Kontrolcü - Mükemmeliyetçi Kişiliklerin Analizi ve Çözümü Nedir?

Bu videoda kontrolcü ve mükemmeliyetçi kişilerin özelliklerini, kökenlerini ve çözümlerini öğreneceksin.

ÜCRETSİZ
''EMDR Rehberi'' Kitabı
👇 Burayı Tıklayabilirsin 👇

#Kontrolcülük #Mükemmeliyetçilik
-----------------------------------------------
DAHA FAZLA DESTEĞE İHTİYACINIZ VARSA:

''Uyananlar Kulübü'' Üyeliği

Bireysel Seans Desteği ya da Yönlendirilme Tavsiyesi
----------------------------------------------
Klinik psikolog ve psikoterapi uzmanı olarak aşağıdaki durumları yaşayan yetişkin yaştaki kişilere destek oluyorum:

✔️Kronikleşen stres ve beraberinde gelen sorunların nedenlerini ve çözüm yollarını keşfetmek isteyen,
✔️Geçmişte yaşadıkları travmaların/bitmemiş meselelerin devam eden etkilerini bitirmeye kararlı,
✔️Sırtındaki görünmeyen yükleri bir kenara koymaya istekli,
✔️Sorunlarını kendisini rahat ve güvende hissettiği bir çerçevede işlemek isteyen,
✔️İlişki becerilerini artırmaya ve huzurlu ilişkiler yaşamaya ihtiyaç duyan,
✔️Artık ‘biliyorum ve uygulayabiliyorum’ demek isteyen,
✔️Daha kaliteli bir yaşam için faydalı olabilecek şeyleri öğrenmeye çalışan…

Sen de bir şeyler yapman gerektiğini hissediyor ancak nereden ve nasıl başlayabileceğini bilmiyor olabilirsin.

Değerli zamanını, enerjini ve kaynaklarını iyi değerlendirebileceğin bir adrese ihtiyaç duyabilirsin. Bu yüzden iyi bir psikoterapi uzmanı mesleki ve kişisel olarak donanımlı olmalıdır.

Bu amaçla lisans ve yüksek lisans eğitimimin dışında yurt içi ve yurt dışında birçok uzun süreli psikoterapi eğitimi aldım.

Psikoterapi çalışmalarımın yanı sıra, ilgi alanlarım doğrultusunda eğitim, süpervizyon ve bilimsel araştırma faaliyetlerinde bulunuyorum.

Avrupa EMDR Derneği onaylı sertifikalı EMDR terapisi uzmanıyım. 2014-2022 arasında Türkiye EMDR Derneği’nin (EMDR-TR) denetleme kurulu başkanlığı görevini yürüttüm.

Almanya merkezli World Association of Positive and Transcultural Psychotherapy onaylı sertifikalı Pozitif Psikoterapi uzmanıyım.

Uzm. Psk. Cem Gümüş
-----------------------------------------------
ÖNEMLİ NOT:
YouTube kanalımda düzenli olarak yayınlayacağım videolarla bilgi ve deneyimlerimi seninle paylaşmak istiyorum. Burada da bu içeriklerin ses kaydını paylaşıyorum.

Muhtemelen yüzyüze çalışma fırsatı bulamasak da kişisel gelişimine videolarım üzerinden katkı sağlamak istiyorum. Burada seni uyarmak istediğim önemli bir nokta var.

Faydalı olduğunu ve işe yaradığını gördüğüm birçok bilgiyi seninle paylaşacağım. Bu bilgiler eğitim/danışmanlık düzeyinde olacak. Dolayısıyla videolarımı izlemen bir terapi desteği aldığın anlamına gelmiyor.

Psikoterapi, özel ve farklı bir derinliği-dili olan bir süreçtir. Farkındalık düzeyini arttırmak, uygulamaya dökebilmek ve yaşanılan güçlükleri çözümlemek konusunda birçok çalışma yapıyoruz.

Kendi seanslarımda çok daha derinlikli ve kişiye özel bir yol izliyoruz.

Videolar üzerinden birçok değerli bilgiyi öğreneceksin ama bunları gerçekten sindirmek ve hayata geçirmek emek ve zaman gerektiriyor. Eğer bu çabayı göstermeye niyetliysen kanalımdaki içeriklerden yararlanabilirsin.

Psikolojik sorunların tanı, değerlendirme ve çözümü için bir uzmanla (klinik psikolog ve psikiyatr gibi) yüz yüze görüşmek gerekir. Dolayısıyla bu tür bir beklentin ön plandaysa adım atmak için burada daha fazla vakit kaybetmeden bir uzmana başvurmanı tavsiye ederim.

