ΜΟΥΡΜΟΥΡΙΚΑ της Τούμπας. Μέρος Α': 'Μπαγλαμάδες...' (Όταν πίνω τουμπεκάκι - Παίζει το μπαγλαμαδακι)

Ακριβώς πριν από 100 χρόνια, προτού ακόμα φτάσουν οι παππούδες μας οι πρόσφυγες από τα παράλια της Μικράς Ασίας, την Πόλη και τη Σμύρνη και φέρουν μαζί τους τις ανατολίτικες, εκλεπτυσμένες, σπουδαγμένες …… μελωδικές Μούσες τους, ο Πειραιάς είχε τη δική του μουσική έκφραση, εξίσου σπουδαία και ιδιαίτερα γνήσια και αυθεντική, "ιθαγενής" θα έλεγα, που έπαιξε καθοριστικότατο ρόλο σ’ αυτό που αργότερα, μετά από το 1922 και από πολλές "συγχωνεύσεις" και αλληλοεπιδρασεις ονομάστηκε «Ρεμπέτικο» και «Λαϊκό» τραγούδι. ... Με μια παρέα από Καρντάσια (Ανδρέα, Ευριπίδη, Μωυσή και Λευτέρη) και Μαγκάκια ξηγημένα, στα στέκια πέριξ της Τούμπας, (Παόκια γνήσια!!!) που κάτι καλό κάνουν και ετοιμάζονται να το διοχετεύσουν στα ανυπόμονα ευήκοα ώτα μας.