Evgeny Grinko - Dusty Room

Music and Piano - Evgeny Grinko
Violin - Vlada Ponyatovskaya
Violin 2 - Anna Romanova
Viola - Pavel Mazkevich
Cello - Yana Chekina
Accordion - Evgenya Popova
Producer - Anastasya Limarenko
Director - Roman Krutyakov
D.O.P. - Vsevolod Ledovsky
Unit production manager - Kichuk Nikolay
1st Camera assistant - Andrey Pogrebnyak
2nd Camera assistant - Maxim Gasanov
Makeup artist - Lee Victoria
Assistant makeup artist - Wenger Maria
Stylist - Raspopova Lubov
Stylist assistant - Terekhina Alina

Gafer - Meister Vyacheslav
Kanaev Sergey - Electrician
Yakimov Pavel - Electrician
Administrator - Andrey Soloviev
Music manager: Elena Ustinova
Assistant Producer - Anastasia Semerenko

Subscribe to the official Evgeny Grinko channel here!

Listen to Evgeny Grinko on:

Follow Evgeny Grinko on:

[haticevaki]

Nasıl yaşadım on yıl bu evde? Bir gün duvara bir resim asmak gelmedi mi içimden? Ben ne yaptım? Kimse de uyarmadı beni. İşte sonunda anlamsız biri oldum. İşte sonum geldi. Kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım; kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım.

Oğuz Atay - Tutunamayanlar

[sapkalkadn]

- Kendimi yengeç gibi hissediyorum simone.
- Sebebi nedir?
- Yengeçler denizde yaşar ama yüzemez. Ben de nefes alabiliyorum ama dünyaya bir türlü ayak uyduramadım sanırım.

[fatmaerdogmus]

" Şu hayatı öyle bir yaşa ki, kapanışta kendini alkışlayabilesin."
~ Sokrates

[gulermercan]

" Kalabalık beni sahiden sıktı. Ben ikide birde böyle oluyorum, bazen bütün insanları boyunlarına sarılıp öpecek kadar seviyorum, bazen da hiçbirinin yüzünü görmek istemiyorum. Bu nefret filan değil… İnsanlardan nefret etmeyi düşünmedim bile… Sadece bir yalnızlık ihtiyacı. Öyle günlerim oluyor ki, etrafımdan küçük bir hareket, en hafif bir ses bile istemiyorum. Fakat sonra birdenbire etrafımda bana yakın birilerini arıyorum. Bütün bu beynimde geçenleri teker teker, uzun uzun anlatacak birini. O zaman nasıl hazin bir hal aldığımı tasvir edemezsiniz."
İçimizdeki Şeytan/Sabahattin Ali

[qeftoresxill]

"Nadir olan şey sizinle aynı dünyayı gören birini bulmaktır."


John Green

[iremozturk]

Bir gün kulaklarım duymayı yitirirse, ruhum sürekli bu melodiyi çalsın istiyorum . Umut dolu, bir o kadar hüzünlü, bir o kadar heyecanlı ...

[wisteria]

"Bazen yaşamın içinden nasıl çıkacağımı bilemiyorum."
- Vincent Van Gogh

[gokce]

Evgeny Grinko dinleyen insanlara sarılmak istiyorum 😍

[zehraasana]

Çok şey vardı anlatılacak. O yüzden sustum. Birini söylesem diğeri yarım kalacaktı.. Sen duydun mu sustuklarımı ? Oğuz Atay - Tutunamayanlar

[iremsenel]

“Ne tuhaf bir gezegen bu “diye düşündü bunun üzerine küçük prens. “ Kupkuru sipsivri ve çok tuzlu. İnsanlarda hayal gücü diye bir şey yok. Ne söylense tekrar ediyorlar...

[sliceoflife]

Bir gün birlikte Evgeny Grinko'nun konserine gideriz... belki...

[fatihgvn]

Sanki 02:10 a kadar hayatı, 02:12 de ölümün keskinliğini ve 02:15 ile sonrasında o sonsuzluğun dinginliğini işlemişler. Çok farklı bir his.

[zeynepismailoglu]

"...ama budandıkça fışkıran da bizleriz
ölüyoruz demek ki yaşanılacak..."

/ İsmet Özel

[isl]

Hiçbir zaman duygularımı ifade edebilen bir insan olamadım. Ben hep o soğukkanlı, yakın birkaç arkadaşım hariç asosyal ve yalnız biriydim. Kitaplara gömülüp kendimi o evrende kaybeder ve müziklerle de kendimi bulurdum.

Şimdi düşünüyorum da, en doğrusu bu sanırım. Çünkü yalnız olmak, bu iki yüzlü dünyada kendini bir yalana kaptırmaktan iyidir.

[dilaradlm]

Sevgili Evgeny ;
Bana hissettirdiklerini seviyorum.Sen hep böyle kal...

[bahadrmumcu]

Notaların dini, dili, ırkı olmaz. Saygı ve sevgi ile..

[Mukaddeskaptanreal]

24 yaşımdaki bana, hatıram olsun. Belki bi gün gene gelip tanışırım kendisiyle..

[Letsaysibyl]

21. Yüzyılda olduğum için mutlu olduğum nadir anlardan.. Notaların ruhuma dokunuyor Evgeny.

[sessizrhtm]

"Yüzlerce binlerce kişi nasıl şaşırmadan doğru otobüslere binip istedikleri yere gidiyorlar?
Neden oraya değil de şuraya gidiyorlar?
Anlaşılmaz bir düzen bu. Ben nereye gideceğimi bilemiyorum mesela."
Oğuz Atay

[uzayboslugunasesleniyorum]

"Beynim hiçbir duygu ve düşünceye katlanamıyor artık, hiçbirini almıyor, hiçbir şey bilmiyorum, hiçbir şey hissetmiyorum, hiçbir şey anlamıyorum; sanki bu aylarda başıma korkunç bir şey gelmiş gibi hissediyorum ama ne olduğu konusunda pek bir bilgim yok.".

Milena'ya Muktuplar, Franz Kafka