[CemGumusAkademi]

Merhaba,
Soru sormadan önce mutlaka aşağıdaki sayfayı okuyun.

[ozgurdoga]

Bizim evde "hata" = "felaket dünyanın sonu" demekti. Oysa hata bir öğrenmedir fırsattır deneyimdir zenginliktir güzel bir anıdır ilerisi için çocuklara anlatılacak bir masaldır.

[islimkubra]

Yani okadar net anlatmışsınızki. Kendimi dinledim resmen...Aşırı mükemmeliyetçi bir insanım. Kaliteye, güce, dış görünüşe, vasıflara, ilişki şekillerine hatta diksiyona kadar her detaya çok fazla takılıyorum. Bazı kusurlar nedeniyle çok insanlardan uzaklaştığım da oldu. Her şekilde iyi görünmek, her konuda bilgili olmak, özellikle her işin içinde ve yönetici kişi olmak aşırı yoruyor beni. Akışına bırakamıyorum. Plansız iş yapamıyorum. İnsanlarda gördüğüm hata ve kusurları yok sayamıyorum. Çabuk soğuyorum herkesten. Bu daha sonra nefrete dönüşüyor hatta. Nasıl başa çıkabileceğimi de bilemiyorum.Böyle bir duruma farkındalık katmanız çok güzel olmuş. Teşekkürler

[suponesupp]

Gerçekten insanın hayatını tüketen bir özellik. Hayatım boyunca ne zaman bir işle uğraşsam ya da dışarı çıksam olmak istediğim gibi değil mükemmel olmaya yönelik kendimi koşullandırıyorum ve bunun sonucunda gece yatağa girdiğimde gün içinde kendimi çok sıktığımı ve neredeyse nefes almayı unutmuşum gibi hissediyorum. Bir yandan bu özelliğimi de değiştirmek istemiyorum çünkü beni ben yapanın, hedeflerime ulaşmada bu huyun işe yaradığını, en önemlisi kendimi olmadığım birine dönüştürecekmiş gibi hissediyorum. Mükemmeliyetçiliğimi kaybedince başka bir özelliğimin kalmayacağını, beni üst tabakalara taşıyan ve daha değerli hissettiren bu hissin gideceğini düşünüyorum.

Bir işe başladığımda onu en iyi şekilde yapamazsam veya o işin başlangıcından bitişine kadar planımı yapamazsam o şeyden vazgeçiyorum. Vazgeçince kendimi suçlu ve ezik hissediyorum. Ve ne zaman yeni bir şey öğrenmeye çalışsam içimi stres basıyor, "hayır bu bilgiyi şimdi öğrenemem önce bunun en başına gitmem lazım" gibi bazı kendimi keskin yargılı ifadelerle durduruyorum. Bir etkinliğe veya bir kitabı bile plansız başlayamıyorum. Kitap okumak için en uygun ortamın olmasını bekliyorum ve kontrolümün dışında herhangi bir ses gerçekleşince kitabı yarıda bırakıyorum.

İçimi dökmek gerçekten çok iyi geldi. Kaç kişi okuyacak bunu bilmiyorum ama bu önemli değil. Gerçekten rahatlamış hissediyorum...

[fatmaserrakasap]

Şu hayattaki en zor şeylerden biri de bu, mükemmeliyetçilik. İnsan sürekli kendiyle kavga ediyor... Çok güzel anlatmışsınız, teşekkürler

[onuraktas]

Bu hayattaki en önemli şey
1. Saglık
2. Saglam bir piskoloji

❤

[nazliyuuu]

Küçüklüğümden beri mükemmelliyetçi biriyim ve bunun çok da güzel olduğunu düşünmüyorum. Ilkokulda verilen grup ödevlerini vs. hep tek yapmaya çalışirdim cunku kimseye güvenmezdim ve en iyisi benimki olsun diye çok çabalardim. Hep deli gibi sınavlara çalıştım yıprattım kendimi. Şu 20 yıllık yaşamımda hep en iyi dost, en iyi evlat, en iyi öğrenci, en iyi müslüman olmak icin çok uğraştim cok yıprandim. Iki yıldır üniversite sınavına hazırlanıyorum meslek hedefim yok tabiki hedefim yine en iyisi olmak derece yapmak. Bir türlü ne çalışmamdan ne puanlardan tatmin olmuyorum ve bu sene yine mezuna kalacağım taa ki en iyisi olana kadar.

[ahmethakankanarl]

Varlığını hissettiğim fakat adını koyamadığım kontrolcü olma konusuyla yeni yüzleşmeye başladım. Ben aslında kontrolcü olduğumun kısmen farkındaydım ve bunu iyi bir özellik olarak görüyordum. Zira günlük işlerimi daha hızlı yapabiliyor belki daha verimli olabiliyordum. Hatta beni istemediğim bazı sonuçlardan da koruyabiliyordu. Diğer taraftan ise birşeyler hala ters gidiyordu. Hissediyordum. Bir işin başında cılkını çıkarana kadar detaylı analizler o kadar yoruyordu ki işin kendisini yapmak için ya gücüm ya da hevesim kalmıyordu. Bazen de sırf eğlenmek için gidilecek bir yere kimler gelecek, benim onlar karşısında konumum nedir, nasıl giyinmeliyim, şu olursa ne yaparım, bu olursa nasıl davranırım planlamaları daha gece başlamadan benim ilerleyeceğim patikayı belirliyordu. Bu halimin yaşamdaki zenginliğimi zayıflattığını düşünüyorum. Bu nedenle bu negatif yönümün beni mutsuz etmemesi üzerine gideceğim.

[mesudeozbay]

Henüz 24 saattir takibinizdeyim, her fırsatta youtube veya postcastlerinizi dinliyorum. Saygı ve minnetlerimi gönderiyor, çok teşekkür ediyorum. 🙏🏻

[calsomknkrahatszetme]

Mezunum, tam 8 haftadır en iyi plan programı yapıp hiç aksatmadan ders çalışmak için kendimi yıpratıyorum deliler gibi. Her sorunla karşılaştığımda ve programa uyamadığımda başa dönüyorum. Sıfırdan yüze çıkacak dümdüz bir eğri istiyorum çalışmalarımda, inişli çıkışlı değil. İşin kötüsü ne zaman programa baştan başlayacak olsam ilk günün pazartesi olması için de ısrar ediyorum. Dün günlerden pazartesiydi ve çok güzel bir başlangıç yaptım ama bugün devam ettiremedim, tekrar bir sonraki pazartesiyi beklemek istemiyorum. Beni çok yoruyor bu durum farkındayım ama söz geçiremiyorum bir türlü kendime. O kadar doldum ki ağlamak istiyorum artık

[salihayucel]

Baştan sona anlattıklarınızla birebir bir durum içerisinde olmak beni korkuttu ama bir yandan da sevindirdi farkındalık kazandığım için. Küçük yaşlardan itibaren sürekli çevremi arkadaşlarımı yaptığım işleri mükemmellik ve kontrol çerçevesi içerisinde tuttum. Hatta hayatımda bulunan yakın dostlarımın da hayatlarını kontrol altında tutmaya başladım ve bir süre sonra tamamen beyinsel yorgunluğun, depresyonun içerisinde buldum kendimi. En güzelini yapacağım diyerek başladığım yolda zamanımı planlamayı bilmediğim için hep hedeflerim hayal olarak kaldı. Bu his insanın içini kemiren bir duygu çünkü yolda yürürken dahi mükemmel olma hissi beyninizi kemiriyor adeta bununla beraber her şeyin en iyisini ben bilirimcilik yakamı hiç bırakmadı. Anneme daima kızardım fakat vakit geçtikçe ona benzediğimi görüyorum. Ve evet dediğiniz gibi kontorlüm dışında gelişen olaylar beni strese sokmakla kalmıyor sanki dünyayı başıma geçiriyor gibi bir his uyandırıyor içimde. Umuyorum bu hissi aşabilirim. Ayrıca videonuz içinde teşekkürler. Emeğinize sağlık

[duygucoskun]

