξω ἀπ' τὸ δρόμο..."
(Οδύσσεια, ραψωδία ν)
ΙΙ.
"τὼ δὲ καθεζομένω ἱερῆς παρὰ πυθμέν᾽ ἐλαίης
φραζέσθην μνηστῆρσιν ὑπερφιάλοισιν ὄλεθρον.
τοῖσι δὲ μύθων ἦρχε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη•"
"Τότες καθίσαν στῆς ἱερῆς ἐλιᾶς τὴ ρίζα οἱ δυό τους,
νὰ δοῦν πὼς θὰ ξεκάμουνε τοὺς ἄτιμους μνηστῆρες.
Κι ἄρχισε πρώτη ἡ Ἀθηνᾶ, ἡ θεὰ ἡ γαλανομάτα•"
(Οδύσσεια, ραψωδία ν)

Στίχοι-Μουσική- Ερμηνεία: Κώστας Μουντάκης
Βίντεο: Σκηνές από την ταινία του Gabriele Lavia "La lupa" 1996

Έφταξε ο καιρός καλέ που πέφτουν οι ελιές
και τα λιόφυτα θα πιάσουν πάλι οι κοπελιές

Μυλωνάδες και μαζώχτρες θα τα λέμε πότες-πότες
κι αφορμή θα `ναι οι ελιές, να `χουμε χρυσές δουλειές

Φύσηξε βοριά καλέ και ρίξε μια ψιλή βροχή
και για μας τους μυλωνάδες ήρθε τώρα εποχή

Να θωρούμε τις μαζώχτρες, να τα λέμε πότες-πότες
κι αφορμή θα `ναι οι ελιές, να `χουμε χρυσές δουλειές

Όλες οι γειτονοπούλες τα καλάθια θα βαστούν
και στη φάμπρικα θα μπαίνουν κάθε τόσο να ρωτούν

Και θα μας παρακαλούνε για τσ’ ελιές τους ν’ αλεστούνε
κι αναλόγως κάθε μια θα πληρώνει αλεστικά

Πάρε το καλάθι κι έλα όμορφή μου κοπελιά
κι εγώ θα βαστώ τη σκάλα ν’ ανεβαίνεις στην ελιά

Σα γεμίσεις το καλάθι θα πιαστούμε στα φιλιά
και θα βγάλουμε το λάδι από κάτω στην ελιά

[OrpheusDionysus]

Λιβάνι τάσσω του Χριστού και των αγιώ
καντήλια, να πέψει να καρπίσουνε οι λιανολιές κι οφέτος.
Να πάρω το σκεπάρνι μου να μπω στο δασονάρι
Να βρω ντεμπλάκια λυγερά, κατσούνα λιοπρινένια,
Να πλέξω και μ’ αλυγαριά και σκίνο τα καλάθια,
Για να μοσκομυρίζουνε σαν τσ’ όμορφες μαζώχτρες.
Κι έχω λινάρι ασπάθιστο και λάδια παλιεμένα,
Να βάλω νιους για το σπαθί και γράδες στο κλωσίδι
Και τσι μεσοκαιρίτισσες για τη λινοκορκίδα,
Να βάλω και την αγαπώ τσ’ ανάπλες να μου φάνει,
Όσο καιρό τσι διάζεται καλή αφορμή να βρίσκω
Να συχνοπηγαινοέρχομαι στ’ αργαστηριού το δόσμα.
Και σαν βραχούν τα λιόφυτα να σοδιαστεί και καμωθεί η βεντέμα.
Πατούλια να κινήσομε, μαζώχτρες και γυρίστρες
και ραβδιστάδες και δικοί σα να ’ναι αγιομησάροι,
Να πιάσομε τα λιόφυτα να σοδιαστεί το λάδι.
Και χωρατάδες και σκοπούς, κι ανιώματα και γέλια
Για ν’ αυγατίζει κι η δουλειά, να λένε συναλλήλως
οι ραβδιστάδες οι καλοί με τσ’ αναπλογυρίστρες
και κάθε αργά στο πόρτεγο χορό να τώσε βάνω...
Φραγκούλης Κωστής, Τα δίφορα

[renavraila]

...Όποιος έχει σιτάρι, κρασί και λάδι στο πιθάρι έχει του κόσμου τα καλά και του θεού τη χάρη....

🌹❤️❤️Εξαιρετικά όλα!!!!
Μπράβο
Ευχαριστούμε!🌹

[OrpheusDionysus]

« Κι είν’ ακόμα εδώ τέτοιο, που εγώ πουθενά αλλού παρόμοιο δέντρο δεν ακούω να βλάστησε ποτέ ουδέ στις χώρες της Ασίας, ουδέ στο μεγάλο του Πέλοπα δώριο νησί, ανέγγιχτο αυτοφύτρωτο δέντρο τρόμος και φόβος στα κοντάρια του εχθρού που ανθίζει πιο παρ’ όπου αλλού σ’ αυτή τη χώρα: η σταχτόχλωρη ελιά η παιδοτρόφα, που ποτέ κανείς ή νέος ή γηραιός με χέρι εχθρικό θα σώσει ν’ αφανίσει, γιατί απάνω της πάντ’ ανοιχτά ο Μόριος Δίας κι η γλαυκόφθαλμη Αθηνά έχουν τα μάτια.»

Σοφοκλής: Οιδίπους επί Κολωνώ

[ΔήμητραΓυφτου]

ΧΑΊΡΕΤΑΙ Γιώργο νά'σαι πάντα καλά ευχαριστώ

[OrpheusDionysus]

Από τη γη βγαίνει νερό κι απ’ την ελιά το λάδι,
κι από τα δυο σου μάγουλα το ροδοκοκκινάδι.

Απού ‘χει αλεύρι και κρασί και λάδι στο πιθάρι,
κι έχει γυναίκα όμορφη, έχει περίσσα χάρη.

Απού ‘χει λάδι και κρασί και ξύλα ντανιασμένα,
στην παραστιά του ας κάθεται κι ας βρέχει ολονένα.

«Μα με τα μένα έλα συ να δεις πως δα περνούμε
τσοι ντάκους παίρνω δανεικούς, το λάδι διακονούμαι».

[OrpheusDionysus]

Ευτυχές φέτος κλίβαζαν οι ελιές χοντρό
Καρπό γεμάτες
Κι ο νοικοκύρης κοκορεύεται, χύνουν
Οι ελιές στο νου του,
Τα πλήθια ενός του τρίζουν λιοτριβειά,
Τα στάματα τρουλιάζουν,
Κυλάει στις σκάφες το αγουρόλαδο
Κι ο λιόζουμος αχνίζει
Και τα βαθιά λαδογναλακοπούν
Αραδιαστά πιθάρια
(Νίκος Καζαντζάκης, «Οδύσσεια» Δ’ 187-191)