filmov
tv
Παναγιώτης Πετράκης Panayotis Petrakis ~ Tο γκαρσόνι (To garsoni )

Показать описание
Στο πλαίσιο της ενότητας «Προσωπικά» με την υπογραφή του Πάνου Αμαραντίδη στην καλλιτεχνική επιμέλεια, ο Παναγιώτης Πετράκης μας προσκαλεί σε μια μουσική νοερή εκδρομή για να βαδίσουμε σε μονοπάτια αγαπημένων ελληνικών τραγουδιών του μακρινού αλλά και πρόσφατου παρελθόντος, με συνοδοιπόρο τον ενορχηστρωτή/μαέστρο Κωνσταντίνο Παγιάτη.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Ερμηνεία : Παναγιώτης Πετράκης
Καλλιτεχνική Επιμέλεια: Πάνος Αμαραντίδης
Μαέστρος/Ενορχηστρωτής: Κωνσταντίνος Παγιάτης
Ακορντεόν : Λευτέρης Γρίβας
Λαούτο : Παναγιώτης Στεφανουδάκης
Το γκαρσόνι
,
Στίχοι: Γιώργος Οικονομίδης
Μουσική: Μανώλης Χιώτης
Σ’ αυτή τη γωνιά στην ίδια την θέση
τα βράδια ν’αρέσει να κάθομαι μόνη,
σ’ αυτή τη γωνιά εσύ μ’ είχες φέρει
και κάποιο γκαρσόνι μονάχα με ξέρει.
Γι’ αυτό και μου κάνει συχνά τα χατήρια,
σερβίρει όπως πρώτα τα δυο μας ποτήρια,
μ’ ανάβουν τα φώτα και τ’ όνειρο σβήνει,
αχ το `να ποτήρι γεμάτο έχει μείνει,
μ’ ανάβουν τα φώτα και τ’ όνειρο σβήνει
αχ το `να ποτήρι γεμάτο έχει μείνει.
Σ’ αυτή τη γωνιά στην ίδια την άκρη
ποιος κρύβει ένα δάκρυ, ποιος νιώθει ένα πόνο,
σ’ αυτή τη γωνιά ξημέρωσα μόνη
και κάποιο γκαρσόνι με σκέφτεται μόνο.
Γι’ αυτό και μου κάνει συχνά τα χατήρια,
σερβίρει όπως πρώτα τα δυο μας ποτήρια,
μ’ ανάβουν τα φώτα και τ’ όνειρο σβήνει,
αχ το `να ποτήρι γεμάτο έχει μείνει,
μ’ ανάβουν τα φώτα και τ’ όνειρο σβήνει
αχ το `να ποτήρι γεμάτο έχει μείνει.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Ερμηνεία : Παναγιώτης Πετράκης
Καλλιτεχνική Επιμέλεια: Πάνος Αμαραντίδης
Μαέστρος/Ενορχηστρωτής: Κωνσταντίνος Παγιάτης
Ακορντεόν : Λευτέρης Γρίβας
Λαούτο : Παναγιώτης Στεφανουδάκης
Το γκαρσόνι
,
Στίχοι: Γιώργος Οικονομίδης
Μουσική: Μανώλης Χιώτης
Σ’ αυτή τη γωνιά στην ίδια την θέση
τα βράδια ν’αρέσει να κάθομαι μόνη,
σ’ αυτή τη γωνιά εσύ μ’ είχες φέρει
και κάποιο γκαρσόνι μονάχα με ξέρει.
Γι’ αυτό και μου κάνει συχνά τα χατήρια,
σερβίρει όπως πρώτα τα δυο μας ποτήρια,
μ’ ανάβουν τα φώτα και τ’ όνειρο σβήνει,
αχ το `να ποτήρι γεμάτο έχει μείνει,
μ’ ανάβουν τα φώτα και τ’ όνειρο σβήνει
αχ το `να ποτήρι γεμάτο έχει μείνει.
Σ’ αυτή τη γωνιά στην ίδια την άκρη
ποιος κρύβει ένα δάκρυ, ποιος νιώθει ένα πόνο,
σ’ αυτή τη γωνιά ξημέρωσα μόνη
και κάποιο γκαρσόνι με σκέφτεται μόνο.
Γι’ αυτό και μου κάνει συχνά τα χατήρια,
σερβίρει όπως πρώτα τα δυο μας ποτήρια,
μ’ ανάβουν τα φώτα και τ’ όνειρο σβήνει,
αχ το `να ποτήρι γεμάτο έχει μείνει,
μ’ ανάβουν τα φώτα και τ’ όνειρο σβήνει
αχ το `να ποτήρι γεμάτο έχει μείνει.