filmov
tv
Ελευθερία Αρβανιτάκη Αν είναι αρρώστια η Αγάπη

Показать описание
Η Ελευθερία Αρβανιτάκη γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1957 στον Πειραιά και είναι τραγουδίστρια. Η καριέρα της ξεκίνησε το 1979 όταν γνωρίστηκε και έγινε μέλος στην Οπισθοδρομική Κομπανία, μια μπάντα φοιτητών που έπαιζαν ρεμπέτικα και λαϊκά, ερασιτεχνικά, σε διάφορα κέντρα της Αθήνας. Συνεργάστηκε με πολλούς και σημαντικούς συνθέτες όπως ο Νίκος Μαμαγκάκης, ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο Βαγγέλης Γερμανός, ο Νίκος Ξυδάκης, ο Νίκος Πορτοκάλογλου κ.ά. Έχει εμφανιστεί με μεγάλη επιτυχία σε διεθνή φεστιβάλ του εξωτερικού και έχει περιοδεύσει σε πολλές χώρες όπως η Ισπανία, το Μεξικό, η Αγγλία, η Γερμανία. Μουσική: Νίκος Μαμαγκάκης
Στίχοι: Μηχάλης Γκανάς
Πότε... Πότε...
Πότε θα ΄ρθει μιά στιγμή...
μιά αφορμή, μιά εκδρομή να φύγω...
Πότε... γίναμε κι οι δυό... μονά ζυγά,
εσύ κι εσύ, εγώ κι εγώ... Εμείς οι δυό...
μακρινοί σαν συγγενείς που δε μπορούν να ΄ρθούν κοντά για λίγο....
Αν είναι αρρώστια η αγάπη...
Αχ, ποτέ να μη γινόμαστε καλά...
ποτέ να μην κατέβαινε αγάπη μου αυτός...
ο πυρετός... που κάνει τα ξερά χλωρά, το χώμα σώμα
πότε θα ΄ρθει η στιγμή...
μια αφορμή για εκδρομή μακρινή..
Μόνο... μόνο...
Μοναχά για μιά φορά...
για μιά χαρά, για μιάν αγάπη ζούμε...
Αχ... και... να 'μαστέ ξανά "Αγάπη σου" κι "Αγάπη μου" παντοτινά...
εμείς οι δυό ο "Κανείς" και η "Καμιά"... ένα φιλί, γλυκά να συστηθούμε...
Αν είναι αρρώστια η αγάπη...
Αχ, ποτέ να μη γινόμαστε καλά...
ποτέ να μην κατέβαινε αγάπη μου αυτός...
ο πυρετός...
που κάνει τα ξερά χλωρά, το χώμα σώμα
πότε θα ΄ρθει η στιγμή...
μια αφορμή για εκδρομή μακρινή...
Στίχοι: Μηχάλης Γκανάς
Πότε... Πότε...
Πότε θα ΄ρθει μιά στιγμή...
μιά αφορμή, μιά εκδρομή να φύγω...
Πότε... γίναμε κι οι δυό... μονά ζυγά,
εσύ κι εσύ, εγώ κι εγώ... Εμείς οι δυό...
μακρινοί σαν συγγενείς που δε μπορούν να ΄ρθούν κοντά για λίγο....
Αν είναι αρρώστια η αγάπη...
Αχ, ποτέ να μη γινόμαστε καλά...
ποτέ να μην κατέβαινε αγάπη μου αυτός...
ο πυρετός... που κάνει τα ξερά χλωρά, το χώμα σώμα
πότε θα ΄ρθει η στιγμή...
μια αφορμή για εκδρομή μακρινή..
Μόνο... μόνο...
Μοναχά για μιά φορά...
για μιά χαρά, για μιάν αγάπη ζούμε...
Αχ... και... να 'μαστέ ξανά "Αγάπη σου" κι "Αγάπη μου" παντοτινά...
εμείς οι δυό ο "Κανείς" και η "Καμιά"... ένα φιλί, γλυκά να συστηθούμε...
Αν είναι αρρώστια η αγάπη...
Αχ, ποτέ να μη γινόμαστε καλά...
ποτέ να μην κατέβαινε αγάπη μου αυτός...
ο πυρετός...
που κάνει τα ξερά χλωρά, το χώμα σώμα
πότε θα ΄ρθει η στιγμή...
μια αφορμή για εκδρομή μακρινή...