filmov
tv
Μικρή μου πατρίδα - Black Duck

Показать описание
Το τραγούδι "Μικρή μου πατρίδα" του Γιάννη Κουλλιά, τραγουδισμένο από τον ίδιο και την αδερφή του Καίτη Κουλλιά σε μουσική εκδήλωση στα πλαίσια φωτογραφικής έκθεσης του ιδίου με τίτλο "Ανθρώπινη Παρουσία" στη γκαλλερί Black Duck στις 23/11/2019.
Μικρή μου πατρίδα ριγμένη στη θάλασσα,
στη πρώτη ματιά μου φαινόσουν Παντάνασσα,
τη πρώτη ρυτίδα στα μάτια σου διάβασα,
μικρή μου πατρίδα, μικρή μου πνοή.
Μικρή μου πατρίδα γλυκειά και παράξενη,
σκληρή και ωραία, ζεστή και κατάξερη,
δυνάστες σωτήρες σε θέλουν φιλάσθενη
με ξένη την αναπνοή.
Χιλιάδες παιδιά σου ριγμένα στα πέρατα,
μακριά απ΄ τις ρίζες, μακριά κι απ΄ τα τέρατα,
η πρώτη μαγιά σου μυαλά τετραπέρατα,
σου δίνουν φιλί της ζωής.
Κρατάς το ρυθμό σου στο τρίτο το πλάγιο,
το όνειρο κάτω στα πόδια σου σφάγιο,
ψηλά στη κορφή σου δοξάζεις τον Αγιο,
Χριστέ μου και λόγω τιμής.
Στον άνεμο αφέθηκα και στη δική μου γνώμη,
ταξίδι μου, ανάσα μου, αρμύρα ωκεανού.
Το γέλιο σου ορέχτηκα σαν ακριβή συγγνώμη,
απόψε π΄ ανταμώσαμε σε σπίτι αλλουνού.
Να ζήσουν τα πάθη, το θράσος, η πάρτη μας,
τα νέα τα ήθη που πνίξαν τον χάρτη μας,
ο Μάρτης, ο γδάρτης, ο παλουκοκαύτης μας,
δεν είναι ετούτα ζωή.
Και που θα μας βγάλει αυτή η κατάσταση,
εμπόλεμη ειρήνη, κουβέντα για ανάσταση,
παράσταση γέλιου σε άλλη διάσταση,
φωνάζει: μπορούμε μαζί.
Μαρία, Ελένη και Γιώργο και Θέμελη,
ζωή μου μικρούλα, διόλου ανέμελη,
Κανέλλα, Κατίνα, Σκευί, Αθηνόδωρε,
το κύριε διώχνω, κρατώ το μωρέ.
Γιαννιώ, Πανορμίτη και Πήτερ και Στεφανή,
τη μοίρα μου βρίσκω σε σένα τον αφανή,
φυλή μου, ψυχή μου, πλευρά μου περήφανη,
εσύ που μου δίνεις φωνή.
Στον άνεμο αφέθηκα ....
Μικρή μου πατρίδα ριγμένη στη θάλασσα,
στη πρώτη ματιά μου φαινόσουν Παντάνασσα,
τη πρώτη ρυτίδα στα μάτια σου διάβασα,
μικρή μου πατρίδα, μικρή μου πνοή.
Μικρή μου πατρίδα γλυκειά και παράξενη,
σκληρή και ωραία, ζεστή και κατάξερη,
δυνάστες σωτήρες σε θέλουν φιλάσθενη
με ξένη την αναπνοή.
Χιλιάδες παιδιά σου ριγμένα στα πέρατα,
μακριά απ΄ τις ρίζες, μακριά κι απ΄ τα τέρατα,
η πρώτη μαγιά σου μυαλά τετραπέρατα,
σου δίνουν φιλί της ζωής.
Κρατάς το ρυθμό σου στο τρίτο το πλάγιο,
το όνειρο κάτω στα πόδια σου σφάγιο,
ψηλά στη κορφή σου δοξάζεις τον Αγιο,
Χριστέ μου και λόγω τιμής.
Στον άνεμο αφέθηκα και στη δική μου γνώμη,
ταξίδι μου, ανάσα μου, αρμύρα ωκεανού.
Το γέλιο σου ορέχτηκα σαν ακριβή συγγνώμη,
απόψε π΄ ανταμώσαμε σε σπίτι αλλουνού.
Να ζήσουν τα πάθη, το θράσος, η πάρτη μας,
τα νέα τα ήθη που πνίξαν τον χάρτη μας,
ο Μάρτης, ο γδάρτης, ο παλουκοκαύτης μας,
δεν είναι ετούτα ζωή.
Και που θα μας βγάλει αυτή η κατάσταση,
εμπόλεμη ειρήνη, κουβέντα για ανάσταση,
παράσταση γέλιου σε άλλη διάσταση,
φωνάζει: μπορούμε μαζί.
Μαρία, Ελένη και Γιώργο και Θέμελη,
ζωή μου μικρούλα, διόλου ανέμελη,
Κανέλλα, Κατίνα, Σκευί, Αθηνόδωρε,
το κύριε διώχνω, κρατώ το μωρέ.
Γιαννιώ, Πανορμίτη και Πήτερ και Στεφανή,
τη μοίρα μου βρίσκω σε σένα τον αφανή,
φυλή μου, ψυχή μου, πλευρά μου περήφανη,
εσύ που μου δίνεις φωνή.
Στον άνεμο αφέθηκα ....
Комментарии