STELIOS MPIKAKIS IN VIENNA 2012 021

ANDREAS MPIKAKIS
Οι Σωτήρες

Σ'αυτη την χώρα που γεννήθηκαν θεοί
και όλος ο κόσμος πήρε απ τον πολιτισμό της
τώρα κοιτάζει πληγωμένη και απορεί
και ζητιανεύει τον χαμένο εαυτό της

αυτή την χώρα που την ζήλεψαν πολύ
τώρα αφεντες την εδωσανε στο ψέμα
και ούτε που αισθάνονται οι αλήτες μια ντροπή
που κάποιοι κάποτε την κράτησαν με αίμα

Ρε εσείς όλοι οι σωτήρες
που μοιράζεται ελπίδες και παλεύετε για τα ιδανικά μας
ρε εσείς με τις γραβάτες
της πατρίδας μου οι προστάτες φέρτε πίσω τα κλεμμένα όνειρα μας

εδώ που άνθισε το πνεύμα και η σοφία
και κάθε πέτρα μια ανάμνηση αφήνει
εθνοπατέρες έφτιαξαν μια συμμορία
και έχουν ληστέψει ότι έχει απομένει

αυτή την χώρα με την τόση περηφάνια
κάποιοι ασυνείδητοι την έχουν ταπεινώσει
χαμογελώντας καταθέτουνε στεφάνια
και ούτε που σκεφτουντε τον όρκο που έχουν δώσει

Ρε εσείς όλοι οι σωτήρες
που μοιράζεται ελπίδες και παλεύετε για τα ιδανικά μας
ρε εσείς με τις γραβάτες
της πατρίδας μου οι προστάτες φέρτε πίσω τα κλεμμένα όνειρα μας

Die Retter
Das Land, in dem Götter geboren wurden,
das Land, von dessen Kultur die ganze Welt inspiriert wurde,
dieses Land blickt jetzt verletzt und verwundert
und bettelt um sein verlorenes Ich.

Dieses Land, das von vielen beneidet wurde,
das haben jetzt die Herren der Lüge preisgegeben,
und dieses Gesindel schämt sich nicht einmal,
obwohl manche von ihnen es einmal mit ihrem Blut verteidigt haben.

He, ihr da, ihr Retter, die ihr Hoffnung weckt
und um unsere Ideale ringt,
he, ihr da mit den Krawatten,
ihr Beschützer meiner Heimat,
bringt uns unsere gestohlenen Träume zurück.

Hier, wo einst Geist und Weisheit erblüht sind
und jeder Stein eine Erinnerung trägt,
haben die Landesväter eine Bande gebildet
und alles geraubt, was noch verblieben war.

Dieses Land mit so viel Stolz,
haben manche Gewissenlose gedemütigt,
mit einem Lächeln haben sie Kränze niedergelegt,
aber nicht ein Mal an den Eid gedacht, den sie geleistet haben.

He, ihr da, ihr Retter, die ihr Hoffnung weckt
und um unsere Ideale ringt,
ihr da mit den Krawatten,
ihr Hüter meiner Heimat,
bringt uns unsere gestohlenen Träume zurück.