Θρύλοι και παραδόσεις της Ελλάδας [Φαινόμενα] | #Weirdo

preview_player
Показать описание
----------------------------------------------------------
----------------------------------------------------------
✔️ Ακολουθήστε:
---------------------------------------------------------
-----------------------------------------------------------
----------------------------------------------------------
----------------------------------------------------------
📼 Videos που ίσως σε ενδιαφέρουν!!
-----------------------------------------------------------
-----------------------------------------------------------
Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

Αν ξέρετε κάποιο θρύλο από την περιοχή σας μοιραστείτε τον μαζί μου στα σχόλια. Ακολουθήστε με
στην ομάδα στο Facebook ή στο Instagram
👁️‍🗨️ Instagram ► bit.ly/InstaWeirdo

Weirdoccult
Автор

Τι ωράια αγνά, αθώα, χρόνια, χωρίς internet ! Όλα είχαν χρώμα, γεύση, αίσθηση και απλότητα !

fokidismichalis
Автор

Αυτό για τη Κεφαλονιά ισχύει!!! Έχω φίλη από Κεφαλονιά που αν και δεν πιστεύει στα θεία, πήγαινει στην εκκλησία εκείνη την εποχή για να βλέπει το φαινόμενο. Είναι μοναδικό φαινόμενο μου έχει πει. Επίσης συγγενής μου που πήγε για διακοπές στο νησί και πήγε να προσκυνήσει, είδε τα φίδια και αρχικά φοβήθηκε πολύ αλλά τον καθησύχασαν οι υπόλοιποι παρευρισκόμενοι..
Επίσης την ιστορία που είπε ο ηλικιωμένος κύριος για την αόρατη κομπανία στο βουνό, το ίδιο ακριβώς έλεγε και ένας βοσκός στο χωριό της μητέρας μου που βρίσκεται στην ορεινή Κορινθία

nikol_pan
Автор

Ωραίες εποχές! Ψάχναμε για στοιχειωμένα κ φαντάσματα! Αγοράζαμε περιοδικά τρίτο μάτι, strange, κλπ. Κάναμε εξερευνήσεις σε περίεργα μέρη. Δεν βαριομασταν ποτέ! Απλά και ωραία που ήταν όλα τότε.

vassilikil
Автор

Φιλε χωρις υπερβολες..απτα καλυτερα βιντεο που εχω δει κ ισως το καλυτερο σου..ελλαδα, μυστηριο, παραδοσεις, θρυλοι..ασχετως αν πιστευω ή οχι σε ολα αυτα, καταπληκτικη η δουλεια σου...συνεχισε δυνατα..υγ:❤Μπονατσος❤

xristoforos
Автор

«Ο Νεραϊδόσπηλιος των Αστρακιών»: Ένας γνωστός θρύλος της Κρήτης

Μια νύχτα, ένας νέος, καλός λυράρης, άκουσε το τραγούδι των νεράιδων και από περιέργεια μπήκε στη σπηλιά και τις είδε. Οι Νεράιδες, με ξέπλεκα μαλλιά, πεπλοντυμένες, λουσμένες στο φως μιας αιώνιας άνοιξης, χόρευαν. Η λάμψη τους διασπούσε το σκοτάδι, το τραγούδι τους του χάιδευε τ' αυτιά και τα μάτια του δεν χόρταιναν να βλέπουν τον "αέρινο" χορό τους. Συνεπαρμένος απ' όλα τούτα τα πρωτόγνωρα που ξετυλίγονταν μπροστά στα μάτια του, έπιασε χωρίς να το καταλάβει τη λύρα του και τις συνόδεψε στο χορό.

Οι Νεράιδες ακολούθησαν το παίξιμό του και ξετρελάθηκε ο νέος από τα όσα γίνηκαν μπροστά του. Μα το επόμενο και το μεθεπόμενο βράδυ, οδηγημένος από κάποια αόρατη δύναμη, βρέθηκε πάλι στη σπηλιά και με τη λύρα του έπαιζε ασταμάτητα για τις Νεράιδες που χόρευαν. Σιγά σιγά, η ματιά του σταμάτησε πάνω σε μια απ' αυτές και δεν χόρταινε να την κοιτάζει. Ήταν ερωτευμένος μαζί της...

Όταν το συνειδητοποίησε, πήγε σε μια γριά πολύξερη και ζήτησε τη βοήθειά της. Η γριά, αφού τον άκουσε με προσοχή, του είπε πως άμα πλησιάζει η ώρα να λαλήσουν οι πετεινοί (οπότε χάνονται οι Νεράιδες), ν' αρπάξει από τα μαλλιά εκείνη που αγαπούσε και να μην την αφήσει με κανέναν τρόπο. Ήρθε το βράδυ και ο νέος πήρε τη λύρα του και πήγε στη σπηλιά, όπου άρχισε να παίζει όσο γλυκύτερα μπορούσε, χορευτικούς σκοπούς. Σε λίγο, παρουσιάστηκαν οι Νεράιδες και πιάστηκαν στο χορό. Λίγο προτού λαλήσουν οι πετεινοί, ο νέος άφησε τη λύρα του και έκαμε όπως τον είχε συμβουλέψει η γριά. Η Νεράιδα αντιστάθηκε με λύσσα, αγρίεψε, έβαλε τις φωνές, μα τίποτα. Ο νέος την κρατούσε γερά. Άρχισε τότε να μεταμορφώνεται πότε σε σκύλο, πότε σε φωτιά, πότε σε φίδι, πότε σε καμήλα, αλλά ο λυράρης την κρατούσε γερά από τα μαλλιά και δεν την άφηνε.

Ξαφνικά, λάλησαν οι πετεινοί κι οι άλλες Νεράιδες εξαφανίστηκαν. Τότε εκείνη που κρατούσε ο νέος ξανάγινε πανέμορφη, όπως ήταν πριν και τον ακολούθησε στο σπίτι του. Έζησε μαζί του ένα χρόνο, του γέννησε ένα γιο, αλλά τη μιλιά της δεν την άκουσε ποτέ. Δυστυχισμένος καθώς ήταν ο νέος λυράρης με τη βουβαμάρα της Νεράιδας - γυναίκας του, μεταχειρίστηκε όλα τα μέσα για να την κάνει να μιλήσει, χωρίς αποτέλεσμα όμως.

Ξαναπήγε λοιπόν στη γριά και της ζήτησε τη συμβουλή της. Εκείνη του ορμήνεψε να πυρώσει καλά το φούρνο κι ύστερα να πάρει το παιδί από τα χέρια της γυναίκας του, να κάνει πως θα το πετάξει μέσα στο φούρνο και να πει: "Δε μου μιλείς; Τότε ρίχνω κι εγώ το παιδί σου στο φούρνο". Ακολούθησε πιστά τη συμβουλή της, μα τη στιγμή που έκανε ότι θα έριχνε το παιδί στη φωτιά, η Νεράιδα χίμηξε πάνω του σέρνοντας φωνή: "Μη σκύλε το παιδί μου.". Του τ' άρπαξε από τα χέρια και έγιναν άφαντοι, μάνα και παιδί μαζί.
Απελπισμένος τους αναζήτησε με φωνές, παρακάλια και κλάματα, αλλά μάταια. Η Νεράιδα - μάνα και το παιδί, δεν ξαναφάνηκαν πια. Πήγε λένε στις αδελφές της, αλλά αυτές δεν τη δέχτηκαν. Δεν της συχώρεσαν το ότι άφησε άνθρωπο και την άγγιξε και τη μόλυνε. Γι' αυτό αναγκάστηκε και πήγε λίγο πιο πέρα σε μια βρύση που τη λένε Λούτρα. Εκεί τη βλέπουν δυο - τρεις φορές το χρόνο να κρατεί το παιδί στην αγκαλιά της και να κλαίει. Οι άλλες εξακολουθούν να χορεύουν και να τραγουδούν, χωρίς όμως να έχουν πια λύρα να τις συνοδεύει και χωρίς την αδελφή τους. Η Νεράιδα - μάνα κάθεται λυπημένη παραπέρα και κλαίει. Τα δάκρυά της πέφτουν πάνω στο νερό και το θολώνουν. Γι' αυτό τα νερά του Νεραϊδόσπηλιου εμφανίζονται θολά πότε - πότε.

ΠόπηΔημήτρης
Автор

Λατρεύω τέτοιες ΘΕΜΑΤΆΡΕΣ... ❤️🙏.
Θρύλους, παραδόσεις, Ιστορίες..κ είσαι Αποστόλη μου..Όπως κάθε φορά απλά ΜΟΝΑΔΙΚΌΣ... 🕯️We LOVE YOU 🕯️ . 😍😍😘😘🔥🙏🙏🔥🔥🔥❤️🔥❤️🔥❤️❤️❤️❤️

sofiamixaloglou
Автор

Α ρε Αποστολή το κρατάς ζωντανό εδώ και τόσα χρόνια. Σε ακολουθώ σχεδόν από την αρχή του καναλιού. Συνέχισε την υπέροχη δουλειά!

billpk
Автор

Τελειο! Μας ταξιδεψες! Βαλε κι αλλα της σειρας αυτης!

sophiaskreta
Автор

ΕΚΛΑΨΑ με το"στου χερ, στου πουδαρ.." 21:34 και με την αντιδραση

nikolosnik
Автор

Πάντως κι ο παππούς μου έλεγε πως τα βράδυα άκουγαν στο βουνό τραγούδια και κλαρίνα δηλαδή οι δαίμονες γλεντούσαν. Το παράξενο ήταν πως όλο το χωριό ορκιζόταν ότι άκουγαν τα γλέντια αυτά.

ΚωσταςΔημητριαδης-λσ
Автор

Πόσο πίσω μας πήγες... αξέχαστος Μπονάτσος!! Καρακαλτ εκπομπή! Άξιος Αποστολε.!!

ierousalimathanasiou
Автор

Είναι τρομερό αν το σκεφτεί κανείς, οτι οι παππούδες και γιαγιάδες που μιλάνε στην εκπομπή 20 και 30 χρόνια πριν και ήταν τότε 80 - 90 ετών, αναφέρονται στους "παλιούς" για αυτούς... αμέσως μας μεταφέρουν δύο αιώνες πίσω, στους προ-προ-παππούδες μας.... Εποχές τόσο κοντά μας και όμως τόσο μακρινές... Λίγες δεκαετίες έχουν μόνο περάσει και είναι φοβερό το πόσο έχουμε άλλαξει.... Νοσταλγία πάντως που αποπνέει η εκπομπή και συγκίνηση....

panishirovim
Автор

παρα πολυ ωραια εκπομπη! δεν μας απογοητευεις ποτε!

sxtyiannis
Автор

Κατάγομαι από την Κεφαλλονιά κι έχω πιάσει πάρα πολλές φορές τα φιδάκια της Παναγίας στο Μαρκόπουλο τα οποία εμφανίζονται κατά την εορτή της Μεταμόρφωσεως κ χάνονται μετά την γιορτή του Δεκαπενταυγουστου.
Είναι ένα επαναλαμβανομενο θαύμα.
Δεν εμφανίστηκαν τη χρονιά του 1940, του 1974 λόγω της εισβολής στην Κύπρο κ το 1953(καταστροφή του νησιού λόγω των σεισμών).

ΝατάσσαΚωνσταντάτου
Автор

Όπως έλεγε και ο Μπονάτσος:
ΦΟΒΕΡΟΟΌ!

lefzmonokgiapanta
Автор

Η γιαγιά μας μας έλεγε για τον μύλο στο χωριό, την Μαρουδιά, και τους καλικάντζαρους που έβγαιναν κάτω από τη γη και έκλεβαν το αλεύρι. (Στρόπωνες Ευβοίας)

Josephina
Автор

Μπορείς κάποια στιγμή να βάλεις να δούμε εκπομπές από τα τότε παιδιά της νύχτας με τουλάτο... Από όσο θυμάμαι έχει αρκετά καλές εκπομπές αυτού του χώρου

a.alonisiotis
Автор

Γιατί μου φαίνεται ότι στις τότε εποχές (με προσεκτικό λόγο) υπήρχε πιο πολύ ενδιαφέρον και υλικό στην τηλεόραση από σήμερα?

dontfaround
Автор

Πολυ ωραιο θεμα το σημερινο βιντεο σου μπραβο

ΔέσποιναΑνδρεαδου-ημ