filmov
tv
Γ. Δροσίνης#ποιητής#poetry#winter#χειμώνας

Показать описание
Δροσίνης Γεώργιος (1859-1911):
🌿
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1859. Σπούδασε Νομική και, με σύσταση του Νικολάου Πολίτη, Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Ιστορία Καλών Τεχνών και ξένης φιλολογίας στη Γερμανία (Λειψία, Δρέσδη, Βερολίνο 1885-1888). Επέστρεψε στην Αθήνα και από το 1889 ως το 1897 υπήρξε διευθυντής του περιοδικού της Εστίας, που ο ίδιος μετέτρεψε σε εφημερίδα το 1894. Το 1899 μαζί με τον Δημήτριο Βικέλα ίδρυσαν τον Σύλλογο προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων, όπου εξέδωσε λογοτεχνικά έργα, λαογραφικές και άλλες μελέτες.
Στον χώρο της λογοτεχνίας πρωτοεμφανίστηκε το 1879 με ποιήματά του στο περιοδικό Ραμπαγάς. Με τις πρώτες του ποιητικές συλλογές εντάχτηκε στους νεωτεριστές ποιητές που απομακρύνθηκαν από το πομπώδες ύφος των Αθηναίων ρομαντικών της Α΄ Αθηναϊκής Σχολής. Αργότερα προσχώρησε στη γενιά του 1880, ενώ συνέχισε να δημοσιεύει ποιήματα ως το 1930. Πέθανε στην Κηφισιά το 1951.
Ο Γεώργιος Δροσίνης εντάσσεται στους ποιητές της νέας Αθηναϊκής Σχολής, κυρίως λόγω της δημοτικής γλώσσας και της απλότητας της έκφρασης της ποίησής του, καθώς και των επιρροών που δέχτηκε από τους παρνασσιστές Γάλλους ποιητές και την παρνασσική ποίηση του Παλαμά. Τα ποιήματά του διακρίνονται για τη χάρη και την κομψότητα στη μορφή και πολλά έχουν ειδυλλιακό και φυσιολατρικό περιεχόμενο. Ο Δροσίνης δεν είναι ποιητής με ιδιαίτερες κοινωνικές ανησυχίες και προβληματισμούς. Είναι ένας παρατηρητής της φύσης, της γραφικότητας και της ειδυλλιακής ζωής. Την ποίηση του Δροσίνη, επισημαίνει ο Λίνος Πολίτης, διακρίνει η ανθρώπινη αξιοπρέπεια και η εμμονή στη λεπτομέρεια. Μερικά ποιήματά του μελοποιήθηκαν και το ποίημα «Η ανθισμένη αμυγδαλιά» έχει γίνει λαϊκό τραγούδι. Στην πεζογραφία του επηρεασμένος από τον Εμμανουήλ Ροΐδη, τον Νικόλαο Πολίτη και τον Άγγελο Βλάχο, αλλά και από τις σπουδές του στη Γερμανία επέλεξε συχνά θέματα από τη ζωή στην ελληνική επαρχία προτάσσοντας μια ειδυλλιακή αντιμετώπισή της. Τοποθετείται έτσι στην πρώτη φάση της ηθογραφικής πεζογραφίας στην ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας.
🌿
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1859. Σπούδασε Νομική και, με σύσταση του Νικολάου Πολίτη, Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Ιστορία Καλών Τεχνών και ξένης φιλολογίας στη Γερμανία (Λειψία, Δρέσδη, Βερολίνο 1885-1888). Επέστρεψε στην Αθήνα και από το 1889 ως το 1897 υπήρξε διευθυντής του περιοδικού της Εστίας, που ο ίδιος μετέτρεψε σε εφημερίδα το 1894. Το 1899 μαζί με τον Δημήτριο Βικέλα ίδρυσαν τον Σύλλογο προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων, όπου εξέδωσε λογοτεχνικά έργα, λαογραφικές και άλλες μελέτες.
Στον χώρο της λογοτεχνίας πρωτοεμφανίστηκε το 1879 με ποιήματά του στο περιοδικό Ραμπαγάς. Με τις πρώτες του ποιητικές συλλογές εντάχτηκε στους νεωτεριστές ποιητές που απομακρύνθηκαν από το πομπώδες ύφος των Αθηναίων ρομαντικών της Α΄ Αθηναϊκής Σχολής. Αργότερα προσχώρησε στη γενιά του 1880, ενώ συνέχισε να δημοσιεύει ποιήματα ως το 1930. Πέθανε στην Κηφισιά το 1951.
Ο Γεώργιος Δροσίνης εντάσσεται στους ποιητές της νέας Αθηναϊκής Σχολής, κυρίως λόγω της δημοτικής γλώσσας και της απλότητας της έκφρασης της ποίησής του, καθώς και των επιρροών που δέχτηκε από τους παρνασσιστές Γάλλους ποιητές και την παρνασσική ποίηση του Παλαμά. Τα ποιήματά του διακρίνονται για τη χάρη και την κομψότητα στη μορφή και πολλά έχουν ειδυλλιακό και φυσιολατρικό περιεχόμενο. Ο Δροσίνης δεν είναι ποιητής με ιδιαίτερες κοινωνικές ανησυχίες και προβληματισμούς. Είναι ένας παρατηρητής της φύσης, της γραφικότητας και της ειδυλλιακής ζωής. Την ποίηση του Δροσίνη, επισημαίνει ο Λίνος Πολίτης, διακρίνει η ανθρώπινη αξιοπρέπεια και η εμμονή στη λεπτομέρεια. Μερικά ποιήματά του μελοποιήθηκαν και το ποίημα «Η ανθισμένη αμυγδαλιά» έχει γίνει λαϊκό τραγούδι. Στην πεζογραφία του επηρεασμένος από τον Εμμανουήλ Ροΐδη, τον Νικόλαο Πολίτη και τον Άγγελο Βλάχο, αλλά και από τις σπουδές του στη Γερμανία επέλεξε συχνά θέματα από τη ζωή στην ελληνική επαρχία προτάσσοντας μια ειδυλλιακή αντιμετώπισή της. Τοποθετείται έτσι στην πρώτη φάση της ηθογραφικής πεζογραφίας στην ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας.