Ζωντανή Ηχογρ. Ομιλία 2- ΑΓΑΠΗ & ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ φέρνουν την ΑΝΑΣΤΑΣΗ! Οσ. Φιλόθεος Ζερβάκος (1884-1980).

Αν σας άρεσε αυτό το βίντεο κάντε SUBSCRIBE, πατήστε LIKE, το ΚΑΜΠΑΝΑΚΙ και ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ!
(Σημείωση: Το κανάλι λειτουργεί αφιλοκερδώς, δεν έχει κανένα κερδοσκοπικό χαρακτήρα/σκοπό και ούτε βασίζεται σε διαφημήσεις.)

''ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟ ΔΩΡΟ ΣΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ, ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ''. ΑΜΗΝ.

Η ομιλία αυτή είναι από ζωντανή ηχογράφηση που κατείχαν προσφιλή μας άτομα όταν ζούσε ο Γέροντας!

Προς Κορινθίους Α' Επιστολής Αποστόλου Παύλου (Κεφ. 13, στίχοι 1-3):

Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον. Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι. Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσομαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι....

Ο Όσιος Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος σ' αυτή την ομιλία πολύ εύστοχα μας παραπέμπει στον Ψαλμό του Δαυίδ 54.7:

καὶ εἶπα· τίς δώσει μοι πτέρυγας ὡσεὶ περιστερᾶς καὶ πετασθήσομαι καὶ καταπαύσω;
(Και είπα από μέσα μου· ποιός ημπορεί να μου δώση πτέρυγας ώσαν αυτάς της αγρίας περιστεράς, δια να πετάξω ταχέως και να φύγω αμέσως εις τόπον ήσυχον και ασφαλή;)

Με Θεία Φώτιση ο Γέροντας εξηγεί ότι οι δύο πτέρυγες της περιστεράς που μας ανεβάζουν στην ''Βασιλεία των Ουρανών'' είναι οι αρετές της ΤΑΠΕΙΝΩΣΗΣ και ΑΓΑΠΗΣ!
Στις ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ, ΘΛΙΨΕΙΣ ΚΑΙ ΠΕΙΡΑΣΜΟΥΣ, χρειάζεται φυσικά να έχουμε ΜΕΤΑΝΟΙΑ, ΠΡΟΣΕΥΧΗ, ΣΥΓΧΩΡΗΣΗ και ΜΕΓΑΛΗ ΥΠΟΜΟΝΗ όπως αυτήν που είχε ο Ιώβ δηλαδή ΙΩΒΕΙΑ ΥΠΟΜΟΝΗ!
Επίσης αναφέρεται σε διάφορα χωρία της Καινής Διαθήκης όπως:
«Ό Θεός αγάπη εστί και ό μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ό Θεός εν αύτώ» (Α' Ίωάν. δ' 16).
Κυριακή Η΄ Λουκά: «Ανιχνεύοντας την Έννοια της Αγάπης και της Ευσπλαχνίας» (Ευαγγελική περικοπή του Καλού Σαμαρείτη)- «Ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεό σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου, καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου, καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου, καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου˙ καὶ τὸν πλησίον σου ὡς ἑαυτόν».
«Μάθετε απ’ εμού, ότι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία και ευρήσετε ανάπαυσιν ταις ψυχές υμών». (Ματθ,ια΄,29).
Η παραβολή του Τελώνη και του Φαρισαίου (Αυτοδικαίωση και συντριβή)- «Πας ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται, ο δε. ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται». (Λουκ. 18, 10-14).
"Εν τη υπομονή υμών κτήσασθε τας ψυχάς υμών" (Λουκάς 21. 19). "Ο δε υπομείνας εις τέλος ούτος σωθήσεται" (Ματθαίος 10. 22).
''Αιτείτε και δοθήσεται υμίν, ζητείτε και ευρήσετε, κρούετε και ανοιγήσεται υμίν'' (κατά Ματθαίον ζ').
''Ο Άδης και η κάθοδος του Χριστού σ’ αυτόν'' (Η μαρτυρία τής αρχαίας Εκκλησίας).

Βιογραφία Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου:

Ο Όσιος Φιλόθεος Ζερβάκος, ο πνευματοφόρος Ηγούμενος της Ι. Μονής Λογγοβάρδας Πάρου, υπήρξε κατά τους έσχατους χρόνους, μέγας ομολογητής της Ορθοδόξου Πίστεως, αγωνιστής και ιεραπόστολος. Διακατεχόταν από ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΟ ΑΓΑΠΗ, ΚΑΛΟΣΥΝΗ, ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ, ασκούσε 'ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ' ΠΡΟΣΕΥΧΗ και ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ!
Η μνήμη του τιμάται στις 8 Μαίου, ημέρα της κοιμήσεως του. Ας έχουμε την ευλογία του.

Απολυτίκιον
'ΗΧΟΣ Α: ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ ΠΟΛΙΤΗΣ
Λακωνίας τὸν γόνον καὶ τῆς Πάρου τὸ καύχημα, Λογγοβάρδας τὸν πρῶτον Θαψανῶν τὸ ὀχύρωμα Φιλόθεον τιμήσωμεν πιστοὶ τὸν γνήσιον φίλον του Θεοῦ. Ἀνεδείχθη Ἁγίων Πάντων μιμητὴς ὡς ζήσας τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν. Χαίροις βοήσωμεν αὐτῶ ἐργάτα τοῦ Κυρίου ἀληθές. Ἀνεφάνης ἐν ἐσχάτοις χρόνοις Πατέρων ὄντως ζηλωτὴς καὶ ἠμῶν βοήθεια.

Ας ακούγεται στον χώρο σας συχνά η ομιλία αυτή για να σας δίνει ο Θεός ΑΓΑΠΗ, ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ, ΥΠΟΜΟΝΗ, ΜΕΤΑΝΟΙΑ, ΔΥΝΑΜΗ, ΨΥΧΙΚΗ ΗΡΕΜΙΑ, ΕΥΛΟΓΙΑ προς ΟΦΕΛΟΣ των ψυχών και των σωμάτων σας. ΑΜΗΝ.

ΥΓ. Οι ηχογραφήσεις ήταν πολύ παλιές. Διασώσαμε και βελτιώσαμε ηχητικά ότι μπορούσαμε κάτω από τις περιστάσεις. Εαν υπάρχει τρόπος στο εγγύς μέλλον να βελτιώσουμε την ποιότητα περαιτέρω, θα το πράξουμε με την πρώτη ευκαιρία.

Σημειώσεις-όροι χρήσης:
---------------***---------------
Επιτρέπεται η ενσωμάτωση των βίντεο σε blogs και ιστοσελίδες, χωρίς κερδοσκοπικούς λόγους, με αναφορά στην πηγή.

Απαγορεύεται το κατέβασμα και η χρήση αποσπασμάτων ή ολόκληρων βίντεο για οποιαδήποτε λόγο χωρίς γραπτή ΑΔΕΙΑ. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.

[theorthodoxprayer]

'ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟ ΔΩΡΟ ΣΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ'', και στον ΚΟΣΜΟ ΑΠΑΝΤΑ. Ο Όσιος Φιλόθεος Ζερβάκος, ο πνευματοφόρος Ηγούμενος της Ι. Μονής Λογγοβάρδας Πάρου, υπήρξε κατά τους έσχατους χρόνους, μέγας ομολογητής της Ορθοδόξου Πίστεως, αγωνιστής και ιεραπόστολος. Διακατεχόταν από ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΟ ΑΓΑΠΗ, ΚΑΛΟΣΥΝΗ, ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ, ασκούσε 'ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ' ΠΡΟΣΕΥΧΗ και ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ!
Η μνήμη του τιμάται στις 8 Μαίου, ημέρα της κοιμήσεως του. Ας έχουμε την ευλογία του. ΑΜΗΝ.

[andygeorgiou]

Excellent! The holy father is full of love. He is the embodiment of love and humility!

[YutaOsu]

Συγκινητική ομιλία! Το μεγαλείο του Αγίου Γέροντος αυτού έγκειται όχι μόνο στην απλότητα των λόγων του που κρύβουν μεγάλο βάθος, αλλά και στην μεγάλη αγάπη που τον διακατέχει! Είναι ο ίδιος δοχείο Χάριτος/Φωτός, Ταπείνωσης και Αγάπης! Ένα μεγάλο ευχαριστώ στο κανάλι που διάσωσε την ομιλία του γέροντα!

[stylianosdemetriou]

Όντως, μόνο με ταπείνωση, αγάπη, μετάνοια και προσευχή θα αναστηθούμε. Ευχαριστώ για την διάσωση μιας εξαίρετης ομιλίας ενός μεγάλου Αγίου της εποχής μας.

[theorthodoxprayer]

Πιστεύουμε ότι, όταν προσευχόμαστε αυθόρμητα από καρδιάς, με πίστη, αγνότητα ψυχής, ταπείνωση, δάκρυα, μετάνοια ζητώντας συγχώρεση, και έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη στον ΘΕΟ, όπως έχουν και τα μικρά παιδάκια στους γονείς τους, τότε η προσευχή μας λέγεται με ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΝΗΠΙΟΤΗΤΑ, ενωνόμαστε με τον ΘΕΟ, και βλέπουμε εμφανώς την ΘΕΙΑ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΚΑΙ ΘΕΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ του στην ζωή μας! ΑΜΗΝ. ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 18:1-5
KATA την ώρα εκείνη ήρθαν οι μαθητές στον Iησού, λέγοντας: Ποιος είναι, άραγε, μεγαλύτερος στη βασιλεία των ουρανών; Kαι ο Iησούς, προσκαλώντας ένα παιδάκι, το έστησε στο μέσον τους και είπε: Σας διαβεβαιώνω, αν δεν επιστρέψετε, και γίνετε σαν τα μικρά παιδιά, δεν θα μπείτε μέσα στη βασιλεία των ουρανών. Όποιος, λοιπόν, ταπεινώσει τον εαυτό του σαν αυτό το παιδάκι, αυτός είναι ο μεγαλύτερος στη βασιλεία των ουρανών· και όποιος δεχθεί ένα τέτοιο μικρό παιδί στο όνομά μου, δέχεται εμένα. ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 18: 15-17 Λουκ. 18, 15 Προσέφερον δὲ αὐτῷ καὶ τὰ βρέφη ἵνα αὐτῶν ἅπτηται· καὶ ἰδόντες οἱ μαθηταὶ ἐπετίμησαν αὐτοῖς.
Λουκ. 18, 15 Εφεραν δε εις αυτόν εκτός των ασθενών και τα βρέφη, δια να τα εγγίση με τα άχραντα χέρια του και τους δώση την ευλογίαν του. Αλλά οι μαθηταί, όταν είδαν τους γονείς με τα βρέφη να πλησιάζουν, τους επέπληξαν, να μη ενοχλούν τον διδάσκαλον με τέτοια μικρά και ασήμαντα ζητήματα.

Λουκ. 18, 16 ὁ δὲ Ἰησοῦς προσκαλεσάμενος αὐτὰ εἶπεν· ἄφετε τὰ παιδία ἔρχεσθαι πρός με καὶ μὴ κωλύετε αὐτά· τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
Λουκ. 18, 16 Ο Ιησούς όμως επροσκάλεσε αυτά και είπε· “αφήστε τα παιδιά να έρχωνται κοντά μου και μη τα εμποδίζετε, διότι εις αυτά, και εις εκείνους που θα ομοιάσουν με αυτά κατά την απλοϊκότητα και αγαθότητα, ανήκει η βασιλεία των ουρανών.

Λουκ. 18, 17 ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὃς ἐὰν μὴ δέξηται τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ὡς παιδίον, οὐ μὴ εἰσέλθῃ εἰς αὐτήν.
Λουκ. 18, 17 Αληθινά σας λέγω, εκείνος που δεν θα δεχθή την βασιλείαν του Θεού με την αφέλειαν και την εμπιστοσύνην μικρού παιδιού, δεν θα εισέλθη εις αυτήν. Δόξα Σοι, Κύριε, δόξα Σοι.
Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΗΣ ΔΟΞΗΣ, κρούει/κτυπά την πόρτα της ΚΑΡΔΙΑΣ! Ανοίξτε του την πόρτα με ΜΕΤΑΝΟΙΑ, ΔΑΚΡΥΑ, ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ, ζητώντας ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΣΕΛΘΕΙ! (ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ, ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ σε παραδοσιακούς ιερείς που ὀρθοτομοῦν τὸ λόγο τῆς ἀληθείας. ''Καθάρισον, Κύριε, τὸν ῥύπον τῆς ψυχῆς μου καὶ σῶσόν με, ὡς φιλάνθρωπος''.) «Πνεύμα υπομονής». «Εν τη υπομονή υμών κτήσασθαι τας ψυχάς υμών» (Λουκ. 21, 19), λέγει ο Κύριος στους μαθητές Του. Η ΥΠΟΜΟΝΗ είναι μία αρετή που τόσο χρειάζεται, αλλά τόσο την αγνοεί η εποχή μας. Στις μέρες μας δεν κάνουμε υπομονή. «Ο υπομείνας εις τέλος, ούτος σωθήσεται (Ματθ, 24:13). Εμείς βάζουμε την υπομονή. Και ο Θεός τη σωτηρία.» Αγ. Θεοφάνης ο Έγκλειστος. Μόνο διά της ΣΤΑΥΡΙΚΗΣ ΟΔΟΥ, θα μπορέσουμε να ανέβουμε τον ΓΟΛΓΟΘΑ μας, προσμένοντας την πολυπόθητη ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

[theorthodoxprayer]

Hymn of Love – Apostle Paul (1 Corinthians 13):
If I speak in the tongues of men or of angels, but do not have love, I am only a resounding gong or a clanging cymbal. If I have the gift of prophecy and can fathom all mysteries and all knowledge, and if I have a faith that can move mountains, but do not have love, I am nothing. If I give all I possess to the poor and give over my body to hardship that I may boast, but do not have love, I gain nothing.

Love is patient, love is kind. It does not envy, it does not boast, it is not proud. It does not dishonor others, it is not self-seeking, it is not easily angered, it keeps no record of wrongs. Love does not delight in evil but rejoices with the truth. It always protects, always trusts, always hopes, always perseveres.

Love never fails. But where there are prophecies, they will cease; where there are tongues, they will be stilled; where there is knowledge, it will pass away. For we know in part and we prophesy in part, but when completeness comes, what is in part disappears. When I was a child, I talked like a child, I thought like a child, I reasoned like a child. When I became a man, I put the ways of childhood behind me. For now we see only a reflection as in a mirror; then we shall see face to face. Now I know in part; then I shall know fully, even as I am fully known.

And now these three remain: faith, hope and love. But the greatest of these is love.

[theorthodoxprayer]

Ο Όσιος Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος σ' αυτή την ομιλία πολύ εύστοχα μας παραπέμπει στον Ψαλμό του Δαυίδ 54.7:
καὶ εἶπα· τίς δώσει μοι πτέρυγας ὡσεὶ περιστερᾶς καὶ πετασθήσομαι καὶ καταπαύσω;
(Και είπα από μέσα μου· ποιός ημπορεί να μου δώση πτέρυγας ώσαν αυτάς της αγρίας περιστεράς, δια να πετάξω ταχέως και να φύγω αμέσως εις τόπον ήσυχον και ασφαλή;) Με Θεία Φώτιση ο Γέροντας εξηγεί ότι οι δύο πτέρυγες της περιστεράς που μας ανεβάζουν στην ''Βασιλεία των Ουρανών'' είναι οι αρετές της ΤΑΠΕΙΝΩΣΗΣ και ΑΓΑΠΗΣ!
Στις ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ, ΘΛΙΨΕΙΣ ΚΑΙ ΠΕΙΡΑΣΜΟΥΣ, χρειάζεται φυσικά να έχουμε ΜΕΤΑΝΟΙΑ, ΠΡΟΣΕΥΧΗ, ΣΥΓΧΩΡΗΣΗ και ΜΕΓΑΛΗ ΥΠΟΜΟΝΗ όπως αυτήν που είχε ο Ιώβ δηλαδή ΙΩΒΕΙΑ ΥΠΟΜΟΝΗ!
Επίσης αναφέρεται σε διάφορα χωρία της Καινής Διαθήκης όπως:
«Ό Θεός αγάπη εστί και ό μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ό Θεός εν αύτώ» (Α' Ίωάν. δ' 16).
Κυριακή Η΄ Λουκά: «Ανιχνεύοντας την Έννοια της Αγάπης και της Ευσπλαχνίας» (Ευαγγελική περικοπή του Καλού Σαμαρείτη)- «Ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεό σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου, καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου, καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου, καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου˙ καὶ τὸν πλησίον σου ὡς ἑαυτόν».
«Μάθετε απ’ εμού, ότι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία και ευρήσετε ανάπαυσιν ταις ψυχές υμών». (Ματθ, ια΄, 29).
Η παραβολή του Τελώνη και του Φαρισαίου (Αυτοδικαίωση και συντριβή)- «Πας ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται, ο δε. ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται». (Λουκ. 18, 10-14).
"Εν τη υπομονή υμών κτήσασθε τας ψυχάς υμών" (Λουκάς 21. 19). "Ο δε υπομείνας εις τέλος ούτος σωθήσεται" (Ματθαίος 10. 22).
''Αιτείτε και δοθήσεται υμίν, ζητείτε και ευρήσετε, κρούετε και ανοιγήσεται υμίν'' (κατά Ματθαίον ζ').
''Ο Άδης και η κάθοδος του Χριστού σ’ αυτόν'' (Η μαρτυρία τής αρχαίας Εκκλησίας). AMHN.

[theorthodoxprayer]

Θαυματουργή Προσευχή για απαλλαγή από Θλίψη/Κατάθλιψη/Μελαγχολία, Άγχος/Στρες, Απελπισία, Απόγνωση, Φοβίες, Κρίση Πανικού, Σύγχυση κ.α.
«Δέσποτα Πολυέλεε Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με και καθάρισόν με από πάσης μελαγχολίας και ταραχής και δειλίας. Απάλλαξόν με από του ψυχικού πνιγμού και της δαιμονιώδους θλίψεως, ην αισθάνομαι εν τω σώματι και εν τη ψυχή μου. Συ ει η Χαρά ημών και η Ελπίς πάντων των περάτων της γης και των εν θαλάσση μακράν. Ίλεως γενού μοι Δέσποτα επί ταίς αμαρτίαις μου. Άρον απ’ εμού τον κλειόν τον βαρύν τον της αμαρτίας και της απογνώσεως. Απέλασον πάσαν μελαγχολίαν και ακηδίαν μακράν απ’ εμού. Στερέωσόν με εν τη αγάπη τη Ση και τη ακαταισχύντω ελπίδι και τη ακραδάντώ πίστει τη εις Σε, διά πρεσβειών της Παναχράντου Σου Μητρός και πάντων Σου των Αγίων, Αμήν».

[vakis]

Ἐλᾶτε ὅλοι οἱ πιστοί,
ἂς προσκυνήσουμε τὴν ἁγία ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ·
ἀφοῦ ἡ ἀνάστασή Του ποὺ ἔγινε μετὰ τὴν Σταυρική Του Θυσία,
ἔφερε μεγάλη χαρὰ ποὺ ἀπλώθηκε σὲ ὅλον τὸν κόσμο.
Παντοτινὰ θὰ εὐλογοῦμε τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου,
καὶ παντοτινὰ θὰ ὑμνοῦμε τὴν ἀνάστασή Του.
Διότι, ἐπειδὴ ὑπέμεινε Πάθη καὶ Σταυρό ἀπὸ ἑμᾶς γιὰ ἑμᾶς,
κατανίκησε κι ἔδιωξε τὸν θάνατο.

[theorthodoxprayer]

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ- Δέσποτα Κύριε τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς, Βασιλεῦ τῶν αἰώνων, εὐδόκησε νά ἀνοιχθεῖ καί γιά μένα ἡ θύρα τῆς μετανοίας, ὥστε μέ πόνο καρδιᾶς νά προσεύχομαι σ’ Ἐσένα τόν μόνο Ἀληθινό Θεό, τόν Πατέρα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τό Φῶς τοῦ κόσμου. Δέξου Πολυεύσπλαχνε τή δέησή μου. Μή τήν ἀπορρίψεις. Συγχώρησε κάθε κακό πού ἔκανα νικημένος ἀπό τήν προαίρεσή μου. Ζητῶ ἀνάπαυση καί δέν τή βρίσκω, γιατί ἡ συνείδησις μέ ἐλέγχει. Προσδοκῶ εἰρήνη, ἀλλά εἰρήνη δέν ἔχω ἐξαιτίας τοῦ πλήθους τῶν ἀνομιῶν μου. Ἄκουσε Κύριε μιά καρδιά πού Σέ ἐπικαλεῖται. Μή βλέπεις τά κακά μου ἔργα. Ἐπίβλεψε στήν ἀσθένεια τῆς ψυχῆς μου καί σπεῦσε νά μέ θεραπεύσεις ἀπό τά βαριά μου τραύματα. Δῶσε μου καιρό μετανοίας μέ τό ἔλεος τῆς φιλανθρωπίας Σου. Ἐλευθέρωσέ με ἀπό τά πάθη. Μή μέ κρίνεις σύμφωνα μέ τή Δικαιοσύνη Σου. Μή μοῦ ἀνταποδώσεις κατά τά ἔργα μου, γιά νά μή χαθῶ ἐντελῶς. Εἰσάκουσέ με Κύριε, γιατί βρίσκομαι σέ ἀπόγνωση.Ἀφοῦ ἔχασα κάθε ἐλπίδα καί σκέψη γιά τή διόρθωσή μου, προσπίπτω στούς οἰκτιρμούς Σου. Ἐλέησέ με τόν ξεπεσμένο καί κατάκριτο γιά τίς ἁμαρτίες μου. Λυπήσου με Δέσποτα, γιατί συνέχομαι ἀπό πλῆθος ἀνομιῶν καί μοιάζω ἁλυσοδεμένος μ’αὐτές. Ἐσύ μόνο γνωρίζεις νά ἐλευθερώνεις καί νά θεραπεύεις. Γι’ αὐτό σέ ὅλες τίς φοβερές μου ἀρρώστειες ἐπικαλοῦμαι μόνο Ἐσένα, τόν Ἰατρό τῶν ἀσθενούντων, τόν Ὁδηγό τῶν πλανεμένων, τό Φῶς τῶν ἐσκοτισμένων, τόν Ἐλευθερωτή τῶν αἰχμαλώτων. Ἐπικαλοῦμαι Ἐσένα, πού πάντοτε μακροθυμεῖς καί συγκρατεῖς τήν ὀργή Σου καί δίνεις στούς ἁμαρτωλούς καιρό μετανοίας. Καταύγασε Δέσποτα μέ τό Φῶς τοῦ Προσώπου Σου ἐμένα τόν ἁμαρτωλό, διότι εἶσαι ταχύς στό νά ἐλεεῖς καί βραδύς στό νά τιμωρεῖς. Ἐσύ ὁ Εὔσπλαχνος, ἅπλωσε τό Χέρι Σου καί ἀνόρθωσέ με ἀπό τήν τάφρο τῶν ἀνομιῶν μου. Ἐσὐ δέν εὐχαριστιέσαι στήν ἀπώλεια τοῦ ἁμαρτωλοῦ, οὔτε ἀποστρέφεις τό Πρόσωπό Σου ἀπό τόν προσευχόμενο σ’ Ἐσένα μέ δάκρυα. Ἄκουσε Κύριε τή φωνή τοῦ δούλου Σου πού Σέ ἐπικαλεῖται καί φανέρωσε τό Φῶς Σου σ’ ἐμένα τόν στερημένο τό φῶς. Δώρησέ μου τήν Χάρη Σου, γιατί ἐγώ δέν ἔχω ἄλλη ἐλπίδα καί ἐλπίζω πάντοτε μόνο στή δική Σου βοήθεια καί δύναμη. Στρέψον Κύριε τόν κοπετόν μου εἰς χαράν ἐμοί, διάρρηξον τόν σάκκον μου καί περίζωσόν με εὐφροσύνην. Εὐδόκησε ὥστε νά καταπαύσω ἀπό τά ἐσπερινά μου ἔργα καί νά βρῶ ὀρθρινή ἀνάπαυση ὅπως οἱ ἐκλεκτοί Σου Κύριε, ἀπό τούς ὁποίους ἀπέδρα ὀδύνη, λύπη καί στεναγμός. Κάνε νά ἀνοιχθεῖ γιά μένα ἡ θύρα τῆς Βασιλείας Σου, ὥστε νά εἰσέλθω καί νά συγκαταριθμηθῶ μέ τούς εὐφραινομένους ἀπό τό Φῶς τοῦ Προσώπου Σου καί νά κληρονομήσω τήν αἰώνια Ζωή!
+ Ἀμήν! +

