Είμαι ντροπαλός/ή, τι να κάνω;

00:00 Εισαγωγή
00:30 Το μαγικό χαπάκι
00:55 Μην αγχώνεσαι… Η ζωή δεν είναι κινηματογράφος.
01:34 Γιατί φοβάσαι να εκτεθείς;
01:52 Aνεπιθύμητες σωματικές αντιδράσεις.
02:07 Γιατί έγινες ντροπαλός; (παιδική ηλικία)
02:58 Όταν σε απέρριψαν οι γονείς.
03:34 Οι λύσεις
04:05 Σταδιακή προσέγγιση.
04:43 Πήγαινε, κι ας μη μιλήσεις.
06:26 Οι άλλοι στα είπαν λάθος.
06:53 Κάνε διάλογο με τον εαυτό σου.
07:43 Ενθάρρυνε τον εαυτό σου. Πες: ‹‹Mπορεί και να πετύχω››.
08:29 Αυτοεκπληρούμενη προφητεία.
09:21 Αν δεν είσαι έτοιμος για τίποτα, κάνε αυτό..
10:00 Μην κατακρίνεις τον εαυτό σου.
11:38 Μην απομονώνεσαι στον υπολογιστή.
12:30 Πες ένα ‹‹Mπράβο›› στον εαυτό σου, κι ας μην είσαι τέλειος.
13:43 Ο πιο γρήγορος τρόπος για να αποδυναμωθεί ο φόβος.
15:03 Αφιέρωσε χρόνο και ενέργεια σε σένα.

Αν επιθυμείτε να κλείσετε μια προσωπική συνεδρία ή να συμμετάσχετε τις δράσεις μας

Ακολουθήστε μας στο Instagram:

Απαγορεύεται το κατέβασμα και η χρήση αποσπασμάτων ή ολόκληρων βίντεο για οποιοδήποτε λόγο χωρίς γραπτή άδεια.

[ΑλέξανδροςΙβάνοφ]

Είναι πολύ δύσκολα για κάποιον ο οποίος είναι ντροπαλός, το έχω βιώσει στο πετσί μου. Δεν μπορείς να μιλήσεις, δεν μπορείς να ζήσεις, δεν μπορείς να διεκδικήσεις, πράγματα στην ζωή. Είναι μια ατέλειωτη μάχη μεταξύ του εαυτού μου, και γνωρίζω πως άμα σταματήσω την μάχη, σημαίνει ένας ακόμη ζωντανός θάνατος.

[vasiabad]

Όλη μου η ζωή μοιάζει με αυτό πού περιγράφεται καταλήγω πάντα μόνη χωρίς παρέα κ όταν είμαι σε μια παρέα μου φέρονται σαν να μην υπάρχω κ αυτην την οδυνηρή κατάσταση την ζω κατά επανάληψη από την παιδική μου ηλικία...

[depyk]

Οτιδήποτε αξίζει θέλει κόπο και τρόπο!Θέλει τον ουσιαστικό χρόνο που δεν έχουμε δώσει στον εαυτό μας! Ας σκεφτούμε: Πόσο χρονικό διαστημα ειμαστε ντροπαλοί;Αν όχι ανάλογο μα σεβαστό χρονικό διάστημα πρέπει να αφιερώσουμε για να βγούμε από το τέλμα της συστολής, των αδιεξόδων και της πίεσης που αυτή επιφέρει.

[milica_baruha]

Και εγώ παλιά ήμουν πολύ ντροπαλή. Ένιωθα άβολα να μιλάω με κόσμο, ειδικά σε ξένους. Όμως μετά άρχισα σιγά σιγά να μιλάω σε έναν δύο ανθρώπους στην αρχή, να πιάνω κουβέντα, να ρωτάω, να συζητάω για διάφορα θέματα, και έτσι μου έφυγε αυτή η ντροπή. Και έχω γνωρίσει καινούριους ανθρώπους, έχω μιλήσει με τουρίστες, ενώ παλιά δεν θα τολμούσα να το κάνω. Πιστεύω ότι η ντροπή φεύγει σιγά σιγά. Πρέπει στην αρχή να κάνουμε το πρώτο βήμα, να πάρουμε το θάρρος και να μιλήσουμε σε έναν άνθρωπο, και μετά σε περισσότερους ανθρώπους. Και η ντροπή θα φύγει με τον καιρό, και θα νιώσουμε και περισσότερη αυτοπεποίθηση

[stefanoslividikos]

Εισαι Υπεροχη Κ Μινα.Ακομα υχουν οι λεξεις το Πατερα μου στα αυτια μου.Απ τα παιδικα μου Βιωματα.και σε ευχαριστω απο καρδιας

[nikkr]

ημουν και
ειμαι ετσι. προσαθουσα να μην είμαι με αποτελεσμα να δείχνω φαφλατας και πολυλογας καθως προσπαθουσα να κατεβασω ιδεες για να μιλήσω. Οχι, αν δεν έχω κάτι να πω απλά δεν το λεω πλέον και νιώθω πιο άνετα με την συμπεριφορα μου.

