dissøciate - Ορίζοντας (prod.Hanto)

Ηχογράφηση/Μίξη/Mastering:Nikos Efs
Beat : Hanto
Στίχοι & Ερμηνεία : dissociate
Video : dissociate

Instagram : tasos_r_v_u

nikosefs

tumblr : dissociate12

[dissciate]

Στίχοι :

Έχω ένα θέμα
Με το να σε εντάσσω στο θέμα
Χάνω τον ειρμό μου και πολύ συχνά ξεχνώ
Κάπου στα μισά της κουβέντας χάνω και μένα
Και ποντάρω απεγνωσμένα σ'ένα βλέμμα κατανόησης
να με βρω

(Είπα)
Για όσα δε μπόρεσα να πω χάνομαι στην υπερανάλυση
Η μάχη αυτή είναι άνιση και άδικη
Μα δε μ'αφήνω άλλο να βυθιστώ
Κάνω ανακωχή με τον εαυτό μου
Την ομορφιά που με περιβάλλει να δω

(Και βλέπω)
Χρώματα να μπλέκονται και η θάλασσα καμβάς
Και κάθε λεπτομέρεια που άλλοτε αμέλησα γυρνώντας τα λιθόστρωτα στενά τώρα κοιτώ εκστατικά
Σα να'πια όλη τη κάβα που'χουμε στο σπίτι κοντά

Τη γάτα στο μπλε παράθυρο που κοιτά διερευνητικά
Τα γιασεμιά που ξεκινώντας απ'τον τοίχο αναρριχώνται στη ψυχή μου
Κ'ανθίζω πρώτη φορά κατανοώντας πως όσο προσκολλώμαι στη στιγμή
τόσο μου ξεγλυστρά

Κ'όσο η ώρα περνά
Τόσο αφήνομαι
Και γδύνομαι από άμυνες εμμονές και ανασφάλειες
Η σκιά που ακολουθά όπου σταθώ πια δεν είναι εδώ
Μόνο αναμνησιακά τραγούδια Φωνές χαρούμενες ανθρώπων που αγαπώ

Και μου πες
Πως το νόημα δε το βρίσκεις
όσο το αναζητάς
Μα όταν κάποιος ή κάτι σε απορροφά τόσο που τα πάντα ξεχνάς
Και δε ξέρω αν φταίει το κρασί ή ο τρόπος που με κοιτάς
Μα νιώθω πως μόλις το βρήκα



Τον ορίζοντα κοιτώντας περιμένω
Όσο δύει ο ήλιος τόσο πιο κοντά στο φως
Κρατώ ένα τσιγάρο σβησμένο
Μα η φλόγα μέσα μου αναπυρώνεται συνεχώς

Και στο ορκίζομαι δε θέλω τίποτα άλλο
Να μπορούσαμε να μείνουμε για πάντα εδώ
Με φίλους και κιθάρα στο μπαλκόνι
Να μην έρθει χειμώνας που θα νιώσουμε μόνοι



Κ'είναι παράξενη η χαρά και η ελευθερία αν έχεις μάθει τον εαυτό σου να νιώθει οικεία στην άβυσσο
Μα φυσάει πολύ εδώ και χρειαζόμουν κάτι να με παρασύρει ανάλαφρο προς το άγνωστο

Κ'απαλή η φωνή της με ταξιδεύει
Με τη σιωπή μου αρμονίζει βρίσκω απάγκιο σ'όσα λέει
Μιλά με πάθος για όσα σκέφτεται και ονειρεύεται
Και λάμπουν τα μάτια της
σαν αστέρι που πέφτει

Και κρύβει θλίψη στο βλέμμα μα δε την έχει λυγίσει
Δεν έχει αφήσει το σκοτάδι
να της στερήσει να ζήσει
Και γω με κάθε αντίφαση που τη χαρακτηρίζει εμπνέομαι
Κάθε λεπτό που περνάμε μαζί τόσο ερωτεύομαι

Μα δε λυπάμαι που σε λίγο θα φύγω από δω
Μια στιγμή σα κ'αυτή που λέμε όσα νιώθουμε μου αρκεί να συνεχίσω
Κ'ας ήρθες για λίγο έπνιξες το γκρίζο που με πνίγει
Κ'ελπίζω να σου'δωσα κάτι και γω

Δε ξέρω πότε θα σε ξαναδώ
Μα αυτή η φάλτσα εξομολόγηση είναι το ευχαριστώ
Θα σε θυμάμαι όταν ρωτάν τι μου θυμίζει καλοκαίρι
Όταν χρειάζομαι κάτι να μου θυμίσει να ζω


Τον ορίζοντα κοιτώντας περιμένω
Όσο δύει ο ήλιος τόσο πιο κοντά στο φως
Κρατώ ένα τσιγάρο σβησμένο
Μα η φλόγα μέσα μου αναπυρώνεται συνεχώς

Και στο ορκίζομαι δε θέλω τίποτα άλλο
Να μπορούσαμε να μείνουμε για πάντα εδώ
Με φίλους και κιθάρα στο μπαλκόνι
Να μην έρθει χειμώνας που θα νιώσουμε μόνοι
Χ2

Θα σε θυμάμαι σαν έμπνευση που ήρθε απρόσμενα καιρό μετά κ'ένα τραγούδι μόνο δε τη χωρά
Θα σε θυμάμαι σα το λόγο που οι φίλοι μου λένε ότι επέστρεψε το χαμόγελό μου ξανά

Κ'ας έφυγες

[Logopathis]

Κομματάρα αγόρι μου μπράβο
Αυτό θα πει ρομαντική ψυχή

[ΘοδωρηςΑποστολοπουλος-ιλ]

Να μην έρθει χειμώνας που θα νιωσουμε μόνοι!

[annaamdn]

"θα σε θυμάμαι όταν ρωταν τι μου θυμίζει καλοκαίρι" <3