ΤΕΛΕΤΗ ΛΗΞΗΣ 2017-18

Είναι ακριβώς η ώρα! Δύσκολη όπως πάντα, αναπόφευκτη! Η ώρα του αποχαιρετισμού! Η ομάδα του προπαιδικού τμήματος 06-05 τελείωσε την αποστολή της. Τα αντράκια μας θα μπορούσαν (εάν δεν άλλαζε τίποτα) να στελεχώσουν το παιδικό (05-04) και το προπαιδικό (07-06) της επόμενης σεζόν, ίσως όμως να είναι οι "κερδισμένοι" της υπόθεσης, δεν ξέρουμε, θα μάθουμε τετοιές μέρες του χρόνου...
Είχαμε συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια στο κυνήγι του ονείρου, να νιώθουμε άβολα για το "πάντρεμα" των `05 με τους `06. Χρόνο πάρα χρόνο το προσπάθησαν οι προπονητές χωρίς ωστόσο να τα καταφέρουν πέρα από κάποιο σημείο που όλα πήγαιναν καλά. Φέτος λίγο οι προσθήκες από καλούς παίχτες, λίγο τα γκάζια του κου. Αγγελάκη, που δεν χαρίστηκε σε κανέναν, η ομάδα έδειξε ένα άλλο πρόσωπο, είχε τσαγανό, διεκδίκησε και νίκησε σημαντικούς αγώνες έχοντας απέναντι πολύ καλές ομάδες. Μας έλειψε η αίγλη του Respect Cup φέτος αλλά παρ' όλο που δεν καταφέραμε να επαναλάβουμε την περσινή πρωτιά στην διοργάνωση, οι μικροί ήταν δύναμη που οι αντίπαλοι υπολόγιζαν. Δύναμη και στο ΘΟΥΚΥΔΙΔΕΙΟ ο Αετός με θετικότατη εμφάνιση και αποτελέσματα. Πολλά από τα αγόρια παίζοντας και δύο αγώνες την ίδια μέρα λόγω των πολλών απουσιών για διαφορετικούς λόγους κάθε φορά.
Στο Πρωτάθλημα της Ε.Π.Σ. Πειραιά οι μικροί, αήττητοι τερμάτισαν τις υποχρεώσεις τους δείχνοντας τη μεγάλη διαφορά ποιότητας και της σωστής δουλειάς που γίνεται στο δικό μας σωματείο όλα αυτά τα χρόνια με αυτά τα αγόρια.
Η αυτοργάνωση ημών και φέτος έκανε όλη την παρέα να περνάει καλά δίπλα στα αγόρια, βλέποντας την προσπάθειά τους. Ελπίζω να είμαστε καλά και του χρόνου να περάσουμε καλύτερα!
Είναι η ώρα.., η δύσκολη αυτή, την περιμέναμε η αλήθεια, ...που παύει το ποδόσφαιρο να είναι μπάλα ή παιχνίδι μόνο, ...δυστυχώς! Η ώρα της αλλαγής αθλήματος για μερικούς η ακόμη χειρότερα για άλλους, της παραίτησης! Μας έχουν ανάγκη οι μικροί, μας θέλουν δίπλα τους για να παραμείνουν στα γήπεδα, κοντά στο αθλητισμό, ας τους βοηθήσουμε όσο μπορούμε και με κάθε τρόπο! Η "ευθύνη" που τους φορτώνουμε χωρίς να το καταλάβουμε "σκοτώνει" τη χαρά του παιχνιδιού και διώχνει τα παιδιά...
Την επόμενη χρονιά, τα αγόρια ηλικιακά θα κάνουν και επισήμως την "είσοδό" τους στα κοινωνικά δίκτυα, αυτό εκ των πραγμάτων θα φέρει την έκθεση της δουλειάς μας αλλά και αυτών σε μεγαλύτερο κοινό. Για να είναι ομαλή αυτή η μετάβαση και κυρίως ασφαλής, δεν αρκεί να τους έχουμε ήσυχους σε μία γωνία με ένα ...όπλο στο χέρι, και μην μου πείτε ότι τα smartphone που τους έχουμε πάρει δεν κάνουν ότι και τα όπλα... Πρέπει να είμαστε δίπλα και σε αυτό το βήμα τους, και γιατί όχι να μάθουμε μαζί τους. Ένα μικρό δείγμα του συγκεκριμένου βήματος είχαμε από φέτος, δεν μπορώ να ξέρω εάν το αντιμετωπίζουμε σωστά, πρέπει όμως να το προσπαθούμε...
Οργανωτικά θεωρώ ότι για δεύτερη χρονιά το σχήμα είναι πετυχημένο και δεν χρειάζεται αλλαγή. Έχουμε καλύψει σχεδόν το σύνολο των αναμετρήσεων των παιδιών (Δύο αγώνες κάθε εβδομάδα, και στα τουρνουά κάθε μέρα) και εάν υπολογίσεις ότι αυτή είναι ασχολία του ελεύθερου χρόνου μας και όχι αποκλειστική απασχόληση είναι κατόρθωμα όχι μόνο το αποτέλεσμα αλλά και η συνέπεια όλων σε αυτό που κάνουμε.
Θέλω να σας ευχαριστήσω όλους εσάς που αγκαλιάσατε την προσπάθεια μας. Όχι μόνο τους παλιούς αλλά και τους νέους που προσφέρθηκαν να βοηθήσουν. Δεν θα κάτσω να αναφέρω όλα τα ονόματα σας, άλλωστε το έχω κάνει κάθε χρόνο και πιά είναι πασίγνωστο ότι αυτό που καταφέρνουμε εδώ είναι αποτέλεσμα συλλογικής προσπάθειας. Είναι όμως ανάγκη και επιβάλλεται να σας πω ότι κανέναν από εσάς δεν θεωρώ δεδομένο και όλοι σας είσαστε απαραίτητοι και έχετε λόγω και μερίδιο προσφοράς σε αυτό που κάνουμε.
Ειλικρινά είναι καταπληκτικό να κάνουν παρέα τόσοι πολλοί που κουβαλάνε την ίδια τρέλα! Σας ευχαριστώ και πάλι πολύ, πολύ!
Στις 2/9 θα έχουμε την πρώτη συνάντηση της χρονιάς, όπως κάθε χρόνο, μπορεί και λίγες μέρες νωρίτερα, για αυτό, λεπτομέρειες θα έχουμε όλοι μας εγκαίρως και ελπίζω να είμαστε όλοι εκεί!

Καθώς ετοιμάζετε τις βαλίτσες και ο νους σας ταξιδεύει σε υπέροχες παραλίες, κοντά σας θα έχετε τις καλύτερες ευχές μου. Καλό Καλοκαίρι σε όλους σας, και το φθινόπωρο, μικροί μεγάλοι, τα λέμε στο Άσυλο!