[undeadphilosopher]

Γεια σου Μίνα! Πολύ καλό βίντεο!!!
Δυστυχώς σαν ανεμβολίαστος δε μπορώ να έχω χόμπι που αφορούν κοινωνικές δραστηριότητες σε ιδιωτικούς χώρους, οπότε δε ξέρω πώς θα κατορθώσω να γνωρίσω εγώ [κι άλλοι σαν εμένα] καινούργια άτομα. Εντωμεταξύ ενώ εγώ δε φοβάμαι να κοινωνικοποιηθώ, οι περισσότεροι γύρω μου φοβούνται, οπότε δε ξέρω πώς να το αλλάξω, απ τη στιγμή που πριν την πανδημία η γνωριμία με νέα άτομα εξρτιόταν και από τη ψυχολογική ισορροπία του άλλου, ε, πλέον εξαρτάται πολύ περισσότερο απ το άλλο άτομο παρά από μένα, απ ότι βλέπω. Γενικά παρατηρώ ότι ακόμα κι αν είσαι τολμηρός, σε ένα κόσμο με [παράλογα] τρομαγμένους γύρω σου, άλλο τόσο εσύ ο ίδιος θα αντιπαθήσεις τους γύρω σου διότι ενώ πας να τους ανοιχτείς, εκείνοι κλείνονται. Μεγάλη συζήτηση αυτή, αλλά νομίζω ότι στρέφομαι στο να γίνω μνησίκακος, λόγω της κατάστασης. Κι αυτό ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ!

[M.george-gh]

Ηθοποιός ειμαι κι ακόμα ντρέπομαι. Που εκτειθεμαι συνέχεια . Με κοιτάζουν 50 άτομα κι 100 . Κι όμως ακόμα ντρέπομαι ... Φυσικά μου λένε ότι είμαι άνετη στη ζωή μου έχω ξεπεράσει την ντροπη είμαι ανοιχτή κλπ κι όμως οτσν κάνω παράσταση ακόμη νιώθω στιγμές " κλειδωμένη " Σιγά σιγά . Οι ντροπαλοί με μικρά βήματα . Όχι μεγάλα για αρχή . Βήμα βήμα . Είναι κάτι που δουλεύεται Φεύγει η ντροπή με την έκθεση στο φόβο του εαυτού Μικρά βήματα για αρχή εκ του ασφαλούς !!! Σας ευχαριστούμε ❤

[spartacus]

Θεατη που ακους την μεγαλη αδερφη της καρδιας μας να λεει για χομπι και λες σιγα μην παω αφου δεν θα γνωρισω ανθρωπο παρε μια ιστορια που ειχα ξεχασει και εγω.

Λογω κλισης στα μαθηματικα πιο μικρος, ξεκινησα να δινω ασκησεις στις πισινες μου και αυτες παιζαν μαζι μου στη γυμναστικη που εγω ημου γκασμας xD και αν και δεν εγινα τερας κοινωνικοτητας ανοιχτηκα. Μετα στη δευτερα λυκειου εκανα το θεωρητικο κομματι μιας ομαδικης εργασιας και οι υπολοιποι το πρακτικο και ξεκουμπωθηκα αρκετα με τα κοινωνικοτερα κοριτσια της ταξης
Τι μου θυμησατε τωρα !!!


Οποτε ναι αυτο που λετε να παμε σε χομπι που εχουμε εφεση μετραει.
Και ναι δευτερο σχολιο πειραζει ?😁

[toliadis]

Όρεξη χρειαζεται να έχει κανεις και θεληση κι έτσι ξεπερνιέται η ντροπή...αυτό που λες σε κάποια φαση για την περίφημη φράση που λέει κάποιος γονιός στο παιδι του οτι:-"δεν μπορείς"...απόρω γιατί λέγεται διότι είναι πολύ σύνηθες...είναι σχεδόν ύβρη...ζήλια το λες, τρικλοποδιά το λες...το κίνητρο του γονιού που το λέει, πιο είναι άραγε?

[costasyiannourakos]

Όταν έχεις χάσει ένα κύκλο βασικών εμπειριών από παιδί, όντας μπροστά σε μια οθόνη, αντί να παίζεις σε αλάνες, να ερωτεύεσαι στην 1η δημοτικου για πρώτη φορά, στα 10σου η 1η σου σχέση. Από που πιάνεις το νήμα?
Όταν δεν έχεις τέτοια βιώματά??
Μικρά βηματάκια ίσως?
Μακριά από εύκολες λύσεις πορνο,
για να σπρώχνουν δυνατά εσωτερικές δυνάμεις προς την αληθινή εμπειρία. Είναι αναντικαταστατη.