filmov
tv
De laatste levensfase van Carly Wijs' broer | De Kist
Показать описание
NPO 2 | 15 september 2019 | 23.40 uur
Er is een rol die actrice Carly Wijs tot nu toe steeds heeft geweigerd. “Ik wil niet de moeder van het dode kind spelen”, vertelt ze aan presentator Kefah Allush. “Dat is puur bijgeloof.”
Vooral de dood van haar tien jaar oudere broer heeft diepe indruk gemaakt op Carly. Hij was 55, toen hij kanker kreeg en overleed drie jaar later. Met name zijn laatste levensfase is haar bijgebleven. “Zijn dood was een opluchting, want het was een lange weg. Maar hij wilde het zo.”
Het heeft haar ook iets geleerd over de regie in de laatste levensfase. Haar broer wilde geen euthanasie of palliatieve sedatie om zijn leed te verzachten. “Volstrekt duidelijk moet zijn dat degene die het ondergaat de regie moet hebben. Je hebt het recht om gillend en schreeuwend naar het einde te gaan. Ook al is dat niet fijn voor de mensen eromheen, die ernaar moeten kijken.”
Heeft het overlijden van haar broer haar iets geleerd over haar eigen dood? “Nee, je weet het niet tot het moment dat het zover is. Het is net als met bevallen. Vooraf heb je er ideeën over, maar als je eenmaal aan het bevallen bent, heb je weinig gedachten meer hoor.”
Er is een rol die actrice Carly Wijs tot nu toe steeds heeft geweigerd. “Ik wil niet de moeder van het dode kind spelen”, vertelt ze aan presentator Kefah Allush. “Dat is puur bijgeloof.”
Vooral de dood van haar tien jaar oudere broer heeft diepe indruk gemaakt op Carly. Hij was 55, toen hij kanker kreeg en overleed drie jaar later. Met name zijn laatste levensfase is haar bijgebleven. “Zijn dood was een opluchting, want het was een lange weg. Maar hij wilde het zo.”
Het heeft haar ook iets geleerd over de regie in de laatste levensfase. Haar broer wilde geen euthanasie of palliatieve sedatie om zijn leed te verzachten. “Volstrekt duidelijk moet zijn dat degene die het ondergaat de regie moet hebben. Je hebt het recht om gillend en schreeuwend naar het einde te gaan. Ook al is dat niet fijn voor de mensen eromheen, die ernaar moeten kijken.”
Heeft het overlijden van haar broer haar iets geleerd over haar eigen dood? “Nee, je weet het niet tot het moment dat het zover is. Het is net als met bevallen. Vooraf heb je er ideeën over, maar als je eenmaal aan het bevallen bent, heb je weinig gedachten meer hoor.”