En iyisini yapamamaktan dolayı bir şey yapmamaya başladım.Aslında beni bu yola iten sebep;çevremdeki insanların beklentileri oldu.Daima hep en tepeye koyup durdular.Oysa ben ne tepede olmak istedim ne de aşağıda sürüklenmek.Aslında ortasını da istemedim yaşamın, iyisini istedim.Tam istediğim gibi olsun istedim.Hep yardımcı ben olayım.Ama beni ezmeye çalıştılar bende sabredemedim.Yarışmayı sevmem ama bir insanın benliğini de yok sayamazsınız.Hele ki bu insanı önce tepeye koyabiliyorsanız.Çünkü madem en iyisi bari en kötüsü saymayın.Tutarsızlık herkeste mi olur..Şansım yok.En kendim hissettiğim anı hatırlıyorumda, bir daha hiç kendimi hissetmedim.Ki o gün söz verdiğim şeyi hala beceremedim.Çünkü şartlar gereği çok becerikli olursam çevrem bana yetersiz gelecek diye düşündüm ve hala o korkuyla hayatın o dengeli ve kararlı noktasına gelemedim.Hep en uç duygularla sevgi ve nefret hissettim.Hep en yarışsız, tek ve anlaşılmayan oldum.Beni niye sevdiklerini bile bilmem.Bir ara yarar diye düşündüm ki haklıyım.Iyi olmayan onca özelliğe rağmen ben sevebilirken onlar bir kere konuşmamamla dahi iletişimi koparabildiler.Bu birazda saflık hastalığı bence.Çünkü ailemizde çok var.Bana da psikolog söylemişti onu da çok beğenmedim ama o bari mesleğini yapabiliyordu.Bense işimi kaybetmiştim ve hala işim yok.Ben mücadeleden yoruldum.Ve artık savaşmayıp ölmeyi bekliyorum. Çünkü biliyorum yarışırsam kazanırım.Ancak ben yarışmak istemiyorum.Sevilebilmek ve anlaşılmak istiyorum..Bu benim hayatımın merkezi.Utanma sıkılma çekinme derken mükemmeli hedefleme.Hepten bıraktim yarısı.önceden ben yarışmaya çalışırdım kösteklerden başımı kaldıramazdım yarismiyorum suanda yarış deniliyor.Bense birazda yarışmadan kazanmak istiyorum.Kölelikten kölelik yapmadan vazgeçtim.Ancak hayat devam ediyor ve ben en iyisi değilim.Fakat en adili düşünebilirim.Bıktım insanları düşünmekten.Ama buna engel olamıyorum.😁fakat kolaya kaçarken bile kaybediyorum zorlarkende yapamıyodum.bu hayata izlemeye gelmişiz resmen.😑

[rumeysaa.]

Bu alışkanlığım çocukluğumdan geliyor sanırım. Doğduğumdan 4 yaşıma kadar dedemgille beraber yaşıyorduk. Dedem pek çocuk sesine katlanabilen birisi değildir ve istemediğin bir davranış sergilediğinde hiç durmadan azarlar. E çocukluğumun en haylaz dönemleri de dedemgilleyken yaşandığı için belli başlı tramvalar oluştu bende. Gün geçtikçe bu özelliğimden dolayı daha içine kapanık ve özgüvensiz bir bireye dönüştüm sanki.Her anımda bi eksiklik hissediyorum, bi şeylerin yolunda gitmediğini düşünüyorum beynim asla susmuyor.Ama inşallah hergün bunu azaltmak adına adım atacağım.Hocam samimiyetiniz, ses tonunuz insanı rahatlatıyor gerçekten.Teşekkürlerr :)

[kadirerkut]

Resmen kendimi dinledim ve sırf dediğiniz gibi mükemmelliyetçiliğin üzerine gitmek adına ilk defa sonucunu düşünmeden sosyal medyada bir yorum yapıyorum noktalama işaretlerine dikkat etmeden cümlemin tam anlamıyla beni ifade ettiğinden emin olmadan yazıyorum Allah sizden ve sizin gibi insanları aydinlatip benliğine dönmesine yardımci olan insanlardan razı olsun

[elifsaltan]

Kafamdaki “olması gereken”e ulaşmak için çok stres yapıyorum ve emek harcıyorum. Başkalarının yaptığı işi hiçbir zaman yeterli bulamıyorum ve bu yüzden birinden isteyene kadar kendim her şeye yetişmeye çalışıyorum. Sürekli baskı altında hissediyorum.

