Ανδρέας Κουλούρης ~ Καινούρια εποχή

Από τη θερινή συναυλία στη μουσική σκηνή της Αρχιτεκτονικής ένα τραγούδι σε δικούς μου στίχους που έγραψα πάνω σε μουσική που έχει συνθέσει ο Κώστας Κατσαντώνης.

Δεκέμβρης 2011

Σκυρόδεμα ονείρων (Καινούρια εποχή)

Τα βλέπεις όλα νεκρά
σφυγμό δεν βρίσκεις πουθενά
σε φαύλους κύκλους αγάπης γυρίζεις

Κι αν κάποια άναψες φλόγα
πάνω στο δικό μου σώμα
δεν ήταν του έρωτα, αλλά της νικοτίνης

Μα εγώ να σφύζω από ενέργεια
κι εσύ μια παρενέργεια
μιας άδειας ζωής
Ματάκια μου ανέκφραστα
στυμμένα στην ανέχεια
μιας αγάπης λειψής

Το ξέρω πως μ' αγαπάς
μ' αυτό δεν έχει νόημα,
αν ο τρόπος σου δεν μου ταιριάζει

Σε φιλώ... Φιλιά μου υστερόγραφα
ας μάθει πως με μπετόν
αντί για ζωντανό ουρανό
δεν χτίζεται η αγάπη

Και ναι, θα σφύζω από ενέργεια
κι αντίο παρενέργεια
στη συνήθεια θα ζεις
Τον ήλιο σου τον έντυσα
στη νύχτα σου ανέτειλα
μα εσύ ας κοιμηθείς...

Ήσουν σκοτάδι κι εγώ ήμουν η κραυγή
τη νύχτα σου σκίζω να 'ρθει με ορμή η καινούρια εποχή

Σε φιλώ κι εδώ τελειώνουν τα υστερόγραφα
και μάθε πως με το μπετόν δεν χτίζονται τα όνειρα
θέλει άλλο υλικό... θέλει φως και υπέρβαση
για να αρχίσει η καινούρια εποχή
που σφύζει από ενέργεια
από όνειρα, από έρωτα και τρέλα για ζωή
Τον ήλιο για μένα έντυσα
στη νύχτα τον ανέτειλα
μιας πόρνης εποχής