Μικρή Πατρίδα - Βασίλης Παπακωσταντίνου (Acappella δίχως μικρόφωνο!)

«Δεν ονειρευόμαστε κάτι για να γίνει, ονειρευόμαστε για να κοιτάμε ψηλά! Είναι στάση ζωής...»

Σχεδόν προφητική αποδείχτηκε η παράσταση των Οδυσσέα Ιωάννου και Βασίλη Παπακωνσταντίνου, καθώς για περίπου δύο χρόνια ολόκληρη η ελληνική -και όχι μόνο - κοινωνία βυθίστηκε σε μια υποχρεωτική «κοινή ησυχία».

Η παράσταση που έκανε το Φεβρουάριο του 2020 ένα πολύ δυνατό ξεκίνημα με συνεχόμενα sold out, διθυραμβικές κριτικές και συνάντησε ενθουσιώδη υποδοχή από τον κοινό, επανέρχεται δριμύτερη από την Πέμπτη 4 Νοεμβρίου, στον ίδιο χώρο, το Θέατρο ΔΙΑΝΑ.

Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου και ο Οδυσσέας Ιωάννου, μετά την τεράστια επιτυχία του εμβληματικού «9:05» (270 παραστάσεις και 130.000 θεατές!), συναντιούνται ξανά επί σκηνής.

Και αν στο «9:05» το θέμα ήταν η πραγματικότητα, στην «Κοινή Ησυχία» το θέμα είναι το όνειρο.
Αυτή τη φορά συνοδοιπόρος τους είναι η Ελένη Ράντου (υπογράφει την πρώτη της σκηνοθεσία στο θέατρο), και οι ηθοποιοί Σοφία Πανάγου και Δημήτρης Καπετανάκος

Στην πρώτη του θεατρική συνάντηση με την Ελένη Ράντου ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου ερμηνεύει σπουδαία τραγούδια, κάποια από το προσωπικό του ρεπερτόριο και άλλα από την ακριβή κληρονομιά του ελληνικού τραγουδιού, ενώ το κείμενο του Οδυσσέα Ιωάννου είναι ένα καινούριο ταξίδι που αναζητάει τα χαμένα μας όνειρα, τις ματαιωμένες προσδοκίες μας.

Μας προτρέπουν «να αρχίσουμε ξανά να λέμε πιο όμορφα πράγματα», να ξεφύγουμε από την «Κοινή ησυχία»

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Στίχοι: Παρασκευάς Καρασούλος
Μουσική: Γιώργος Ανδρέου

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
τα χρόνια μου είχαν ρίζες ήταν δέντρα
που τα `ντυσε με φύλλα η καρδιά
και τ’ άφησε ν’ ανθίζουν μες την πέτρα

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
οι άνθρωποι που αγάπησα ήταν δάση
οι φίλοι μου φεγγάρια ήταν νησιά
που δίψασε η καρδιά μου να τα ψάξει

Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ
η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας
μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή
η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει
σε όνειρα σ’ αισθήματα υγρά
το μυστικό τον κόσμο ν’ ανασάνει

Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ
η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας
μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή
η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας