LOST BODIES - Η ΖΩΗ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ - ΡΟΜΑΝΤΣΟ - 29.12.2016!

Θα μπορούσα κάλλιστα να ζω στις ζούγκλες του Αμαζονίου με όλη την επαφή που είχα με τον έξω κόσμο. Κανείς δεν καταλάβαινε τι έγραφα, μήτε και γιατί έγραφα μ' αυτό τον τρόπο. Ήμουν τόσο διαυγής, ώστε έλεγαν πως είμαι παλαβός. Περιέγραφα τον Νέο Κόσμο - δυστυχώς λίγο πιο νωρίς απ' ότι έπρεπε, μιας και δεν είχε ακόμα ανακαλυφθεί και κανένας δεν μπορούσε να πειστεί ότι υπήρχε. Ήταν ένας κόσμος ωοθηκικός, κρυμμένος ακόμη μες στις φαλλοπιανές σάλπιγγες. Φυσικά τίποτα δεν ήταν καθαρά διαμορφωμένο: Υπήρχε μονάχα ορατή μια αμυδρή υποψία κάποιας ραχοκοκαλιάς, και φυσικά μήτε χέρια, μήτε πόδια, μήτε μαλλιά, καθόλου νύχια, διόλου δόντια. Το σεξ ήταν το τελευταίο πράγμα που θα μπορούσες να ονειρευτείς. Ήταν ο κόσμος του Χρόνου και των νεογνών του. Ήταν ο κόσμος του ελαχιστομορίου, και το κάθε ελαχιστομόριο ήταν ουσιώδες, τρομακτικά λογικό και απολύτως απρόβλεπτο. Δεν υπήρχε τίποτα που να είναι ένα πράγμα, διότι η έννοια "πράγμα" απουσίαζε.

Henry Miller - Ο Τροπικός του Αιγόκερω