filmov
tv
Η Ελλάδα χρειάζεται ριζικές αλλαγές, για να αντιμετωπιστούν οι ανισότητες

Показать описание
Συνέντευξή μου στην εκπομπή Ώρα Ελλάδος στο κανάλι OPEN, με τους δημοσιογράφους Δημήτρη Καμπουράκη και Παναγιώτη Στάθη.
-Μετά τις εκλογές άλλαξαν δύο πράγματα. Το πρώτο είναι ότι ξέρουμε τα αποτελέσματα της εκλογικής αναμέτρησης και το δεύτερο, ότι δεν έχουμε μία απλή εκλογική αναμέτρηση, αλλά μια αναμέτρηση ενισχυμένης αναλογικής. Στην ενισχυμένη αναλογική, το δεύτερο κόμμα είναι πατερίτσα. Να κάνεις την πατερίτσα, σε περίπτωση που υπάρχει μία κρίση στη χώρα, τότε ναι, το δεχόμαστε. Στην προκειμένη περίπτωση ο κ. Μητσοτάκης λέει «εγώ τα κάνω όλα καλά, πάει μπροστά η χώρα, το μόνο που θέλω είναι να δώσω 3 Υπουργούς, για να κάνω Κυβέρνηση». Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα.
Προχθές έβλεπα ένα debate μεταξύ της κ. Κεραμέως και του κ. Φίλη για τα θέματα της Παιδείας. Μιλούσαν για καταλήψεις και για προσλήψεις, την εποχή που μία μητέρα βλέπει το παιδί της να της φέρνει μια έκθεση γραμμένη με τεχνητή νοημοσύνη. Και αναρωτιέμαι, τι μπορεί να σκέφτεται ένας γονιός ακούγοντάς τους: «εδώ βρίσκεται η λύση για το παιδί μου;». Αυτό δεν γίνεται. Γι’ αυτό δεν μπορείς να είσαι πατερίτσα ενός πρώτου κόμματος, επειδή πρέπει να πεις τις προτάσεις σου για το πώς πρέπει να αλλάξει η κοινωνία και πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν οι ανισότητες.
-Το αποτέλεσμα των εκλογών δείχνει ότι τουλάχιστον η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου θέλει ένα διαφορετικό είδος λόγου στην αντιπολίτευση, το οποίο είναι ζήτημα «ταυτότητας». Εμείς αυτό προσπαθούσαμε από πριν και από την εποχή της Φώφης Γεννηματά. Έχουμε αρθρώσει έναν λόγο μέσα στη Βουλή ο οποίος είναι σοβαρός και μετρημένος. Έχουμε ψηφίσει και νομοσχέδια τα οποία θεωρούμε θετικά, όπως αυτό που απέκλειε τη Χρυσή Αυγή, αλλά έχουμε αρθρώσει και έναν λόγο αντιπολιτευτικό, εκεί όπου πιστεύουμε ότι χρειαζόταν. Αυτό έχει ανάγκη ο πολίτης και γι’ αυτό ζητά να εκφράσει κάποιος τις λύσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζει καθημερινά. Όχι με καταστροφική διάθεση, αλλά με εποικοδομητική. Εμείς, αυτόν τον ρόλο έχουμε παίξει και γι’ αυτό πιστεύω ότι αυξήσαμε τα ποσοστά μας κατά 40%.
-Δεν μπορεί να γίνεται λόγος για προοδευτική διακυβέρνηση μετά από όσα είδαμε τους τελευταίους μήνες. Με το Μαξίμου το οποίο έχει εκμεταλλευτεί το πολιτικό σύστημα, για να επωφεληθεί τα προνόμια που του έχουν δοθεί. Αυτήν τη στιγμή, τα μεγάλα προβλήματα τα οποία έχει η ελληνική κοινωνία χρειάζονται διαφορετικό λόγο. Η αισιοδοξία του κ. Μητσοτάκη είναι εσωτερική και την εξέφρασε πετυχημένα στην προεκλογική του εκστρατεία. Όμως, δεν συμβαίνει το ίδιο στην κοινωνία. Θα σας θυμίσω τις εκλογές του 2007. Στις εκλογές του 2007 όταν κοιτούσαμε τα νούμερα ως επικοινωνία στο ΠΑΣΟΚ, βλέπαμε ότι ενώ ο κ. Καραμανλής είχε πάει μπροστά, τα προβλήματα της κοινωνίας προέβλεπαν την κρίση που ερχόταν. Δηλαδή, στις λαϊκές είχαμε τα ίδια φαινόμενα που αντιμετωπίζουμε σήμερα. Άνοιγαν το πορτοφόλι και είχαν μόνο 5 ευρώ μέσα για τα ψώνια της εβδομάδας. Σήμερα συμβαίνει ακριβώς το ίδιο. Το γεγονός ότι κρίνεται μία Κυβέρνηση μία φορά στα 4 χρόνια για όλο το πακέτο και όχι για τα επιμέρους, είναι πρόβλημα και εδώ ακριβώς είδαμε, για ποιον λόγο κυριάρχησε ο κ. Μητσοτάκης. Είμαστε έτοιμοι να το αλλάξουμε αυτό;
-Μετά τις εκλογές άλλαξαν δύο πράγματα. Το πρώτο είναι ότι ξέρουμε τα αποτελέσματα της εκλογικής αναμέτρησης και το δεύτερο, ότι δεν έχουμε μία απλή εκλογική αναμέτρηση, αλλά μια αναμέτρηση ενισχυμένης αναλογικής. Στην ενισχυμένη αναλογική, το δεύτερο κόμμα είναι πατερίτσα. Να κάνεις την πατερίτσα, σε περίπτωση που υπάρχει μία κρίση στη χώρα, τότε ναι, το δεχόμαστε. Στην προκειμένη περίπτωση ο κ. Μητσοτάκης λέει «εγώ τα κάνω όλα καλά, πάει μπροστά η χώρα, το μόνο που θέλω είναι να δώσω 3 Υπουργούς, για να κάνω Κυβέρνηση». Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα.
