KosΔ18 - Μαύρες τριανταφυλλιές [Prod. SnR] (Official Audio)

Στίχοι/Ερμηνεία: KosΔ18
Παραγωγή/Rec/Mix/Master : SoundSnRaps (SnR) @ Wake Up Home Studios - Αθήνα
Photo : Chrysa Tsekoura
Visuals : Ξαν @ Wake Up Home Studios - Αθήνα

Kos - Μαύρες τριανταφυλλιές [Prod. SnR] (Official Audio)

FOLLOW ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ ΣΤΙΧΩΝ:

FOLLOW SNR:

FOLLOW CHRYSA TSEKOYRA:

FOLLOW RESSALTO GROSSO:

FOLLOW WAKE UP HOME STUDIOS:

Wake Up στα μικρόφωνα από τον πυρήνα!
Resalto Grosso οικογένεια....
Εκπέμπουμε πειρατικά.

#Kos #MavresTriantafilies #WakeUpHomeStudios #SnR

[wakeup_label]

☠️ ΣΤΙΧΟΙ ☠️

Περνάν τα χρόνια όπως πέφτουνε τα άστρα,
οι άνθρωποι στη γη αφήνουν μελανιές,
ήρθε η θάλασσα και διέλυσε τα κάστρα,
μα ακόμα βασανίζουν στα κελιά τις ψυχές,
Μας φάγανε τα κτελ, τα τρένα, τα αεροπλάνα
μα ακόμα δεν χορταίνω ταξίδια διαδρομές,
όσο αυτοί τον δρόμο γεμίζουν με αγκάθια,
τόσο ανθίζουνε μαύρες τριανταφυλλιές.
(x2)

Άκου αλάνι μου αυτός ο κόσμος σου λέω είναι για πέταμα,
σε λίγο βγάζουνε και για το rap μας ένταλμα,
μεθυσμένες νεράιδες κ΄ υπνωτισμένα τέρατα,
άδειες πλατείες, σχολεία, δρόμοι, πέταλα,
στον ύπνο μου σε έβλεπα,
στον ξύπνιο μου δεν σε έβρισκα,
απ΄ τα λάθη μου κι αν έμαθα,
τον πόνο πάλι έπνιγα,
από την φύση στα οινοπνεύματα (x3)
απόψε γράφω!

Απόψε παρ' το ρε να φύγει από εδώ,
δεν έχω χρόνο να με δείτε δεν έχω χρόνο να βγω,
ραντεβού το καλοκαίρι με το Mic ανοιχτό,
στην κεντρική πλατεία είπα θα μείνω εδώ!!
Τώρα τα λάθη γίναν πάθη μ΄ αυτά παίζω κρυφτό,
τώρα τα άγχη γίναν στάχτη από τσιγάρο στραβό,
κι όσο γεμίζω το τασάκι αυτό μένει αδειανό,
σαν το κεφάλι κενό,
σαν το ποτάμι στεγνό.

Δεν ξέρεις τίποτα κ΄ εσύ σαν τον μικρό σου αδερφό,
γι΄ αυτό κοίτα να τον προσέχεις,
να μη σε δω σκυφτό.
Κοίτα η μάνα όταν δακρύζει θέλει αγκαλιά όχι νερό,
κοίτα γαμώτο μην λυγίσεις μείναμε λίγοι εδώ!

Περνάν τα χρόνια κι όμως μένω εδώ,
τα αγκάθια γίναν στίχοι και οι μελανιές τους αναμνήσεις!
Φύγανε όλοι όπως θα φύγω και εγώ
και οι φυλακισμένοι κάνανε τα κάστρα καταλήψεις!!

Περνάν τα χρόνια όπως πέφτουνε τα άστρα,
οι άνθρωποι στη γη αφήνουν μελανιές,
ήρθε η θάλασσα και διέλυσε τα κάστρα,
μα ακόμα βασανίζουν στα κελιά τις ψυχές,
Μας φάγανε τα κτελ τα τρένα τα αεροπλάνα
μα ακόμα δεν χορταίνω ταξίδια διαδρομές,
όσο αυτοί τον δρόμο γεμίζουν με αγκάθια,
τόσο ανθίζουν μαύρες τριανταφυλλιές!!

- ROSA ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ -