Η ΤΡΑΤΑ [Παραδοσιακό] ~ Σωτήρης Στασινόπουλος - Ηχογράφηση 1927 ΗΠΑ

Δίσκος Victor 68843 /CVE 38121-1 (12΄΄).
Ερμηνεύει ο Σωτήρης Στασινόπουλος.
Ηχογράφηση στη Νέα Υόρκη 28 Φεβρουαρίου 1927.
Στο κλαρίνο ο Κώστας Γκαντίνης

[Η τράτα μας η κουρελού …]
Μια από τις πρώτες (μπορεί και η πρώτη) ηχογράφηση του γνωστού τραγουδιού.

''Από την Πόλη εφύγαμε και πάμε για τη Τούνα, στο δρόμο πο(υ) πηγαίναμε μας έπιασε φουρτούνα-η τράτα μας γκιόζα με τα κουπιά (ε)ιβαλά, θέλει πανιά θέλει κουπιά θέλει και παλληκάρια, να πάμε να ψαρέψουμε να βγάλουμε νε ψάρια. Ν΄ απ΄ όταν ξεκινήσαμε και πάμε με την τράτα, κάθε στιγμή σε λαχταρώ γλυκιά μου μαυρομάτα- η τράτα μας γκιόζ(α) με τα κουπιά (ε)ιβαλά, θέλει πανιά θέλει κουπιά θέλει και παλληκάρια, να πάμε να ψαρέψουμε να βγάλουμε νε ψάρια. Να τόξερε η μανούλα μου πως πήγα με την τράτα, να μου ΄στελνε τη φέσα μου και την καινούργια βράκα- η τράτα μας γκιόζα γιαλέσα η κουρελού εϊβαλά, θέλει πανιά θέλει κουπιά θέλει και παλληκάρια, να πάμε να ψαρέψουμ΄ αστακούς και καλαμάρια''.

Ανάμεσά στους πρώτους Έλληνες που αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στην Αμερική την περίοδο 1896-1921 ήταν και ο μοναδικός, μετέπειτα, τραγουδιστής δημοτικών τραγουδιών στην Αμερική, Σωτήρης Στασινόπουλος, που γεννήθηκε το 1880 στη Στρέζοβα (σήμερα Δάφνη) Καλαβρύτων, όπου ήταν γνωστός με τα παρατσούκλια : Σκέτζος ή Χαρδαβέλλας.

Ο Σωτήρης Στασινόπουλος πήγε στην Αμερική λίγο μετά το 1900, ήταν από τους πρώτους που ηχογράφησαν εκεί.Την πρώτη του ηχογράφηση την έκανε το 1921. Ήταν το κλέφτικο «Δροσούλα» που λίγο αργότερα επανεκδόθηκε μαζί με το «Τα πρόβατα βελάζουνε». Ηχογράφησε στην Αμερική συνολικά περίπου 100 δημοτικά τραγούδια (κλέφτικα, συρτά, τσάμικα και καλαματιανά), ένα ζεϊμπέκικο (Αποφάσισα να γίνω στην Αγιά Σοφιά κουμπές) και ένα Σμυρναίικο Μπάλλο, για λογαριασμό των εταιρειών COLUMBIA, VICTOR και OKEH.

Έπαιζε λαούτο. Στην Αμερική συνεργάστηκε με μοναδικούς οργανοπαίχτες που άφησαν εποχή. Με τον Νίκο Σουλεϊμάνη (κλαρίνο),τον Αθανάσιο Βρούβα (κλαρίνο), τον Νίκο Ρέλλια (κλαρίνο), τον Γιάννη Μακεδόνα (κλαρίνο), με τον Γιάννη Κυριακάτη (κλαρίνο), τον Κώστα Γκαντίνη (κλαρίνο) και Λουί Ρασσιά (σαντούρι). Ήταν μεγάλη η αγάπη του για τα δημοτικά τραγούδια. Πολύ συχνά τον καλούσαν να τραγουδήσει οι κοινότητες Ελλήνων μεταναστών σε διάφορες πόλεις της Αμερικής.
Ο Σωτήρης Στασινόπουλος πέθανε το 1960 στην Αμερική.