Το πρόγραμμα της Ελλήνων Συνέλευσις στην γεωργία διασφαλίζει την πλήρη αυτάρκεια

Το πρόγραμμα της Ελλήνων Συνέλευσις στην γεωργία διασφαλίζει την πλήρη αυτάρκεια

Τι σημαίνει όμως κοινή αγροτική πολιτική. Γιατί αφορά όλους μας. Το κομμάτι της γεωργίας και της κτηνοτροφίας.
Ίσως όχι επαγγελματικά. Αλλά ουσιαστικά από εκεί τρεφόμαστε όλοι.
Μελετώντας όμως την ΚΑΠ κυρία Θεοδωροπούλου. Και μπορείτε να δείτε ότι άλλα κράτη αναπτύχθηκαν. Παράδειγμα η Ολλανδία.
Έχουμε σχεδόν την ίδια έκταση γης. Η κτηνοτροφία. Εκείνη όχι μόνο καλύπτει η παραγωγή μέσα στα χρόνια.
Αναπτύχθηκε και καλύπτει σχεδόν όλη την Ευρώπη. Και εμείς έχουμε εκπαιδευτεί. Όταν ξεκίνησε το 1985 και εδώ.
Είχαμε πολύ μεγάλο μερίδιο. Στο να πουλάμε και να εξάγουμε γάλα. Και πολύ καλή ποιότητα στα προϊόντα.
Ακριβώς. Σε όλα τα προϊόντα. Μην τα πιάσουμε ένα ξεχωριστά.
Το θέμα είναι ότι οδηγούμαστε ότι κυβερνήσεις. Ότι δεν υπάρχει πολιτική βούληση. Ενώ θα μπορούσαμε με τη γεωργία.
Και με τα προϊόντα που μπορεί να παράξει η ελληνική γη. Και με τις συνθήκες που αναπτύσσονται. Δεν θα συζητήσουμε για τον ήλιο.
Για το νερό. Για τη θάλασσα. Και όλο το γεωγραφικό.
Δεν νομίζω ότι θα διαφωνήσει κανένας μαζί σας. Υπάρχουν μελέτες γι' αυτό.
Αυτό που θέλω να ρωτήσω είναι ωραία. Αναφέρετε την πολιτική βούληση. Πείτε μου πώς διορθώνεται.
Γιατί έχουμε φτάσει μέσα σε ένα λαβύρινθο. Έχουμε εγκλωβιστεί. Σε ευρωπαϊκές αποφάσεις και νόμους.
Νομοθεσίες. Και σε όλους φαντάζει αδιανόητο. Και ουσιαστικά ένα διέξοδο.
Για να εγκλωβιστούμε. Από αυτό που έχουμε εμπλακεί. Πώς μπορούμε να αναπτύξουμε πάλι τη γεωργία και την κτηνοτροφία στην Ελλάδα.
Ώστε πρώτα να καλύπτει εμάς. Τις διατροφικές μας ανάγκες. Αλλά και δεύτερο να προσφέρει στην οικονομία της χώρας.
Να ξαναγίνουμε δηλαδή μια αγροτική παραγωγική. Πραγματικά παραγωγική χώρα.
Κοιτάξτε κύριε Θανδροπούλου. Σε αυτή την εκπομπή που μιλάμε και την προηγούμενη που κάναμε. Μιλήσαμε για την παιδεία.
Φτάνουμε να έχουμε οι αγρότες. Σας είπα αυτή τη στιγμή ένα εκατομμύριο. Εννιακόσιες χιλιάδες δικαιούχους.
Άρα εννιακόσιες χιλιάδες άνθρωποι απασχολούνται ενεργά με τη γεωργία. Αποδεδειγμένα. Έτσι.
Το ένα δέκατο σχεδόν του πληθυσμού. Αυτοί οι άνθρωποι λοιπόν. Η παιδεία τους και αποδεικνύεται από τις συνέπειες τους.
Δεν μπορούν ούτε καν να συμπληρώσουν την ηλεκτρονική πλατφόρμα. Δεν μπορούν να πάνε να παρακολουθήσουν μαθήματα. Για να συμβαδίσουν με τους αντίστοιχους Ευρωπαίους αγρότες.
Και να δικαιούνται μεγαλύτερες επιδοτήσεις. Και αν υποθέσουμε ότι μπορούν να το κάνουν. Αποφασίζουν να το κάνουν.
Τα αποτελέσματα των επιδοτήσεων τα είδαμε ποια είναι. Τα λεφτά έρχονται. Ουσιαστικά τα λεφτά δεν είναι της Ευρώπης.
Είναι όλων των ανθρώπων που ζουν και διαβιώνουν σε αυτό το χωρικό διαμέρισμα που λέγεται Ευρώπη. Όλοι εμείς δουλεύουμε, εργαζόμαστε, πληρώνουμε τους φόρους μας.
Προκύπτουν μέσα από τις φορολογίες που δίνει κάθε χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ακριβώς. Δεν είναι χρήματα που έχουν φέρει μαζί τους όλοι οι άνθρωποι που είναι στο κοινοβούλιο. Είναι λεφτά των ανθρώπων.
Αυτό είναι κατανοητό θεωρητικά. Γιατί, πρακτικά, αν αντιλαμβανόντουσαν οι αγρότες το τι τους έχει συμβεί όλα τα χρόνια και ακολουθούν αυτόν τον τρόπο, πόσα χρόνια βλέπουν τους αγρότες και τα μπλόκα στους νομούς.