Lubelska Federacja Bardów 'Ataman'

Любо братцы , любо Jan Kondrak

[andrzejpieszczoch]

Ataman - piękny utwór i Piękny głos...

[vladislav]

Дякую! вічна пам'ять Батькові Нестору.... Сподіваюсь в його пам'ять знов ЗСУ візьме Перекоп у тих хто зрадив Махно в

[ineszka]

Świetna piosenka i wykonanie. Byłam na Państwa koncercie w Lublinie z okazji 57 Konferencji Botanicznej. Koncert był piękny i niezapomniany. Muzyka, teksty i wykonanie najwyższej klasy:) Jestem już Waszą fanką:)
Pozdrowienia z Łodzi

[mariolaszymanska]

Czeka mnie uczta muzyczna w SDK Sanok - już się bardzo cieszę 😇

[bozenaczeryna-bochniak]

pierwszy raz gdy usłyszałam ten głos byłam przekonana że to śpiewa Stan Borys

[nacalosc]

Piekna piesn .
Eh ta pierwsza doza .... Ech ta druga doza, ktora w sercu nosic mam ...
Szkoda osterj szabli - a tak by sie przydala .
Eh szkoda konika by stad zwiewac zanim nie zaczipuja i zaczopuja jak nie zatruja ostatecznie.
Jeszcze piata, dziesiata doza .
- Wiem, oxyd du Graphene to genialny wynalazek . I jaki zmysny .
Oni wiedza co czuje, a z czasem rozkaza co bede czuc .
Ale tak jakos... jakby tu powiedziec, JA! tego nie czuje.

[chrom]

Ostatnio słuchałem Pańskiego "Atamana" na zamojskim rynku w sierpniu 2015r. Muszę napisać o 100 tysiącach koni w Pańskim tłumaczeniu, zwłaszcza po tym jak byłem nieopodal Zamościa na terenie Bitwy Pod Komarowem. Czy można sobie wyobrazić: 100 tysięcy koni w cwale, armię mającą tyle koni, ilość paszy dla tylu koni, ilość wagonów do transportu tylu koni, itp, itd. "Decyzja o przerzuceniu Konarmii z Kaukazu na front polski zapadła 10 marca 1920. Armia przekroczyła Don w Rostowie i została podzielona na kolumny: 4 dywizję Gorodowikowa, 6 dywizję Timoszenki, 11 dywizję Morozowa oraz 14 dywizję Parchomienki. Konarmia liczyła w tym czasie ok. 12-16 tys. liniowych żołnierzy tzw. "szabel", łącznie zaś ok. 30 tys. ludzi. Była dobrze uzbrojona w karabiny maszynowe i artylerię." W oryginale rosyjskim jest, wszak, mowa o 4000 koni. Można dodawać kolorytu, "ale Jasiu: młodzierz się uczy", jak mawiał Jan Kobuszewski do "ucznia" Gołasa. Pozdrawiam.

[Евгенийназаров-юл]

Początkowo piosenka, prawdopodobnie, poświęcony walki don kozaków z ногайцами w 1783 roku.


Jak na dziki brzeg, tak na Czarny Eric,
Wyrzucili tatarzy czterdzieści tysięcy koni…


Сорокатысячное ilość koni wyjaśnia tradycyjnie tym, że w ногайском wojsku każdy jeździec 16-tysięcznego wojska prowadził dwie wpadające w ucho konia".


Najprawdopodobniej ta wersja nie odpowiada rzeczywistości, a chodzi w piosence chodzi o zupełnie innej wojnie.


W końcu wojny Rosyjsko-tureckiej, w 1774 roku, Maciej Iwanowicz Платов (1753-1818), przyszły legendarny ataman kozaków dońskich, a w tym czasie jeszcze pułkownik, prowadził jeden z pułków don kozaków (etatowy skład pułku — 501 osób) na czele konwój z uchodźcami, уходившими z Kubania i żywności dla zaopatrzenia wojsk rosyjskich na Kaukaskiej linii. Dowódcą drugiej awangardy kozackiego pułku był płk Sławomira Łarionow. Prowadził konwój pułkownik Бухвостов.