[theorthodoxprayer]

ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΜΝΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ- Προς Κορινθίους Α' Επιστολής Αποστόλου Παύλου (Κεφ. 13, στίχοι 1-3):
Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον. Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι. Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσομαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι....
Νεοελληνική
Αν ξέρω να μιλώ όλες τις γλώσσες των ανθρώπων και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη, τότε έγινα σαν ένας άψυχος χαλκός που βουίζει ή σαν κύμβαλο που ξεκουφαίνει με τους κρότους του. Και αν έχω το χάρισμα να προφητεύω και γνωρίζω όλα τα μυστήρια και όλη τη γνώση, και αν έχω όλη την πίστη, ώστε να μετακινώ με τη δύναμη της ακόμη και τα βουνά, αλλά δεν έχω αγάπη, τότε δεν είμαι τίποτε απολύτως.
Και αν πουλήσω όλη την περιουσία μου για να χορτάσω με ψωμί όλους τους φτωχούς, και αv παραδώσω το σώμα μου για να καεί, αλλά αγάπη δεν έχω, τότε σε τίποτε δεν ωφελούμαι....ΑΜΗΝ.

[theorthodoxprayer]

''Γρηγορείτε και προσεύχεσθε''
(κατά Ματθαίον κστ' & Κατά Μάρκον ιδ'). «Μετανοεῖτε, ἤγγικεν γάρ ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν». (Ματθαίου γ΄, 2).

[theorthodoxprayer]

''ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟ ΔΩΡΟ ΣΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ'', και στον ΚΟΣΜΟ ΑΠΑΝΤΑ.

[theorthodoxprayer]

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ: ΦΟΡΕΣΤΕ/ΕΝΔΥΣΑΣΘΕ ΤΗΝ ΠΑΝΟΠΛΙΑΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ! Η ΠΑΝΟΠΛΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ (ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ 6:10-20) Εφ. 6, 10 Τὸ λοιπόν, ἀδελφοί μου, ἐνδυναμοῦσθε ἐν Κυρίῳ καὶ ἐν τῷ κράτει τῆς ἰσχύος αὐτοῦ.
Εφ. 6, 10 Λοιπόν, αδελφοί μου, γίνεσθε ισχυροί και δυνατοί πνευματικώς δια του Κυρίου και δια της ακατανικήτου αυτού δυνάμεως.

Εφ. 6, 11 ἐνδύσασθε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸ δύνασθαι ὑμᾶς στῆναι πρὸς τὰς μεθοδείας τοῦ διαβόλου·
Εφ. 6, 11 Ενδυθήτε όλα τα όπλα του Θεού, δια να ημπορήτε να αντισταθήτε εις τας δολίας και πονηράς μεθόδους και παγίδας του διαβόλου.

Εφ. 6, 12 ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις.
Εφ. 6, 12 Διότι ο αγών, που έχομεν αναλάβει, δεν είναι αγών προς ανθρώπους με αίμα και σάρκα, αλλά προς τας πονηράς αρχάς και εξουσίας, προς τα πλήθη των πονηρών πνευμάτων, προς τους καταχθονίους κοσμοκράτορας, που κυριαρχούν επί ανθρώπων ευρισκομένων στο βαθύ σκότος του αμαρτωλού τούτου αιώνος. Ο αγών μας διεξάγεται αναντίον των πνευματικών αυτών πονηρών όντων και γίνεται χάριν της κληρονομίας της βασιλείας των ουρανών.

