ΔΡΑΚΟΥΛΗΣ ΠΛΑΤΩΝ |

Πλάτων Δρακούλης-ΠΛΑΤΩΝ ΔΡΑΚΟΥΛΗΣ-πλατων δρακουλης
Αφιέρωμα από τον ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΡΟΥΠΑ , Ασφαλιστικό Σύμβουλο & Σύμβουλο Marketing
ΠΛΑΤΩΝ ΔΡΑΚΟΥΛΗΣ

Γεννήθηκε το 1858 στην Ιθάκη (τότε βρετανική κτήση, όπως όλα τα Επτάνησα), από καλή οικογένεια. Ο πατέρας του, Ευστάθιος Δρακούλης, ήταν ο έπαρχος του νησιού. Σπούδασε νομικά, αρχικά στη Νομική Σχολή Αθηνών και έπειτα στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.

Εργάστηκε ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα «Αιών» του Τιμολέοντος Φιλήμονος και από το 1885 και για δύο χρόνια εξέδιδε το περιοδικό «Άρδην» το οποίο είχε κοινωνιολογικό περιεχόμενο. Το 1900 ταξίδεψε στη Γαλλία και πήρε μέρος στη Β΄ Σοσιαλιστική Διεθνή. Το 1887 έγινε καθηγητής ελληνικών στην Οξφόρδη, παραιτήθηκε όμως μετά από εφτά χρόνια, το 1894, καθώς δεν δεχόταν να διδάξει ελληνικά με ερασμιακή προφορά.

Το 1895 ήταν υποψήφιος στις βουλευτικές εκλογές με την Σοσιαλιστική Αδελφότητα σε Αθήνα και Πάτρα. Πήγε καλά σε ψήφους, αλλά δεν κατάφερε να εκλεγεί (ήταν στους πρώτους επιλαχόντες).[1] Το 1910 ίδρυσε το Σύνδεσμο των εργατικών τάξεων της Ελλάδας (ή Ελληνικό Σοσιαλιστικό Κόμμα). Εκλέχτηκε ανεξάρτητος σοσιαλιστής βουλευτής στην Αττική και στην Ιθάκη στην Α΄ Αναθεωρητική Βουλή. Μαζί με τον Σταύρο Καλλέργη, και παρ' όλες τις μεταξύ τους διαφωνίες, πέτυχαν την καθιέρωση του εορτασμού της εργατικής πρωτομαγιάς στην Ελλάδα. Αρνήθηκε να πάρει μέρος στο συνέδριο του ΣΕΚΕ και πέθανε φτωχός στην Αγγλία το 1942,[2] έχοντας ξοδέψει όλη την περιουσία του, όπως και ο Καλλέργης, για τις ανάγκες του σοσιαλιστικού κινήματος στην Ελλάδα.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1930 είχε γνωριστεί με τον νεαρό τότε Ανδρέα Παπανδρέου, μετέπειτα πρωθυπουργό της Ελλάδας.[3]

Έγραψε μεταξύ άλλων:

Μελέτη περί της Γαλλικής Επαναστάσεως (1890)
Εγχειρίδιον του εργάτου, ήτοι οι βάσεις του σοσιαλισμού(1893)
Φως εκ των ένδον (1894)
Ελληνική γλώσσα και φιλολογία (1897)
Αποκατάστασις της γυναικός (1912) κ.α.
Στοιχεία Βιονομίας

[ΚωνσταντινοςΡουπας]