W stepie nad rzeką Калалах (tłumaczenie z tureckiego — Wielkie Błoto) transport został nagle zaatakowany przez połączone ногайской i крымскотатарской hordy w sile 10 tysięcy jeźdźców. Każdy jeździec prowadził jeszcze po trzy "wpadające w ucho" (czyli w powodu) konie (jedną wymienną jazda i dwa juczne), tak jak za napaść ani ногайцы, ani tatarzy, tak samo jak i донские kozacy, konwojów nie używali.


I początkowo piosenka zaczynała się słowami:


Na Wielkiego Błota, tam gdzie Czarny Eric,
Татарва нагнала czterdzieści tysięcy koni. (lub w innej wersji: Wyrzucili ногаи czterdzieści tysięcy koni.)
I взмутился Erik, i do północnego brzegu
Setki порубанных, пострелянных ludzi!


Umieszczenie tradycyjny dla kozackiej taktyki obrony hulaj-miasto z wozów z workami z mąką, tysiąc kozaków dwa dni trzymała aktywną obronę. Po strzelba salwy, aby dać оборонявшимся czas na przeładowanie broni, kozacy rzucili się wręcz. I doczekali się pomocy — "Z narodem!"Донские kozacy trzeciego арьергардного półka, przewodniczył płk Uwarowem, nie czekając na oddziały ахтырских huzarów i dragonów, двигавшихся z obozem wojennym, jako pierwsi rzucili się na ratunek półkach Платова i Ларионова. 300 kozaków z pikami w pogotowiu "lawę" zaatakowali tatarów i ногайцев z tyłu, co spowodowało u wroga panikę. Wielotysięczne wojsko Давлет Gireja została rozproszona. Na brzegu ерика pozostały leżeć "порубанными i пострелянными" ponad 500 басурман. Kozacy stracili zabitych 82 osoby, a jedna trzecia koni.

[Евгенийназаров-юл]

Любо - термин донского казачества: Почему казаки кричат "любо" и что означает это слово
"Любо" - слово из диалекта казаков, хорошо известное всем благодаря знаменитой песне с не менее славной историей "Любо, братцы, любо...". Что же оно означает, и в каких случаях применяется казаками?




История слова древняя. Очевидно, она восходит к первым казачьим поселениям, формированиям семейных хозяйств в конце 16 века, о чем свидетельствует "История донского казачества" от донского историка Е. Н. Савельева, а также ряда других авторов. На Казачьем Кругу жених и невеста объявляли народу в присутствии большого скопления населения. На вопрос атамана "Любо ль благословить мужа и жену?" казаки кричали "Любо" и брак считался заключенным.

Слово имеет древнеславянские корни, происходит от праславянского "ljubъ", что означает согласие, любовь, почет, вера. Примечательно, что термин этот использовался еще в "Слово о Полку Игореве", но затем не был непосредственной частью лексикона русичей, и "возродился" лишь с появлением и развитием казачества на Руси (Институт Русской Литературы, "Словарь-справочник Слова о Полку Игореве" в 6 томах.

Впоследствии термин стал широко распространенным и превратился в обязательный казачий возглас, который, согласно закону, правилам, использовался для выражения одобрения либо порицания на Войсковом Кругу (А. Л. Ленивов "Донской казачий словарь-лексикон»).

Ярко и наглядно иллюстрирует, каким именно образом применялся возглас "Любо" П. Н. Краснов в своих "Исторических очерках Дона".

На короткий вопрос, выносимый на решение Круга, атаман спрашивал войско:

" Любо-ль? Не любо?

Обычно Круг отвечал коротко:

- Любо!

- Не любо! Или: - если это касалось приговора о каком-нибудь преступнике:

- В куль да в воду!"

В том случае, если единого ответа не следовало, то опрашивался каждый по отдельности. Такое короткое, но выразительное и емкое слово было крайне удобно для быстрого определения мнения большинства. Кроме того, краткость и эмоциональность, которой окрашено слово "любо" позволяет использовать его и в других случаях. Так, в обычаях Терского казачества - применять "Любо" вместо традиционного "Ура" в ходе военных операций и в качестве приветствия воинских чинов, знамен и символов войска.

[donkichote]

Lepiej byłoby zaśpiewać:

Lubo, bracia lubo!