|Χρήστος Λώλος| - Equipo

Ιούλιος του 2019 και εγώ στην ηλικία των 25 ετών και έχοντας μόλις αφήσει τον Άρη Βούλας.
Έναν σύλλογο με έναν πολύ καλό άνθρωπο και μετά πολύ καλό προπονητή τον κύριο Τασιόπουλο.Έχοντας χάσει στα πέναλτι ένα τελικό κυπέλλου από ομάδα μεγαλύτερης κατηγορίας υπογράφω στη Διάνα Ηλιούπολης.
Η Διάνα εκείνη την χρόνια ήθελε να κάνει τη πρώτη προσπάθεια της για άνοδο έχοντας στο τιμόνι το κ. Τσαμόπουλο.
Είχε μαζέψει παιδιά τα οποία δίψαγαν για διάκριση. Μαζί και εγω!
Ένιωθα ότι επιτέλους ήρθε η ώρα να εξαργυρώσω όλες εκείνες τις ώρες που ήμουν στο γήπεδο από 5 χρόνων αντι να είμαι σε κάποιο σινεμά ή σε κάποιο καφέ με τους φίλους ή τη κοπέλα μου.
Ξεκινάει η προετοιμασία και βλέπω ότι η ομάδα αυτή μπορεί να φτάσει ψηλά. Μπορεί να μην είχαμε δεθεί ακόμα 100% αλλά μερικά μερικά πράγματα μπορείς να τα αισθανθείς.
Τα παιδιά ήταν όλα εκτός απο καλοί ποδοσφαιριστές και εξαιρετικοί χαρακτήρες και αυτό είναι ένα πολύ βασικό συστατικό επιτυχίας .
Είμαστε στο δεύτερο φιλικό προετοιμασίας και παίζουμε με τη Κηφισιά στο γήπεδο μας. Προηγούμαστε 2-0 και σε μια ανύποπτη φάση, δεν πατάω καλά και βγάζω τον αστράγαλο μου. Ο αστράγαλος όπως βγήκε μου έσπασε τη περόνη.
Όλοι πάγωσαν και εγώ να ουρλιάζω από το πόνο! Ευτυχώς είχαμε ένα τσακάλι φυσικοθεραπευτή, τον Πάρη, και μπήκε κατευθείαν και μου έβαλε τον αστράγαλο χωρίς να καταλάβω τίποτα.
Περνάνε οι μέρες και έχοντας κάνει τις απαραίτητες εξετάσεις για να επιβεβαιωθεί το κάταγμα περόνης καταλήγω σ’ έναν διακεκριμένο ορθοπαιδικό. Ο ενδοιασμός που είχα είναι αν θα έπρεπε να το χειρουργήσω και να βάλω σίδερα ή αν το κάταγμα θα κόλλαγε από μόνο του. Ο κύριος αυτός μου είπε ότι θα κολλήσει μόνο του και δεν χρειάζεται χειρουργείο. Και εγω τον εμπιστεύθηκα.
Το αποτέλεσμα ήταν να πάω για επανεξέταση μετά από 2.5 μήνες και το κάταγμα ακόμα να υπάρχει και να χρειάζεται εγχείρηση.
Μόλις το άκουσα μου κόπηκαν τα πόδια.
Τελικός χρόνος αποκατάστασης 5.5 μήνες για έναν τραυματισμό που θα μπορούσα στους 3 μήνες να είμαι ξανά πίσω.
5.5 μήνες από τους οποίους τους 3 φόραγα γύψο ή μπότα.
5.5 μήνες απείχα από την καθημερινότητα μου, τη δουλειά μου και με έτρωγαν οι σκέψεις και τα νεύρα γιατί δεν μπορούσα να κάνω αυτό που αγαπάω.
Το αποκορύφωμα ήρθε όταν ξεκίνησα να ξαναπατάω γήπεδο..Μετά απο 2 εβδομάδες ήρθε ο κορωνοιός και διακόπηκαν τα πάντα.
Μια σεζόν που περίμενα με ανυπομονησία να ξεκινήσει κατέληξε σ’ έναν γολγοθά για εμένα..
Αλλά σε αυτές τις δυσκολίες μαθαίνεις ποιος πραγματικά είναι δίπλα σου..
Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ, εκτός από την οικογένεια μου και τους φίλους μου, στους συμπαίχτες μου τότε στη Διάνα που μου στάθηκαν.
Και εννοείται ένα ξεχωριστό ευχαριστώ στο φυσικοθεραπευτή της ομάδας τον Πάρη Μόρτη.
Χρηστος Λώλος