ΘΑΝΑΣΗΣ ΣΚΟΡΔΑΛΟΣ - ΩΣΠΟΥ ΝΑ ΖΗ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ (εγγραφή του 1985) ΣΥΡΤΟΣ ΜΕ ΦΙΛΟΣΟΦΗΜΕΝΗ ΜΑΝΤΙΝΑΔΑ

***Ἀθανάσιος Σκορδαλός. Μία ἀπὸ τὶς πολλὲς ἡχογραφήσεις τοῦ συγκεκριμένου συρτοῦ μὲ τὴν ἀρχικὴ μαντινάδα:
Ὥσπου νὰ ζῇ ὁ ἄνθρωπος τίποτα δὲ γνωρίζει
τί τοῦ φυλάει ἡ τύχη ν-του κι῾ ἡ μοῖρα ν-του τί τ΄ὁρίζει.
***Βέβαια προσωπικὰ ἀποδέχομαι ὅτι ὑπάρχει ἡ ἐλεύθερη βούληση τοῦ ἀνθρώπου, δῶρο Θεοῦ, καὶ ὅτι οἱ ἐξωτερικὲς συνθῆκες (οἰκογενειακές καταστάσεις, πόλεμοι, ἀπρόβλεπτα) ποὺ ὑπερβαίνουν τίς ἐπιθυμίες καὶ τὴ βούλησή μας καὶ καθορίζουν τὸν βίο μας ἐποπτεύονται ἀπὸ τὸν Θεό κατὰ τὶς μαντινᾶδες
Θεέ μου μεγαλοδύναμε, μεγάλο τ`ὅνομά σου
φύλλο δέν πέφτει ἀπ` τὸ δεντρί χωρίς τὸ θέλημά σου.
Ἔχει ὁ Θεὸς ἀποὺ μπορεῖ, οἱ γι- ἀθρῶποι δέν μποροῦνε
οἱ πῖκρες καὶ τὰ βάσανα χαρές νὰ μοῦ γενοῦνε.
χρησιμοποιοῦμε ὅμως συμβατικῶς ἐκ παραδόσεως αἰώνων ἑλκομένης ἐκ τῆς πρὸ Χριστοῦ ἐποχῆς, τίς λέξεις "τύχη" καὶ "μοῖρα," ὅπως καὶ τίς λέξεις "κισιμέτι", "κισμέτ", "πεπρωμένο"!
-ἄν ἔχεις τύχη διάβαινε καὶ ῥιζικό περπάτει
-ἡ τύχη μου μὲ δίκασε
-ὅπου φτωχὸς κι῾ἡ μοῖρα του
-τὸ πεπρωμένον φυγεῖν ἀδύνατον.
***Ἡ συγκεκριμένη ἐγγραφή εἶναι περίπου τοῦ ἔτους 1985 καὶ συμπεριλαμβάνεται στὸ ἄλμπουμ - ἀφιέρωμα: "50 χρόνια Σκορδαλός" τῆς δισκογραφικῆς ἑταιρείας ΠΑΝΙΒΑΡ (Παν. Βαρδουλάκη) ἡ ὁποία στὴν ἐποχὴ ποὺ δέν ὐπῆρχε στὴν περιφέρεια τῆς Ἑλλᾶδος δυνατότητα ἐκδόσεως δίσκων, ἐξέδωσε μὲ ἕδρα τὸν Πειραιᾶ πάρα πολλοὺς δίσκους καὶ κασέτες τῆς Κρητικῆς παραδοσιακῆς άλλὰ κι΄έν γένει Δημοτικῆς, λαἰκῆς μουσικῆς.