Προχθές έβλεπα ένα debate μεταξύ της κ. Κεραμέως και του κ. Φίλη για τα θέματα της Παιδείας. Μιλούσαν για καταλήψεις και για προσλήψεις, την εποχή που μία μητέρα βλέπει το παιδί της να της φέρνει μια έκθεση γραμμένη με τεχνητή νοημοσύνη. Και αναρωτιέμαι, τι μπορεί να σκέφτεται ένας γονιός ακούγοντάς τους: «εδώ βρίσκεται η λύση για το παιδί μου;». Αυτό δεν γίνεται. Γι’ αυτό δεν μπορείς να είσαι πατερίτσα ενός πρώτου κόμματος, επειδή πρέπει να πεις τις προτάσεις σου για το πώς πρέπει να αλλάξει η κοινωνία και πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν οι ανισότητες.
-Το αποτέλεσμα των εκλογών δείχνει ότι τουλάχιστον η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου θέλει ένα διαφορετικό είδος λόγου στην αντιπολίτευση, το οποίο είναι ζήτημα «ταυτότητας». Εμείς αυτό προσπαθούσαμε από πριν και από την εποχή της Φώφης Γεννηματά. Έχουμε αρθρώσει έναν λόγο μέσα στη Βουλή ο οποίος είναι σοβαρός και μετρημένος. Έχουμε ψηφίσει και νομοσχέδια τα οποία θεωρούμε θετικά, όπως αυτό που απέκλειε τη Χρυσή Αυγή, αλλά έχουμε αρθρώσει και έναν λόγο αντιπολιτευτικό, εκεί όπου πιστεύουμε ότι χρειαζόταν. Αυτό έχει ανάγκη ο πολίτης και γι’ αυτό ζητά να εκφράσει κάποιος τις λύσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζει καθημερινά. Όχι με καταστροφική διάθεση, αλλά με εποικοδομητική. Εμείς, αυτόν τον ρόλο έχουμε παίξει και γι’ αυτό πιστεύω ότι αυξήσαμε τα ποσοστά μας κατά 40%.
-Δεν μπορεί να γίνεται λόγος για προοδευτική διακυβέρνηση μετά από όσα είδαμε τους τελευταίους μήνες. Με το Μαξίμου το οποίο έχει εκμεταλλευτεί το πολιτικό σύστημα, για να επωφεληθεί τα προνόμια που του έχουν δοθεί. Αυτήν τη στιγμή, τα μεγάλα προβλήματα τα οποία έχει η ελληνική κοινωνία χρειάζονται διαφορετικό λόγο. Η αισιοδοξία του κ. Μητσοτάκη είναι εσωτερική και την εξέφρασε πετυχημένα στην προεκλογική του εκστρατεία. Όμως, δεν συμβαίνει το ίδιο στην κοινωνία. Θα σας θυμίσω τις εκλογές του 2007. Στις εκλογές του 2007 όταν κοιτούσαμε τα νούμερα ως επικοινωνία στο ΠΑΣΟΚ, βλέπαμε ότι ενώ ο κ. Καραμανλής είχε πάει μπροστά, τα προβλήματα της κοινωνίας προέβλεπαν την κρίση που ερχόταν. Δηλαδή, στις λαϊκές είχαμε τα ίδια φαινόμενα που αντιμετωπίζουμε σήμερα. Άνοιγαν το πορτοφόλι και είχαν μόνο 5 ευρώ μέσα για τα ψώνια της εβδομάδας. Σήμερα συμβαίνει ακριβώς το ίδιο. Το γεγονός ότι κρίνεται μία Κυβέρνηση μία φορά στα 4 χρόνια για όλο το πακέτο και όχι για τα επιμέρους, είναι πρόβλημα και εδώ ακριβώς είδαμε, για ποιον λόγο κυριάρχησε ο κ. Μητσοτάκης. Είμαστε έτοιμοι να το αλλάξουμε αυτό;