Γιος του Ευστάθιου Δρακούλη, Επάρχου της Ιθάκης υπό την Βρετανική προστασία. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στη συνέχεια έφυγε για την Οξφόρδη όπου συμπλήρωσε τις σπουδές του και έλαβε τον διδακτορικό τίτλο. Από νωρίς τον απασχολούσαν οι κοινωνικές αλλαγές του τέλους του 19ου αιώνα. Υπήρξε μία προδρομική μορφή κοινωνιολόγου. Ασχολήθηκε με την δημοσιογραφία και αρθρογραφούσε συχνά στην εφημερίδα Αιών του επίσης Τέκτονα Τιμολέοντος Φιλήμονα. Παράλληλα υπήρξε συντάκτης της πρώτης σοσιαλιστικής εφημερίδας Άρδην (1885-87), μαζί με το φίλο του τέκτονα Σπ. Νάγο. Το 1887 φεύγει πάλι για την Αγγλία και γίνεται Καθηγητής των ελληνικών στην Οξφόρδη. Το 1893 εκδίδει ένα βιβλίο με τίτλο Το Εγχειρίδιον του Εργάτου το οποίο θα γνωρίσει μεγάλη επιτυχία και πολλές ανατυπώσεις. Το έργο αυτό θεωρείται το πρώτο θεωρητικό βιβλίο σοσιαλιστικής σκέψης. Εξακολουθεί να διδάσκει στην Οξφόρδη, αλλά το 1894 διαφωνεί με τον ζητούμενο από το πανεπιστήμιο τρόπο διδασκαλίας των ελληνικών, με ερασμιακή προφορά και παραιτείται ! Επιστρέφει στην Ελλάδα και εξακολουθεί την κοινωνική και συγγραφική του δραστηριότητα. Αρθρογραφεί με το όνομα Εμμανουήλ Δαούδογλους σε ανάμνηση του Σμυρνιώτη αναρχικού αγωνιστή μέλους της Α’ Διεθνούς Ένωσης Εργαζομένων στη Νάπολη . Το 1899 εκδίδει το φιλοσοφικό περιοδικό Έρευνα. Το 1900 θα λάβει μέρος στην Β΄ Σοσιαλιστική Διεθνή στο Παρίσι. Επηρεασμένος από την αρχαία ελληνική φιλοσοφία, από την χριστιανική ηθικολογία αλλά και από τις αναρχικές πρακτικές της εποχής, κατασκευάζει ένα ιδιότυπο κράμα φιλοσοφικής σκέψης και προτάσεων. Με τον Στ. Καλλέργη θα επιτύχουν την καθιέρωση της εργατικής Πρωτομαγιάς. Θα προτείνει αργότερα την ίδρυση Αγροτοπόλεων, μέσα από την ίδρυση μιας Αγροτικής Συμπολιτείας. Τάσσεται εναντίον της αρχόμενης αστυφιλίας και της εγκατάλειψης της υπαίθρου. Διαμορφώνει διάφορες Βιονομικές θεωρίες και ασχολείται με τον θεοσοφισμό. Εμπλέκεται στην Πολιτική υποστηρίζοντας το 1909 την επανάσταση στο Γουδί και στηρίζει τον στρατιωτικό σύνδεσμο. Την ίδια χρονιά ιδρύει το Σοσιαλιστικό Κόμμα. Ιδρύει τον Σύνδεσμο Εργατικών Τάξεων. Το 1910 εκλέγεται βουλευτής Ιθάκης. Συνεργάζεται με τον Ελευθ. Βενιζέλο και τον στηρίζει στην επιλογή του για συνεργασία με την Αγγλία (Αντάντ). Ο Δρακούλης άφησε ένα πλούσιο συγγραφικό έργο, ξεχωρίζουμε: Μελέτη περί της Γαλλικής Επαναστάσεως, Φως εκ των ένδον (1894), Ελληνική γλώσσα και φιλολογία (1897), Αποκατάστασης της γυναικός (1912), Στοιχεία Βιονομίας, Εγκληματικότης και ανθρωπισμός(1909), Αι νέαι αντιλήψεις κ.α, Ο Ι. Κορδάτος τον περιλαμβάνει στο βιβλίο του ΄΄Προοδευτικές μορφές στην Ελλάδα (1966).

[ΚωνσταντινοςΡουπας]

Δρακούλης Πλάτων-Δρακούλης Πλάτων, Κοινωνιολόγος
(Ιθάκη 1858 – Αγγλία 1944)