Στην έκθεση Studios του T.A.F / the art foundation

Ο χώρος του TAF δεν είναι μόνο αγαπημένο μέρος για καφέ...
Φιλοξενούνται πολλές και αξιόλογες εικαστικές εκδηλώσεις...
Ως εκθεσιακός θεσμός έχει καθιερωθεί πλέον, η παρουσίαση μια φορά το χρόνο, από το 2011, επιλεγμένων έργων των αποφοίτων της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας, που συνιστούν μέρος της πτυχιακής τους εργασίας.
Η φετινή έκθεση συγκεντρώνει συνθέσεις, εγκαταστάσεις, γλυπτά, βίντεο, ζωγραφικά και χαρακτικά έργα.
Οι συμμετέχοντες νέοι εικαστικοί εκκινούν από διαφορετικές αφετηρίες και αναφορές, με πεδία προβληματισμού την οντότητα του χρόνου, τους τόπους κατοίκησης της μνήμης και της φαντασίας, το θάνατο ως γεγονός και ως αποτύπωση...
Μου άρεσαν τα δύο έργα της Ευαγγελίας Δημητρακοπούλου, τα υαλωμένα κεραμικά της Αικατερίνης Διαμαντή, η εγκατάσταση της Στεφανίας Λασκαρίδου, η οπτικοακουστική εγκατάσταση της Βερόνικας Μαριόγλου Malagon, η σύνθεση με διάφορα υλικά της Ζωής Σκλέπα...
Μέσα από τα έργα των νέων καλλιτεχνών,
μου αρέσει να βλέπω τους εικαστικούς προβληματισμούς τους στη διάρκεια των σπουδών, τα υλικά με τα οποία επιλέγουν να εκφράσουν τα όνειρά τους, αλλά και τις βιωμένες εμπειρίες τους, τις ευρύτερες έννοιες που προσπαθούν να διαχειριστούν και το τρόπο που προσπαθούν να τιθασεύσουν... τον νεανικό ενθουσιασμό τους...
Οι νέοι εικαστικοί, όπως φαίνεται και στη δουλειά αυτή, χρησιμοποιούν πολλά και διαφορετικά υλικά και πρώτες ύλες...
Πάντα θυμάμαι σ' αυτές τις περιπτώσεις (και φαντάζομαι τον γνωρίζουν και οι ίδιοι) τον αφορισμό του Βασίλη Ραφαηλίδη:
"Δεν είναι η ποιότητα της πρώτης ύλης που κάνει την τέχνη, είναι η τέχνη που δίνει ποιότητα στην πρώτη ύλη"...
Αθήνα, 15-1-2017