filmov
tv
Lyrical Punishment-Στοιχειωμένο Ημερολόγιο 03 (ft.Dj Moya).

Показать описание
ΑΝΟΡΘΟΓΡΑΦΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ/
Στοιχειωμένο ημερολόγιο και η θέα στο υπόγειο
Πόλη γίνεσαι σφαίρα που χωράει όλη την υδρόγειο.
Στο εμπόριο ψυχές-σώματα και κείμενα
Τοξικά θηλάζεις τους γιούς σου Αθήνα λύκαινα
Σε μάθαμε-από την κάτοψη σε μάθαμε
Από τις τύψεις σου φωνάζεις: «Κώστα αγάπα με».
Μα ύστερα πάλι με πονάς και με κλειδώνεις
Μόνο στο έρεβος που κρύβει το φως της οθόνης.
Κοίτα η ομίχλη και η φτώχεια εκτρέφουνε τους στάρ
Και όπου κλείνεις στόματα –ανοίγεις φερμουάρ
Φιλμ-νουάρ η ζωή μας χαμηλός ο φωτισμός
Ζήλεια πόνος απιστία αχαριστία φαταλισμός
Κατ’οίκων εγκλεισμός και η μοναξιά μου ερωμένη
Και η Δευτέρα να γεννά μια Κυριακή λυπημένη
Αφού με ακούμπησαν πολλοί μα δεν με άγγιξε κανείς τους
Χαθήκαν ενεστώτες σε μέλλοντες και αορίστους.
ζώντας κάθε μέρα-κάθε σελίδα επίπονα
Έναν άγνωστο στο διπλανό κελί μου είπες γείτονα
Κάθε σπίτι και ένα δράμα-μια ιστορία φρίκης
Αθήνα όσο με πνίγεις ναι τόσο μου ανήκεις.
ΠΥΡΙΝΟΣ/
Η πρωτεύουσα ντυμένη νύφη νύχτα του Σαββάτου
Μα αντί λευκό φοράει χρώμα μώβ σαν του θανάτου
Το άσπρο μοιάζει τόσο αταίριαστο κοντά της
Στην ποδιά της ξεψυχάν τα σφαγμένα τα παιδιά της
Και μπροστά της το αίμα τρέχει καταρράκτης
Κι αναδύεται απ' τη σάρκα της βαθιά άρωμα στάχτης
Πως στοιχειωθήκαν είπαν κάποιοι τα στενά της
Απ' τα νεκρανεστημένα κι αδιάλλακτα θεριά της
Που την μέρα κρύβονται απ τα λαγωνικά της
Μα την νύχτα στήνουν οδοφράγματα απ τα ερείπιά της
Κι αποφασίσαν να τη στείλουνε στον Άδη
Κι από τότε την καίνε την καριόλα κάθε βράδυ
Σε μελαγχολικά κι αχρεία ξενοδοχεία
Συντελείται με βία κάθε ασυδοσία
Κάθε μανία, λαγνεία, διαστροφή κι ακολασία
Κάθε εκφυλισμένη ατιμία με αδηφαγία
Λένε πως στην πόλη μια θλίψη σε ζυγώνει
Απ τον λαιμό σε γαντζώνει καλά και σώνει σαν δαιμόνι
Κι απ τη θλίψη όσοι τρελαθήκαν χαθήκαν ή κρεμαστήκαν
Κι άλλοι απ το στιλέτο τους σφαχτήκαν.
ΜR.BENT/
Μέσα στης πόλης την τρέλα σε ρυθμική αρρυθμία
Δίνει παράσταση η ξευτίλα τινάζοντας τα ταμεία
Από γωνία σε γωνία, θάνατος, σεξ και βία
Φέρτη σιγουριά σου να σου την γεμίσει με απορία
Σκοτώνει μέρες μες στο στοιχειωμένο καλεντάρι της
Κι αποπλανεί προσφέροντας αίμα απ το κελάρι της
Έχει το βλέμμα της αγνής και της ενάρετης
Μα ψάχνει τροφή για τους δαίμονες μες στο πατάρι της.
Από τους πρόποδες μέχρι τις παρυφές της
Κάπου κρύβεται καλά κι ακούει τα πάντα ο χαφιές της.
Κι αν αρνηθείς και δεν υπακούσεις τις εντολές της
Βρες κατάρτι να δεθείς πριν σε τρελάνει ο αμανές της
Βλέπεις η σκύλα είν' όμορφη και κρύβει χάρες
Σε ερεθίζει με ευχές και σε τελειώνει με κατάρες
Σε γεμίζει με ενοχές κι είν' με το ψέμα κουμπάρες
Κλείσ' τις αμπάρες πριν σε αρχίσει το σήμερα στις σφαλιάρες
Πριν σε αρρωστήσει η πουτάνα με τα τσαλίμια της
Έλα μαζί να χορέψουμε μες στα συντρίμμια της
Έλα πριν μας πάρουν στο κατόπι τα σκυλιά της
Ζωή βρωμάν τα χείλη της, θάνατο τα φιλιά της.
Ημέρα πρώτη δεν είμαι καλά
Δεύτερη, τρίτη χάνομαι στα στενά
Μοιάζει θηλιά κάθε της αγκαλιά
Την τέταρτη γεμίζω με αίμα το φόρεμά της
Ημέρα πέμπτη ψυχική ταραχή
Έκτη κι έβδομη έχω πια τρελαθεί
Η πόλη μοιάζει ερεθισμένο κορμί
Με σπρώχνει η γαμημένη να μπω πιο βαθιά της./
Στοιχειωμένο ημερολόγιο και η θέα στο υπόγειο
Πόλη γίνεσαι σφαίρα που χωράει όλη την υδρόγειο.
