filmov
tv
ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ-ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ-ΠΟΙΗΜΑ-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ-Λόγος με tempo-Βάνα Σμπαρούνη

Показать описание
ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ-ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ-Ποίημα-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ-Απαγγελία:Ξένια Χριστογιαννοπούλου-Λόγος με tempo-Βάνα Σμπαρούνη
"….. Άνοιγε ο κόσμος κι έμπαινε στο σκάφος Κάτω από τόξα πύρινα, γαλάζια Τόξα που αχνίζαν. Κι όσο προς τα ουράνια Μάκραινε από τη γή, τόσο πιο πλούσιο Το φώς από τα πλάγια ακοντιζόταν Ανάμεσα στα ξάρτια του κι αγέρας Πια δροσερός ανάσταινε τους ναύτες, Που με τρελά σινιάλα απ’ τα κατάρτια Τον ήλιο και τ’ αστέρια χαιρετούσαν. …… Και κάθε τόσο χάραζαν μπροστά τους Ξεδιπλωμένες πλειάδες στο στεφάνι Του θόλου, μόλις νύχτωνε το σύμπαν, Τα φαντασμαγορικά προάστεια της Τροίας Που πάνω απ’ τ’ακρωτήρι τους κρεμούσαν, Αστερισμούς πολύχρωμους, τα φώτα Σε σμαραγδένιες θάλασσες. Ο αγέρας Τόσο γλαυκός κι αγέρινος, σα νάταν Από αρμονία κι’ όνειρο πλασμένος ….. Μ’ αυτό ποτέ δεν άραζε. Κυλούσε, Τη γη σα να μη γύρευε. Ποτέ του Δε μπήκε σε λιμάνι. Ενας αγέρας Παράξενος φυσούσε στα πανιά του….. ….. Σε πόλεις αστρικές που τεντωμένες Στων ουρανών τη ρίζα καθρεφτίζουν Σε χρυσές λίμνες τα καμπαναριά τους, Σας καρτερούμε οι κάτοικοι του Μάη. Μην είδατε το σκάφος μας΄; Ρωτούνε ….. -Δέσετε αυτό το αναρχημένο σκάφος Το σκάφος Τούτο το καταραμένο Που ‘χει παραξηγήσει τη γενιά του Κι ως τίποτε το γήινο να μην έχει, Σπρωγμένο απ’ το παράξενό του πάθος, Τη γη άφησε πίσω του! Γυρίστε! …. Για έναν ωραίο θάνατο μας μένει Ν’ αγωνιστούμε μόνο…..Κλαίνε οι Ναύτες…… "
Σας ευχαριστώ.
#ποίηση #poetry #poetrycommunity
"….. Άνοιγε ο κόσμος κι έμπαινε στο σκάφος Κάτω από τόξα πύρινα, γαλάζια Τόξα που αχνίζαν. Κι όσο προς τα ουράνια Μάκραινε από τη γή, τόσο πιο πλούσιο Το φώς από τα πλάγια ακοντιζόταν Ανάμεσα στα ξάρτια του κι αγέρας Πια δροσερός ανάσταινε τους ναύτες, Που με τρελά σινιάλα απ’ τα κατάρτια Τον ήλιο και τ’ αστέρια χαιρετούσαν. …… Και κάθε τόσο χάραζαν μπροστά τους Ξεδιπλωμένες πλειάδες στο στεφάνι Του θόλου, μόλις νύχτωνε το σύμπαν, Τα φαντασμαγορικά προάστεια της Τροίας Που πάνω απ’ τ’ακρωτήρι τους κρεμούσαν, Αστερισμούς πολύχρωμους, τα φώτα Σε σμαραγδένιες θάλασσες. Ο αγέρας Τόσο γλαυκός κι αγέρινος, σα νάταν Από αρμονία κι’ όνειρο πλασμένος ….. Μ’ αυτό ποτέ δεν άραζε. Κυλούσε, Τη γη σα να μη γύρευε. Ποτέ του Δε μπήκε σε λιμάνι. Ενας αγέρας Παράξενος φυσούσε στα πανιά του….. ….. Σε πόλεις αστρικές που τεντωμένες Στων ουρανών τη ρίζα καθρεφτίζουν Σε χρυσές λίμνες τα καμπαναριά τους, Σας καρτερούμε οι κάτοικοι του Μάη. Μην είδατε το σκάφος μας΄; Ρωτούνε ….. -Δέσετε αυτό το αναρχημένο σκάφος Το σκάφος Τούτο το καταραμένο Που ‘χει παραξηγήσει τη γενιά του Κι ως τίποτε το γήινο να μην έχει, Σπρωγμένο απ’ το παράξενό του πάθος, Τη γη άφησε πίσω του! Γυρίστε! …. Για έναν ωραίο θάνατο μας μένει Ν’ αγωνιστούμε μόνο…..Κλαίνε οι Ναύτες…… "
Σας ευχαριστώ.
#ποίηση #poetry #poetrycommunity