Προσωπική εμπειρία Μαρίας

Αφήγηση της προσωπικής εμπειρίας της Μαρίας με γιατρό τον Δρ. Χρήστο Σταυρόπουλο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του τοκετού.
Πρόσφατα έγινα μανούλα, η κόρη μου είναι εννέα μηνών και αφού πρώτα ο θεός μου έδωσε αυτό το χάρισμα να γίνω μανούλα, μετά έστειλε και στο δρόμο μου τον Χρήστο όπου ξεκίνησε να με παρακολουθεί καθ’ όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου, με πολλά ραντεβού, να βλέπω το παιδί δύο φορές το μήνα, να μου εξηγεί τα πάντα. Όπως σας εξήγησα επειδή έγινα για πρώτη φορά μανούλα είχα πάρα πολλές απορίες, φοβίες, όλα αυτά όμως καθ’ όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σε εννέα μήνες ξεπερνούσα το ένα πίσω από το άλλο με τη βοήθεια του Χρήστου ο οποίος ήταν πάντα εκεί, ότι και να ένιωσα ότι και να αισθάνθηκα, επειδή το σώμα αλλάζει και νιώθεις διάφορα πράγματα λες αυτό τώρα είναι φυσιολογικό. Είναι τώρα τη νύχτα να νιώθεις κάτι και λες “παναγία μου τώρα τι έχω;” παίρνω το Χρήστο τηλέφωνο τη νύχτα “Χρήστο νιώθω αυτό”. Ο Χρήστος ήταν πάντα εκεί να μου απαντήσει στο τηλέφωνο να μου πει,” δεν είναι κάτι”, “είναι αυτό”, “είναι απόλυτα φυσιολογικό”. Πέρασα ένα διάστημα με το Χρήστο που μιλούσαμε διαρκώς, διαρκώς, είτε στο τηλέφωνο, είτε στο ιατρείο του, πάρα πολύ. Όταν έφτασε η ώρα της γέννας και με έπιασαν οι πόνοι και με πήγαν στο μαιευτήριο το χάραμα ξεκινήσαμε να πονάμε, να πονάμε, να πονάμε, να πονάμε περνάγαν οι ώρες, για την ακρίβεια περάσαν δεκαέξι ώρες για να γεννήσω όλες αυτές τις ώρες ο Χρήστος ήταν εκεί να μου δίνει κουράγιο, να μου κάνει πλάκες, αστεία. Είναι περίεργο να πονάς και ταυτόχρονα να γελάς, ο Χρήστος όμως το έκανε μια χαρά αυτό. Λίγο πριν γεννήσω, πριν έρθει η ώρα δηλαδή, είχα κουραστεί πάρα πολύ και ζήτησα από το Χρήστο μήπως του λέω Χρήστο να “κάνεις καισαρική δεν μπορώ δεν αντέχω άλλο”. Με κοίταξε έτσι λίγο περίεργα, εκείνη την ώρα ήρθε έτσι ένας πολύ δυνατός πόνος και το εκμεταλλεύτηκε και μου λέει “Μαρία σπρώξε δυνατά”, με ξύπνησε μπορώ να πω, γιατί ήμουν τελείως εξαντλημένη, δεν είχα δύναμη, όλο τελείωνε και όλο εκεί ήμουν και λέω δεν μπορεί για να το λέει σπρώξε, σπρώξε δεν μπορεί κάτι θα ξέρει και παρόλα αυτά μέσα στην επόμενη μία ώρα είχα γεννήσει είχε την μπεμπούλα αγκαλιά, ο Χρήστος έκανε τις δουλείες που έπρεπε να κάνει εν πάση περιπτώσει του έλεγα να τελειώσει και να φύγω να πάω στο δωμάτιο μου γιατί ήθελα να πάρω την μπεμπούλα μου αγκαλιά.

[vasilispasxalis]

το λεγομενο Επιχειρημα εκ της προσωπικης<<εμπειριας>>.Λετε οτι ειχατε αμεση εμπειρια του<<θεου>>?Ε, λοιπον, μερικοι Ανθρωποι λενε οτι ΒΙΩΣΑΝ την ΕΜΠΕΙΡΙΑ ενος ΡΟΖ ΕΛΕΦΑΝΤΑ Αλλα αυτο φυσικα δεν σας Εντυπωσιαζει!!