Στο εμπόριο ψυχές-σώματα και κείμενα
Τοξικά θηλάζεις τους γιούς σου Αθήνα λύκαινα
Σε μάθαμε-από την κάτοψη σε μάθαμε
Από τις τύψεις σου φωνάζεις: «Κώστα αγάπα με».
Μα ύστερα πάλι με πονάς και με κλειδώνεις
Μόνο στο έρεβος που κρύβει το φως της οθόνης.
Κοίτα η ομίχλη και η φτώχεια εκτρέφουνε τους στάρ
Και όπου κλείνεις στόματα –ανοίγεις φερμουάρ
Φιλμ-νουάρ η ζωή μας χαμηλός ο φωτισμός
Ζήλεια πόνος απιστία αχαριστία φαταλισμός
Κατ’οίκων εγκλεισμός και η μοναξιά μου ερωμένη
Και η Δευτέρα να γεννά μια Κυριακή λυπημένη
Αφού με ακούμπησαν πολλοί μα δεν με άγγιξε κανείς τους
Χαθήκαν ενεστώτες σε μέλλοντες και αορίστους.
ζώντας κάθε μέρα-κάθε σελίδα επίπονα
Έναν άγνωστο στο διπλανό κελί μου είπες γείτονα
Κάθε σπίτι και ένα δράμα-μια ιστορία φρίκης
Αθήνα όσο με πνίγεις ναι τόσο μου ανήκεις.
ΠΥΡΙΝΟΣ/
Η πρωτεύουσα ντυμένη νύφη νύχτα του Σαββάτου
Μα αντί λευκό φοράει χρώμα μώβ σαν του θανάτου
Το άσπρο μοιάζει τόσο αταίριαστο κοντά της
Στην ποδιά της ξεψυχάν τα σφαγμένα τα παιδιά της
Και μπροστά της το αίμα τρέχει καταρράκτης
Κι αναδύεται απ' τη σάρκα της βαθιά άρωμα στάχτης
Πως στοιχειωθήκαν είπαν κάποιοι τα στενά της
Απ' τα νεκρανεστημένα κι αδιάλλακτα θεριά της
Που την μέρα κρύβονται απ τα λαγωνικά της
Μα την νύχτα στήνουν οδοφράγματα απ τα ερείπιά της
Κι αποφασίσαν να τη στείλουνε στον Άδη
Κι από τότε την καίνε την καριόλα κάθε βράδυ
Σε μελαγχολικά κι αχρεία ξενοδοχεία
Συντελείται με βία κάθε ασυδοσία
Κάθε μανία, λαγνεία, διαστροφή κι ακολασία
Κάθε εκφυλισμένη ατιμία με αδηφαγία
Λένε πως στην πόλη μια θλίψη σε ζυγώνει
Απ τον λαιμό σε γαντζώνει καλά και σώνει σαν δαιμόνι
Κι απ τη θλίψη όσοι τρελαθήκαν χαθήκαν ή κρεμαστήκαν
Κι άλλοι απ το στιλέτο τους σφαχτήκαν.
ΜR.BENT/
Μέσα στης πόλης την τρέλα σε ρυθμική αρρυθμία
Δίνει παράσταση η ξευτίλα τινάζοντας τα ταμεία
Από γωνία σε γωνία, θάνατος, σεξ και βία
Φέρτη σιγουριά σου να σου την γεμίσει με απορία
Σκοτώνει μέρες μες στο στοιχειωμένο καλεντάρι της
Κι αποπλανεί προσφέροντας αίμα απ το κελάρι της
Έχει το βλέμμα της αγνής και της ενάρετης
Μα ψάχνει τροφή για τους δαίμονες μες στο πατάρι της.
Από τους πρόποδες μέχρι τις παρυφές της
Κάπου κρύβεται καλά κι ακούει τα πάντα ο χαφιές της.
Κι αν αρνηθείς και δεν υπακούσεις τις εντολές της
Βρες κατάρτι να δεθείς πριν σε τρελάνει ο αμανές της
Βλέπεις η σκύλα είν' όμορφη και κρύβει χάρες
Σε ερεθίζει με ευχές και σε τελειώνει με κατάρες
Σε γεμίζει με ενοχές κι είν' με το ψέμα κουμπάρες
Κλείσ' τις αμπάρες πριν σε αρχίσει το σήμερα στις σφαλιάρες
Πριν σε αρρωστήσει η πουτάνα με τα τσαλίμια της
Έλα μαζί να χορέψουμε μες στα συντρίμμια της
Έλα πριν μας πάρουν στο κατόπι τα σκυλιά της
Ζωή βρωμάν τα χείλη της, θάνατο τα φιλιά της.
Ημέρα πρώτη δεν είμαι καλά
Δεύτερη, τρίτη χάνομαι στα στενά
Μοιάζει θηλιά κάθε της αγκαλιά
Την τέταρτη γεμίζω με αίμα το φόρεμά της
Ημέρα πέμπτη ψυχική ταραχή
Έκτη κι έβδομη έχω πια τρελαθεί
Η πόλη μοιάζει ερεθισμένο κορμί
Με σπρώχνει η γαμημένη να μπω πιο βαθιά της./
Комментарии