Αφιερωμένο // Λακωνικός - Προοίμιο Ι // Promo Track //

preview_player
Показать описание
● Raps : Λακωνικός από Στιλέτα
● Produced by Innovative από Στιλέτα
● Mix/Master : Innovative από Στιλέτα
● Cover : Λακωνικός

The Art Of Raw Records
© 2017 All Rights Reserved.

For Contact

The Art Of Raw Records -
Λακωνικός -
Innovative -
Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

Τελειο αδερφε και innovative εδωσε ρεστα εδω

georgebertolis
Автор

ΣΤΙΧΟΙ:

Έλα και μίλησε μου, έφτασα πες μου, κράτα πριν πέσουμε
Άνοιξαν οι ουρανοί και κάτω απ' τη βροχή αναπνέουμε
Το 'χει η φύση τα πάντα να συνδέονται
Ένα με ό, τι νιώθω και γύρω ας έρχονται
Μαθαίνοντας τον τρόπο να πιστεύουμε
Απ' τα πάθη πονέσες, άρα υπάρχει
Κι ό, τι στάθηκε στον δρόμο σου έκανες στάχτη στα μάτια σου μπροστά
Μα ο καπνός θα συνεχίσει να υπάρχει, ήταν επόμενο
Στρωμένος δρόμος θύμιση ό, τι απ' το χρόνο έπαθες, μα μου κλείνει το μάτι
Λέγοντας μου ξέχασες πως κάθε διαδρομή σκοπό έχει να σου μάθει πάντα κάτι
Καταλαβαίνω πως είσαι παιδί κι εύκολα μετατρέπονται όλα σε μάχη
Μετριάζω τις ορμές βουτώντας μέσα στ' άδυτα του νου μου άγχη
Δεν έχω κρύψει τίποτα, μα ακόμα η σκέψη τρέχει να προλάβει
Όσα βαλθήκανε να με εγκλωβίσουνε στους συνειρμούς μου, μα δεν τους κάνω τη χάρη
Ξυπνάω θυμούμενος πως μέσα μας υπάρχει αγάπη ως Θεός
Κι ως άνθρωπος νομίζω πως έτσι θα καλύψουμε εδώ την κάθε μας ανάγκη
Την κάθε μας ανάγκη θα καλύψουμε παντοτινά με αγάπη
Σου δείξανε τι 'ναι η αγάπη και έκτοτε έπαψες να αγαπάς, έψαξες τρόπους για να μη πονάς
Κι από τότε χτυπάς πλευρές ενός εαυτού που αντέχει κι ας μη ξέρει τι ζητάς
Καθώς τον μπερδεύει ό, τι επιτρέπει στη λογική σου να ελέγχει ως και οποίο συναίσθημα γεννάς
Ασυνείδητα τρέχεις, πες μου που πας
Αν έχεις έγνοιες πρέπει να μάθεις και να τις πολεμάς
Συνήθως τέλειες δεν είναι οι διαδρομές, μα μέσα απ' αυτές παίρνεις μάθημα, πρώτον να εκτιμάς
Να βλέπεις πια ξεκάθαρα τι ήσουνα, άσκηση 1, 3ο πρόβλημα το πως θα πας εμπρός
Μου πήρε καιρό να νιώσω πως ό, τι φοβόμουνα μη μετανιώσω, έπρεπε απ' την αρχή να σκοτώσω
Σπασ' τη σιωπή και θα γίνω άγγελος που ήσυχος θα επαγρυπνεί στη γωνιά του πιο σκοτεινού όνειρου σου
Περιμένοντας αναμέτρηση ισάξια με τους διχασμούς που μας παρέσυραν στο ρέμα
Και αξία πια έχει αν με νιώθεις κι όχι αν μ' ακούς
Περίτεχνα να χαμογελάσω έχω διαλέξει, καταπίνοντας σεισμούς
Κι ας έφταιξα όταν σε μια στιγμή προκάλεσα μερικούς απ' αυτούς
Σε κάλεσα να με βρεις κάτω απ' της νύχτας τα φώτα
Διηγώντας για όσους απόκρημνους γκρεμούς διέσχισες όσο διένυε η ψυχή μονοπάτια φωτός
Σε ξερούς τόπους, μάτια ανοιχτά, πλανάται ο νους
Ανακαλύπτοντας πόσους διαφορετικούς κόσμους έφτιαξες
Και το πως αποφάσισες να κρατηθείς όταν μπροστά σου τους σκοπούς είχες
Να ξεδιπλώνω τους εναπομείναντες εδώ κρυφούς μας πόθους
Μα αυτό είναι που με κάνει και πιστεύω εγώ ακόμα στους ανθρώπους
Πως η συμπλήρωση θα εκπληρώσει τους πιο υψηλούς μας στόχους
Μουσική να ντύνει γιορτινά το συναίσθημα αυτό που ενώνει τους ανθρώπους
Όλοι αρρωστήσαμε κάποια στιγμή, εγκυμονώντας φόβους
Μα στην τελική, αν θέλω να αποφύγω την εξέταση, βρίσκω πάντα τους τρόπους
Όμως ποιος είναι αυτός που θα αφήσει την ψυχή του θυμικά και άθελα να φορτωθεί με κόπους
Γενικά γέλα, μα μη γελάς όταν γελιέσαι
Συντόμευσε τη διαδρομή και μην ενδιαφέρεσαι το ποιος θα φτάσει πρώτος

ΜάριοςΑνθόπουλος-θσ