***Δέν ἔχω τὰ πνευματικὰ δικαιώματα, δέν ἔχω κανένα οἰκονομικὸ κέρδος καὶ κανένα ὑλικὸ ὄφελος ἀπὸ τὸ βίντεο, ποὺ ἀνεβαίνει μὲ σεβασμὸ στοὺς καλλιτέχνες καὶ στὴν παραδοσιακή μας μουσική, ἐνῶ ὅπως ὅλα τὰ βιντεάκια τοῦ καναλιοῦ προσπαθῶ νὰ πληροῖ τοὺς ὅρους τοῦ youtube καὶ τῆς νομοθεσίας γιὰ τὰ πνευματικά δικαιώματα καὶ τὴν εὔλογη χρῆσι τῆς μουσικῆς, μὲ ἐξουσιοδότησι πρὸς τὸ youtube νὰ κατεβάσῃ πάραυτα (ἀμέσως) ὁποιοδήποτε βίντεο γιὰ τὸ ὁποῖο θὰ προκύψῃ καὶ τὸ ἐλάχιστο θέμα περὶ πνευματικῶν δικαιωμάτων, μουσικῆς ἢ εἰκόνων.
ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΚΑΙ ΤΗ ΜΟΙΡΑ, ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΜΟΥ:
Ἡ μοῖρα μου μὲ δίκασε χωρίς ἐγὼ νὰ φταίω
ἆραγε θὰ γελάσω μπλιό, γ-ἤ πάντα μου θὰ κλαίω;
Ἡ μοῖρα μου μὲ δίκασε μὲ βάσανα νὰ ζήσω
κι᾿ αὐτὸ ποὺ λέγεται χαρά, ποτέ νὰ μὴ γνωρίσω.
Τύχη σκληρή, τύχη κακή, τύχη μου ἐναντία
τύχη σ᾿ ἐμένα ἔδειξες ὅλη σου τὴν κακία.
Τὺχη σκληρή καὶ ἄπονη, γιάιντα χτυπᾶς τσ` ἀνθρώπους
καὶ τοὺς γκρεμίζεις ὄνειρα ποὺ χτίζουνε μέ κόπους;
Ἡ τύχη ἄλλα βάσανα δὲν εἶχε νὰ μοῦ δώσῃ
καὶ μ΄ἔβαλε μέσ΄ στὸ σεβντᾶ νὰ μὲ κακαποδώσῃ.
Ἡ τύχη μου μὲ δίκασε στὰ ξένα νὰ γυρίζω
νὰ κάνω φίλους κι᾿ἐδικοὺς κείνους πού δὲ γνωρίζω.
Ἠ τύχη μου μὲ δίκασε νὰ πορπατῶ μονάχος
νὰ ὑποφέρω βάσανα καὶ νὰ τραβῶ τὸ πᾶθος.
Γιὰ ἰδὲς πῶς μὲ κατάντησε τσῆ τύχης μου ἠ σφαῖρα
νἄχω τὴ νύχτα βάσανα καὶ πᾶθος τὴν ἠμέρα!
Τὴ μοῖρα μου θὰ πᾶ νὰ βρῶ στᾳ ὄρη ἀποὺ γυρίζει
νὰ τὴ ρωτήξω νά μοῦ πῇ γιατί μὲ βασανίζει;
Τὴ μοῖρα μου τὴν ἄτυχη ἄν τύχει καὶ τὴ σμίξω
ὡς πνίγει ὁ σκῦλος τὸ λαγό, ἐτσὰ θὰ τηνε πνίξω!
Τύχη πῶς μὲ κατήντησες καί γιατρειά δέν ἔχω
σ᾿αὐτὸ τόν ψεύτικο ντουνιᾶ νὰ ζήσω δέν ἀντέχω.
Τύχη δέ σε φοβοῦμαι μπλιό κι ὅ,τι κι ἄν θέλεις κᾶμε
κι᾿ἄν ἔχεις κι ἄλλα βάσανα, εἰς τὸ κορμί μου βᾶλε!
Ἀφοῦ ἠ τύχη μὲ φθονεῖ ἂς κάμη ὅ,τι θέλει
κι ὁ χᾶρος το κορμάκι μου νὰ πάρη δέν τό θέλει!
Τύχη σκληρὴ τὸ ἔγραψε νὰ ζήσω μακρυά σου
νὰ σέ ποθῶ, νὰ μὲ ποθῇς μέσ᾿ ἀπὸ τὴν καρδιά σου.