ΑΧΙΛΛΕΑΣ Ε. ΚΟΥΜΠΟΣ - ΕΨΑΞΑ (ΣΥΝΑΥΛΙΑ 'Ο ΜΕΓΑΣ ΚΑΜΠΟΣ') 3

ΣΤΙΧΟΙ ΚΑΙ ΑΦΗΓΗΣΗ - ΑΧΙΛΛΕΑΣ Ε. ΚΟΥΜΠΟΣ

ΕΨΑΞΑ

Έψαξα
μέσα σε κάθε λέξη σε κάθε γράμμα
σε κάθε νόημα
και ένιωσα κάτι που δεν μπορεί να ειπωθεί
με λέξεις, γράμματα, νοήματα.
Έσκαψα
όλη τη γη της Ελλάδας,
καθάρισα τα αγάλματα από την αίγλη τους
και κάθισα δίπλα τους σαν ίσος προς ίσο.

Περπάτησα
σε κάθε γωνιά της χώρας μας
και βρήκα τα ίδια και απαράλλακτα ονόματα
χωριά, πόλεις, ποτάμια, βουνά,
λίμνες, οι κάμποι και οι θάλασσες,
δεν το κουνάνε από τη θέση τους,
δεν αλλάζουν τα ονόματα που τους δώσαμε,
όσοι κατακτητές κι αν πέρασαν,
αιώνες αμέτρητους.

Βρήκα
και άλλα καθώς περπατούσα
στη γλώσσα μας, την ελληνική.
Μέσα στα τοπωνύμια
βρήκα τις ίδιες ιδέες, τα ίδια αισθήματα, σκέψεις,
οι ίδιοι πόνοι και χαρές,
που βγαίνουν μέσα από τους ίδιους ανθρώπους
που ζουν και αγαπούν με ολοζώντανες λέξεις.

Τότε, καθώς διάβαινα την Ελλάδα, κατάλαβα ότι
είμαστε ένα με το παρελθόν μας,
ένα με τα παιδιά μας.
Όσο παλιός κι αν μοιάζω, τόσο νέος είμαι
στα μάτια των γαλάζιων ουρανών μας

Μετά
κάθισα να ξαποστάσω σε μια πέτρα
και άρχισα να ακούω ψαλμούς (ψαλμός)
να βγαίνουν από στόματα δικά μας,
από στόματα που πρώτα μαθαίνουν να τραγουδούν τη ζωή,
πολύ πριν κλάψουμε καθώς νεογέννητα μας έφερνε στον κόσμο μια Ελληνίδα.

Αλλά δεν σταμάτησε εκεί το τραγούδι.
Μαζί τους άρχισαν να τραγουδούν
οι κοιλάδες και οι κορφές (όργανο)
οι θάλασσες και τα νησιά, καθώς όλες οι μουσικές
αντιλαλούσαν από τον εύφορο Μεγάλο Κάμπο
ως της Μεσογείου τα ανοικτά πελάγη.

Και είπα:
Μέγας ο Άνθρωπος, Μέγας ο τόπος του