Εφ. 6, 13 διὰ τοῦτο ἀναλάβετε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ, ἵνα δυνηθῆτε ἀντιστῆναι ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ πονηρᾷ καὶ ἅπαντα κατεργασάμενοι στῆναι.
Εφ. 6, 13 Δια τούτο πάρετε επάνω σας όλα τα όπλα, που δίνει ο Θεός, δια να ημπορέσετε να αντισταθήτε κατά την ημέραν των πονηρών πειρασμών και κινδύνων, και αφού εκτελέσετε με κάθε ακρίβειαν όλα τα καθήκοντά σας και νικήσετε, να σταθήτε σταθερά εις την θέσιν σας.

Εφ. 6, 14 στῆτε οὖν περιζωσάμενοι τὴν ὀσφὺν ὑμῶν ἐν ἀληθείᾳ, καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν θώρακα τῆς
δικαιοσύνης,
Εφ. 6, 14 Σταθήτε, λοιπόν, ακλόνητοι στον αγώνα αυτόν, αφού ζωσθήτε την αλήθειαν, ωσάν την ζώνην που σφίγγουν εις την μέσην των οι πολεμισταί, δια να είναι ευκίνητοι, και ενδυθήτε σαν άλλον θώρακα την δικαιοσύνην, δια να είσθε απρόσβλητοι από τα βέλη της αδικίας και της ιδιοτελείας.

Εφ. 6, 15 καὶ ὑποδησάμενοι τοὺς πόδας ἐν ἑτοιμασίᾳ τοῦ εὐαγγελίου τῆς εἰρήνης,
Εφ. 6, 15 Και όπως οι πολεμισταί φορούν εις τα πόδια των υποδήματα, δια να τρέχουν με ασφάλειαν και ευκολίαν, και σεις φορέσατε την ετοιμασίαν, που απαιτεί το Ευαγγέλιον της ειρήνης, δια να κινήσθε με άνεσιν και δραστηριότητα.

Εφ. 6, 16 ἐπὶ πᾶσιν ἀναλαβόντες τὸν θυρεὸν τῆς πίστεως, ἐν ᾧ δυνήσεσθε πάντα τὰ βέλη τοῦ πονηροῦ τὰ πεπυρωμένα σβέσαι·
Εφ. 6, 16 Μαζή δε με όλα αυτά πάρετε επάνω σας και κρατείτε σταθεράν σαν άλλην ασπίδα την πίστιν, με την οποίαν θα ημπορέσετε να εξουδετερώσετε και σβήσετε όλους τους φλογοβόλους πειρασμούς του πονηρού, που ομοιάζουν με πύρινα βέλη.

Εφ. 6, 17 καὶ τὴν περικεφαλαίαν τοῦ σωτηρίου δέξασθε, καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος, ὅ ἐστι ῥῆμα Θεοῦ,
Εφ. 6, 17 Και δεχθήτε σαν άλλην περικεφαλαίαν την πεποίθησιν της σωτηρίας (δια να ασφαλίζετε και προφυλάσσετε έτσι τον νουν σας από λογισμούς αμφιβολίας). Παρετε και την μάχαιραν του Αγίου Πνεύματος, η οποία είναι ο άδολος και φωτεινός λόγος του Θεού.

Εφ. 6, 18 διὰ πάσης προσευχῆς καὶ δεήσεως, προσευχόμενοι ἐν παντὶ καιρῷ ἐν Πνεύματι, καὶ εἰς αὐτὸ τοῦτο ἀγρυπνοῦντες ἐν πάσῃ προσκαρτερήσει καὶ δεήσει περὶ πάντων τῶν ἁγίων,
Εφ. 6, 18 Να παρακαλήτε δε με κάθε προσευχήν και δέησιν τον Κυριον να σας βοηθήση, δια να
αξιοποιήσετε τον πνευματικόν αυτόν οπλισμόν, προσευχόμενοι εις κάθε καιρόν με τον φωτισμόν του Αγίου Πνεύματος. Να επιμένετε δε πολύ εις αυτό τούτο το έργον της προσευχής. Να είσθε άγρυπνοι με κάθε εγκαρτέρησιν και με δέησιν δι' όλους γενικώς τους Χριστιανούς.

Εφ. 6, 19 καὶ ὑπὲρ ἐμοῦ, ἵνα μοι δοθῇ λόγος ἐν ἀνοίξει τοῦ στόματός μου, ἐν παρρησίᾳ γνωρίσαι τὸ μυστήριον τοῦ εὐαγγελίου, Εφ. 6, 19 και για μένα, για να μου δοθεί λόγος με το άνοιγμα του στόματός μου, για να κάνω γνωστό με παρρησία το μυστήριο του ευαγγελίου,

Εφ. 6, 20 ὑπὲρ οὗ πρεσβεύω ἐν ἁλύσει, ἵνα ἐν αὐτῷ παρρησιάσωμαι ὡς δεῖ με λαλῆσαι. Εφ. 6, 20 υπέρ του οποίου πρεσβεύω με αλυσίδα, ώστε να μιλήσω με παρρησία γι’ αυτό και να λαλήσω όπως πρέπει. ΑΜΗΝ.

