Ηλίας Βρεττός - ποτ πουρί - Στην υγειά μας 24 - 11 - 18

Είχα κάποτε μια αγάπη
Στίχοι: Παντελής Παντελίδης
Μουσική: Παντελής Παντελίδης
Είχα κάποτε μια αγάπη που τη ζήλευαν θεοί κι αγγέλοι
Τώρα ξέρω πλέον ούτε θέλει, λέει ούτε να με δει
Είχα κάποτε μια αγάπη που έσταζε φωτιά, χαρά και μέλι
Τώρα ξέρω πλέον ούτε θέλει, λέει ούτε να με δει

Στο ποτήρι μου που πίνω, ωχ αμάν
Στο μυαλό μου δύο λέξεις γυρνάν
Κι αν στο σπίτι σου απ’ έξω με παν
Μη σκεφτείς να με μαζέψεις

Είχα κάποτε μια αγάπη, που τη ζήλευαν θεοί κι αγγέλοι
Τώρα ξέρω πλέον ούτε θέλει, λέει ούτε να με δει
Είχα κάποτε μια αγάπη, σαν παλιό σμυρνέϊκο τσιφτετέλι
Τώρα πλέον γίνομαι κουρέλι με ζεϊμπέκικο βαρύ

Στο ποτήρι μου που πίνω, ωχ αμάν
Στο μυαλό μου δύο λέξεις γυρνάν
Κι αν στο σπίτι σου απ’ έξω με παν
Μη σκεφτείς να με μαζέψεις

Είχα κάποτε μια αγάπη, που τη ζήλευαν θεοί κι αγγέλοι
Τώρα ξέρω πλέον ούτε θέλει, λέει ούτε να με δει
.....................................................................................
Στο κάτω κάτω της γραφής
Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος
Μουσική: Αντώνης Βαρδής
Σαν τσιγάρο σε κρατώ
που γουστάρω να καπνίσω
θα σ’ ανάψω θα σε πιω
και στο τέλος θα σε σβήσω

Να γλιτώσω είναι αργά
μ’ έχεις ήδη καταστρέψει
κι άν σε κόψω τώρα πια
φοβάμαι πως η μοναξιά θα επιστρέψει

Στο κάτω κάτω της γραφής
αξίζει να καταστραφείς
και ώς το θάνατο να πας
για μια γυναίκα που αγαπάς

Δώσ’ μου φωτιά το θάνατο ν’ ανάψω
δώσ’ μου φωτιά το θάνατο να πιω

Στο κάτω κάτω της γραφής
αξίζει να καταστραφείς
και ώς το θάνατο να πας
για μια γυναίκα που αγαπάς

Σαν τσιγάρο σε κρατώ
της βραδιάς το τελευταίο
κι ίσως νά `ναι απ’ τον καπνό
που χωρίς αιτία κλαίω

Ίσως πάλι φταίς κι εσύ
που σε λίγο θα τελειώσεις
μα σε θέλω μια ζωή
κι ας ξέρω πως θά `ρθει η στιγμή
να μ’ εξοντώσεις

Στο κάτω κάτω της γραφής
αξίζει να καταστραφείς
και ώς το θάνατο να πας
για μια γυναίκα που αγαπάς

Δώσ’ μου φωτιά το θάνατο ν’ ανάψω
δώσ’ μου φωτιά το θάνατο να πιω

Στο κάτω κάτω της γραφής
αξίζει να καταστραφείς
και ώς το θάνατο να πας
για μια γυναίκα που αγαπάς
................................................
Δυο ψέματα
Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος
Μουσική: Αντώνης Βαρδής
Αν καμιά φορά βρεθούμε
δε θα πούμε ούτε γεια
μες στο πλήθος θα χαθούμε
μ’ ένα δάκρυ στην ματιά

Κι αν φωνάξω τ’ όνομά σου
θα κοιτάξεις στα κλεφτά
και θα κάνεις για φαντάσου
πως δε με θυμάσαι πια

Κι αν ρωτήσεις πώς περνάω
θα σου πω δυο ψέματα
ένα πως δε σ’ αγαπάω
κι ένα πως σε ξέχασα
Κι αν ρωτήσεις πώς περνάω
θα σου πω δυο ψέματα
ένα πως δε σ’ αγαπάω
κι ένα πως σε ξέχασα

Αν καμιά φορά βρεθούμε
η ανάσα θα κοπεί
ούτε λέξη δε θα πούμε
μα, θα τα `χουμ’ όλα πει
Κι αν φωνάξω τ’ όνομά σου
θα κοιτάξεις στα κλεφτά
και θα κάνεις, για φαντάσου
πως δε με θυμάσαι πια

Κι αν ρωτήσεις πώς περνάω
θα σου πω δυο ψέματα
ένα πως δε σ’ αγαπάω
κι ένα πως σε ξέχασα
Κι αν ρωτήσεις πώς περνάω
θα σου πω δυο ψέματα
ένα πως δε σ’ αγαπάω
κι ένα πως σε ξέχασα

[ΒςφαΒεφα]

είχα κάποτε Μια Αγάπη Και την ζήλευαν όλη Ούτε θέλει πλέων Ούτε να με δη 😘😘😘