filmov
tv
Lexx Project - Αναμνήσεις (Anamniseis)

Показать описание
Στίχοι: Α.Ι. Λίγγρης, Μάγος
Μουσική: Α.Ι. Λίγγρης (2004)
Ηχογράφηση: Fiery Mozart Lab (2016)
Μίξη και επιμέλεια: Λεωνίδας Πετρόπουλος (2016)
Artwork: Στέφανος Πλέτσης (2016)
Παραγωγή: Α.Ι. Λίγγρης (2016)
[Verse: Lexx]
Σε θαυμάζω για όλα αυτά που πέρναγες
Μα πάντα ήσουν δυνατός και χαμογέλαγες
Ούτε τα μισά δεν θα μπορούσα ν’ αντέξω
Στα όνειρα μου ακόμα σε βλέπω
Σαν να μην μπορώ να πιστέψω
Πως δεν είσαι πια εδώ
Νόημα να προσπαθώ να βρω μάταια
Μένει μόνο να αποδεχθώ
Ότι η ζωή μπορεί να γίνει τόσο απρόβλεπτη
Μείναμε αμήχανοι κι απαρηγόρητοι
Πάω πίσω στο παρελθόν να θυμηθώ
Πως σε γνώρισα
Σαν να ήταν καρμικό
Είχαμε τις διαφορές μας
Είχαμε το hip-hop
Είχαμε στιγμές τρελές
Και συνέχεια αναρωτιέμαι πως θα ήταν άμα ήσουνα εδώ
Ήμασταν πολύ μικροί
Χωρίς καμία επαφή με την πραγματικότητα
Έτσι μόνο ξέρω να ονειρεύομαι
Αθώα και ανόητα
[Hook: Lexx]
Είναι εικόνες παλιές
Είναι χιλιάδες σκηνές
Μεθυστικές μυρωδιές
Που σε γυρίζουν στο χθες
[Verse: Mage]
Κάποιος μου είπε όταν θυμώνεις, να φουντώνεις
Να το δείχνεις παντού, να μην μετανιώνεις
Ό,τι αγαπάς να σώνεις με όποιον τρόπο μπορείς
Μη μ’ αγχώνεις, απλός κοίταξε να δεις
Κρυμμένα τα σημάδια της ψυχής
Απλωμένα μέσα στα τεφτέρια της ζωής
Αλλάζουν συνεχώς τα όρια της αντοχής
Καθώς περνούν τα χρόνια, μαν πια δεν μπορείς
Όλα γύρω μου επιπλέουν και ρέουν
Αλλάζουν μορφές και παραπέουν
Πετάω μες το σύμπαν σαν όλες τις οντότητες
Ανεβοκατεβάζοντας συχνότητες
Κάποιος μου είπε όταν αγαπάς μην το δηλώνεις
Να μάθεις να το εκδηλώνεις
Μ’ ότι αγαπάς να καυλώνεις
Να τα χώνεις μέχρι το πρωί
Κολλημένος μες την νύχτας την προοπτική
Δες το σαν διανοητική παραίσθηση
Εναλλακτική συναίσθηση, του τι συμβαίνει
Πως στ’ αλήθεια ένα πνεύμα ανεβαίνει μέχρι τον ουρανό
Μέχρι να συναντήσει τον δικό του θεό, στο δικό του μυαλό
[Hook: Lexx]
Είναι εικόνες παλιές
Είναι χιλιάδες σκηνές
Μεθυστικές μυρωδιές
Που σε γυρίζουν στο χθες
[Verse: Lexx]
Ποτέ και για κανέναν δεν είναι απλό να ζει
Η ζωή γεμάτη πόνο και χαρά μαζί
Νόημα δεν έχει κάποιος να προφυλαχθεί
Εμπιστοσύνη θέλει το μυαλό που υποφέρει
Γύρισα στην μοναξιά σαν αυτοτιμωρία
Έκλεισα την πόρτα μου στον κόσμο και χαιρέτισα
Αιτία ίσως οι ιδέες που υιοθέτησα στην πορεία
Χωρίς καμία επαφή με την πραγματικότητα
Έτσι μόνο ονειρεύομαι
Αθώα και ανόητα
Ψάχνοντας νόημα, μέλλον και ταυτότητα
Γεμάτοι τρέλα πάθος κι αθωότητα
[Verse: Mage]
Δεν ξέρω που είσαι φίλε μου
Δεν ξέρω αν είσαι γύρω μου
Αν είσαι εικόνες ή αναμνήσεις
Ή αν την πλάτη θα μου γυρίσεις
Δεν ξέρω αν απέκτησες φτερά
Εδώ δεν βλέπουμε ούτε τα φανερά
Πάντα έψαχνα τον λόγο μέχρι τώρα
Μα τον είχα μπροστά μου την ίδια ώρα