[theorthodoxprayer]

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΑΤΑΝΟΙΑΣ- ''Δέσποτα Κύριε τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς, Βασιλεῦ τῶν αἰώνων, εὐδόκησε νά ἀνοιχθεῖ καί γιά μένα ἡ θύρα τῆς μετανοίας, ὥστε μέ πόνο καρδιᾶς νά προσεύχομαι σ’ Ἐσένα τόν μόνο Ἀληθινό Θεό, τόν Πατέρα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τό Φῶς τοῦ κόσμου. Δέξου Πολυεύσπλαχνε τή δέησή μου. Μή τήν ἀπορρίψεις. Συγχώρησε κάθε κακό πού ἔκανα νικημένος ἀπό τήν προαίρεσή μου. Ζητῶ ἀνάπαυση καί δέν τή βρίσκω, γιατί ἡ συνείδησις μέ ἐλέγχει. Προσδοκῶ εἰρήνη, ἀλλά εἰρήνη δέν ἔχω ἐξαιτίας τοῦ πλήθους τῶν ἀνομιῶν μου. Ἄκουσε Κύριε μιά καρδιά πού Σέ ἐπικαλεῖται. Μή βλέπεις τά κακά μου ἔργα. Ἐπίβλεψε στήν ἀσθένεια τῆς ψυχῆς μου καί σπεῦσε νά μέ θεραπεύσεις ἀπό τά βαριά μου τραύματα. Δῶσε μου καιρό μετανοίας μέ τό ἔλεος τῆς φιλανθρωπίας Σου. Ἐλευθέρωσέ με ἀπό τά πάθη. Μή μέ κρίνεις σύμφωνα μέ τή Δικαιοσύνη Σου. Μή μοῦ ἀνταποδώσεις κατά τά ἔργα μου, γιά νά μή χαθῶ ἐντελῶς. Εἰσάκουσέ με Κύριε, γιατί βρίσκομαι σέ ἀπόγνωση.Ἀφοῦ ἔχασα κάθε ἐλπίδα καί σκέψη γιά τή διόρθωσή μου, προσπίπτω στούς οἰκτιρμούς Σου. Ἐλέησέ με τόν ξεπεσμένο καί κατάκριτο γιά τίς ἁμαρτίες μου. Λυπήσου με Δέσποτα, γιατί συνέχομαι ἀπό πλῆθος ἀνομιῶν καί μοιάζω ἁλυσοδεμένος μ’αὐτές. Ἐσύ μόνο γνωρίζεις νά ἐλευθερώνεις καί νά θεραπεύεις. Γι’ αὐτό σέ ὅλες τίς φοβερές μου ἀρρώστειες ἐπικαλοῦμαι μόνο Ἐσένα, τόν Ἰατρό τῶν ἀσθενούντων, τόν Ὁδηγό τῶν πλανεμένων, τό Φῶς τῶν ἐσκοτισμένων, τόν Ἐλευθερωτή τῶν αἰχμαλώτων. Ἐπικαλοῦμαι Ἐσένα, πού πάντοτε μακροθυμεῖς καί συγκρατεῖς τήν ὀργή Σου καί δίνεις στούς ἁμαρτωλούς καιρό μετανοίας. Καταύγασε Δέσποτα μέ τό Φῶς τοῦ Προσώπου Σου ἐμένα τόν ἁμαρτωλό, διότι εἶσαι ταχύς στό νά ἐλεεῖς καί βραδύς στό νά τιμωρεῖς. Ἐσύ ὁ Εὔσπλαχνος, ἅπλωσε τό Χέρι Σου καί ἀνόρθωσέ με ἀπό τήν τάφρο τῶν ἀνομιῶν μου. Ἐσὐ δέν εὐχαριστιέσαι στήν ἀπώλεια τοῦ ἁμαρτωλοῦ, οὔτε ἀποστρέφεις τό Πρόσωπό Σου ἀπό τόν προσευχόμενο σ’ Ἐσένα μέ δάκρυα. Ἄκουσε Κύριε τή φωνή τοῦ δούλου Σου πού Σέ ἐπικαλεῖται καί φανέρωσε τό Φῶς Σου σ’ ἐμένα τόν στερημένο τό φῶς. Δώρησέ μου τήν Χάρη Σου, γιατί ἐγώ δέν ἔχω ἄλλη ἐλπίδα καί ἐλπίζω πάντοτε μόνο στή δική Σου βοήθεια καί δύναμη. Στρέψον Κύριε τόν κοπετόν μου εἰς χαράν ἐμοί, διάρρηξον τόν σάκκον μου καί περίζωσόν με εὐφροσύνην. Εὐδόκησε ὥστε νά καταπαύσω ἀπό τά ἐσπερινά μου ἔργα καί νά βρῶ ὀρθρινή ἀνάπαυση ὅπως οἱ ἐκλεκτοί Σου Κύριε, ἀπό τούς ὁποίους ἀπέδρα ὀδύνη, λύπη καί στεναγμός. Κάνε νά ἀνοιχθεῖ γιά μένα ἡ θύρα τῆς Βασιλείας Σου, ὥστε νά εἰσέλθω καί νά συγκαταριθμηθῶ μέ τούς εὐφραινομένους ἀπό τό Φῶς τοῦ Προσώπου Σου καί νά κληρονομήσω τήν αἰώνια Ζωή!''
+ Ἀμήν! +

[theorthodoxprayer]

''ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟ ΔΩΡΟ ΣΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ, ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.' ΑΜΗΝ.

[theorthodoxprayer]

Απολυτίκιον
'ΗΧΟΣ Α: ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ ΠΟΛΙΤΗΣ
Λακωνίας τὸν γόνον καὶ τῆς Πάρου τὸ καύχημα, Λογγοβάρδας τὸν πρῶτον Θαψανῶν τὸ ὀχύρωμα Φιλόθεον τιμήσωμεν πιστοὶ τὸν γνήσιον φίλον του Θεοῦ. Ἀνεδείχθη Ἁγίων Πάντων μιμητὴς ὡς ζήσας τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν. Χαίροις βοήσωμεν αὐτῶ ἐργάτα τοῦ Κυρίου ἀληθές. Ἀνεφάνης ἐν ἐσχάτοις χρόνοις Πατέρων ὄντως ζηλωτὴς καὶ ἠμῶν βοήθεια.