Ben daha anasınıfına gitmeden annem bana okuma-yazma öğretti. Kimse düz çizgi bile çizemezken ben hikaye kitapları okuyup bitiriyor, ne istersem yazabiliyordum. Bu, öğretmenim tarafından fark edilince benim için her şey değişti. Herkes bana ilgiyle baktı, öğretmen beni sınıf sınıf dolaştırıp “Bakın daha 5, 5 yaşında ama okuyup yazabiliyor” diyerek herkese gösterdi. İlkokulda ise diğer arkadaşlarım fişleri heceleyerek okumaya çalışırken benim için bunlar çoktan sıkıcı bir hale gelmişti.
Ama zannettim ki ben sadece herkesten başarılı olursam ve her şeyi önceden bilirsem insanlar beni severdi.
Annem çok zor memnun olan biri. Ondan aferin koparmak çok zor. Bu arada onun babası (dedem) öğretmendi. Okuduğu lisenin (öğretmen lisesi) okul müdürüydü. Annem okuldaki wc’de kız arkadaşları ile sigara içerken dedeme yakalandığı için dedem onu okuldan almış ve işe göndermiş. O yüzden de öğretmen lisesi terk annem. Sanki kendi başaramadığı her şeyi benim üzerime yıktı (ilk çocuğuyum). Kardeşlerim benden daha az gergin insanlar.
Defolu gibi hissediyorum. İş yerimde üstlerimle konuşurken sesim titriyor. Çok başarılı olmama rağmen sürekli bu heyecanlı ve kaygılı imajım yüzünden çok beklediğim ve hakettiğim terfimi alamıyorum. Birinin benim çok iyi bildiğim bir şeyi yaparken bocalamasını izlemek beni çıldırtıyor. Personellerimin en küçük hatası bile dişlerimi sıkmama sebep oluyor. Uykumda da hep çenemi sıkıyorum. Kendi gelişimimi kendim engelliyorum. Zorlandığım zaman ve yüksek beklentilerime erişemediğim zaman kendimi kusurlu hissediyorum ve ağlıyorum.

[demirerdal]

Bir çok kişisel gelişim ve psikoterapi videolarının aksine taklitten uzak, sade ve öz anlatımınızla, sıkıntısını ve varlığını bildiğim, hissettiğim, belki de gün içerisinde deneyimlediğim negatif duygu ve düşüncelerimi daha bir farkındalıkla anlamama katkı sunuyorsunuz. Uzak bir takipçiniz olarak, mesleğinize dair özverili yaklaşımınızı gönülden takdir ediyorum.

[AdjoaAdj]

Mükemmel olmayacağından korktuğum için bir şeye başlayamıyorum. Öğrenme disiplininde bile metodik yaklaşımlara ihtiyaç duyuyorum. Ancak biri daha önce mükemmel bir şablon çıkardıysa onun üzerinden ilerleyebiliyorum. Bu da hem özümdeki yaratıcı insanın sesini bastırıyor hem de başlayamamanın verdiği stresle içten içe kendimi yememe neden oluyor. Daha kötüsü bu baslayamama hadisesi o kadar anlamsız bir hal alıyor ki nasıl başlayacağımı bilmeyerek random ilerliyor oluyorum. Hayat her zaman benim mükemmel anımı beklemiyor. Biraz önce oturup sinirden ağladım sonra başladım ve başarı baskısı yüzünden başlangıçtan daha karışık bir hale geldi.

[esatsaglam]

Mükemmeliyetçilik bir ilizyon olarak iyi bir şey gibi gözükse de, eylem anlamında bizleri ciddi anlamda sınırlandırıyor gerçekten. Bu sebeple kendimizin daha başarılı olan ve daha iyi hisseden halimizi bulmak mükemmeliyetçilikten uzaklaşmalıyız. mükemmeliyetçiliği farkedip çözümlememizde bizlere yardımcı olduğunuz için teşekkürler.

[ibrahimsaygl]

Abi eline emeğine sağlık. Bu kontrolcü ve mükemmeliyetçi kişilik yüzünden ve yanında bulunan korku kaygı gibi sorunlar yüzünden insanlarla iletişim kurmaktan kaçınıyorum. Şimdilik aşamadım bu durumu ama şu ''uyan'' dediğin videoyu izlemeye gidiyorum. Sağlıcakla.

[Herkesnedendüşmann]

Gerçekten çok teşekkür ederim hocam. Uzun zamandır aslında mükemmelliyetçi birisiymişim ama bunun bu kadar uzun bir süredir olduğunun farkına varmamda ve günlük hayatımda çok fazla her şeyi mükemmel yapmaya çalıştığımı görmemde bana yardımcı oldunuz. Gerçekten de çoğu şeyi hep mükemmel yapmaya çalışıyormuşum. Ara ara yorulduğumda hep mental dinlenmeye geçerim ama asıl yorgunluğumun temel sebebi mükemmeliyetçilik, bir işi yapamadıkça kaygılı hissetmekten geliyormuş. Bunu daha net görebildim. Arada bir depresyona giriyordum ve dediğim gibi çok yoruluyordum sayenizde bundan sonra daha dikkatli olacağım. Ayrıca geçmiş kökenini göstermeniz de bana yardımcı oldu. Bana nereden geldiğini görebildim. Bundan sonra artık abonenizim ve diğer videolarınızı da en kısa zamanda izlemeye çalışacağım. Bakın izleyeceğim deyip kendime zorunluluk kılmadım en azından yapamayacağımda üzülmem veya stres altına girmem :)) gerçekten çok teşekkür ederim.