[theorthodoxprayer]

Ο Όσιος Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος σ' αυτή την ομιλία πολύ εύστοχα μας παραπέμπει στον Ψαλμό του Δαυίδ 54.7:
καὶ εἶπα· τίς δώσει μοι πτέρυγας ὡσεὶ περιστερᾶς καὶ πετασθήσομαι καὶ καταπαύσω;
(Και είπα από μέσα μου· ποιός ημπορεί να μου δώση πτέρυγας ώσαν αυτάς της αγρίας περιστεράς, δια να πετάξω ταχέως και να φύγω αμέσως εις τόπον ήσυχον και ασφαλή;) Με Θεία Φώτιση ο Γέροντας εξηγεί ότι οι δύο πτέρυγες της περιστεράς που μας ανεβάζουν στην ''Βασιλεία των Ουρανών'' είναι οι αρετές της ΤΑΠΕΙΝΩΣΗΣ και ΑΓΑΠΗΣ!
Στις ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ, ΘΛΙΨΕΙΣ ΚΑΙ ΠΕΙΡΑΣΜΟΥΣ, χρειάζεται φυσικά να έχουμε ΜΕΤΑΝΟΙΑ, ΠΡΟΣΕΥΧΗ, ΣΥΓΧΩΡΗΣΗ και ΜΕΓΑΛΗ ΥΠΟΜΟΝΗ όπως αυτήν που είχε ο Ιώβ δηλαδή ΙΩΒΕΙΑ ΥΠΟΜΟΝΗ!
Επίσης αναφέρεται σε διάφορα χωρία της Καινής Διαθήκης όπως:
«Ό Θεός αγάπη εστί και ό μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ό Θεός εν αύτώ» (Α' Ίωάν. δ' 16).
Κυριακή Η΄ Λουκά: «Ανιχνεύοντας την Έννοια της Αγάπης και της Ευσπλαχνίας» (Ευαγγελική περικοπή του Καλού Σαμαρείτη)- «Ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεό σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου, καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου, καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου, καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου˙ καὶ τὸν πλησίον σου ὡς ἑαυτόν».
«Μάθετε απ’ εμού, ότι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία και ευρήσετε ανάπαυσιν ταις ψυχές υμών». (Ματθ, ια΄, 29).
Η παραβολή του Τελώνη και του Φαρισαίου (Αυτοδικαίωση και συντριβή)- «Πας ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται, ο δε. ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται». (Λουκ. 18, 10-14).
"Εν τη υπομονή υμών κτήσασθε τας ψυχάς υμών" (Λουκάς 21. 19). "Ο δε υπομείνας εις τέλος ούτος σωθήσεται" (Ματθαίος 10. 22).
''Αιτείτε και δοθήσεται υμίν, ζητείτε και ευρήσετε, κρούετε και ανοιγήσεται υμίν'' (κατά Ματθαίον ζ').
''Ο Άδης και η κάθοδος του Χριστού σ’ αυτόν'' (Η μαρτυρία τής αρχαίας Εκκλησίας). AMHN.

[theorthodoxprayer]

Hymn of Love – Apostle Paul (1 Corinthians 13):
If I speak in the tongues of men or of angels, but do not have love, I am only a resounding gong or a clanging cymbal. If I have the gift of prophecy and can fathom all mysteries and all knowledge, and if I have a faith that can move mountains, but do not have love, I am nothing. If I give all I possess to the poor and give over my body to hardship that I may boast, but do not have love, I gain nothing.

Love is patient, love is kind. It does not envy, it does not boast, it is not proud. It does not dishonor others, it is not self-seeking, it is not easily angered, it keeps no record of wrongs. Love does not delight in evil but rejoices with the truth. It always protects, always trusts, always hopes, always perseveres.

Love never fails. But where there are prophecies, they will cease; where there are tongues, they will be stilled; where there is knowledge, it will pass away. For we know in part and we prophesy in part, but when completeness comes, what is in part disappears. When I was a child, I talked like a child, I thought like a child, I reasoned like a child. When I became a man, I put the ways of childhood behind me. For now we see only a reflection as in a mirror; then we shall see face to face. Now I know in part; then I shall know fully, even as I am fully known.

And now these three remain: faith, hope and love. But the greatest of these is love. AMEN.

[theorthodoxprayer]

ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΜΝΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ- Προς Κορινθίους Α' Επιστολής Αποστόλου Παύλου (Κεφ. 13, στίχοι 1-3):
Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον. Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι. Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσομαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι....
Νεοελληνική
Αν ξέρω να μιλώ όλες τις γλώσσες των ανθρώπων και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη, τότε έγινα σαν ένας άψυχος χαλκός που βουίζει ή σαν κύμβαλο που ξεκουφαίνει με τους κρότους του. Και αν έχω το χάρισμα να προφητεύω και γνωρίζω όλα τα μυστήρια και όλη τη γνώση, και αν έχω όλη την πίστη, ώστε να μετακινώ με τη δύναμη της ακόμη και τα βουνά, αλλά δεν έχω αγάπη, τότε δεν είμαι τίποτε απολύτως.
Και αν πουλήσω όλη την περιουσία μου για να χορτάσω με ψωμί όλους τους φτωχούς, και αv παραδώσω το σώμα μου για να καεί, αλλά αγάπη δεν έχω, τότε σε τίποτε δεν ωφελούμαι....ΑΜΗΝ.