Jungkook İle Hayal Et 'Soğuk Sevgilin Ortağı Yüzünden Sana Bağırır' (TB)

Jungkook İle Hayal Et "Soğuk Sevgilin Ortağı Yüzünden Sana Bağırır" (TB)

(İstek hikayelere ara verdim. Uzun bir süre yazdığım ve taslaklarda bıraktığım hikayelerden paylaşacağım. Umarım beğenirsiniz.)

Jeon Jungkook (25)
Kim Alin (22)
~Hikaye~
Elimde ki pastaneden özenle seçtiğim pasta ve bir kaç çeşit tatlı ile arabadan inmiş önümde ki eve bakıyordum. Sevgilim ile şu sıralar ilişkimiz pek güzel gitmiyordu. Bende bugün hem birlikte vakit geçirmek hem de aramızda ki sorunları oturup konuşmak için evine gelmiştim. Son yazdığım mesajlara cevap vermediği için de biraz endişelenmiştim. Umarım bir sorun yoktur.

İlerlemiş kapıyı çalıp beklemeye başlamıştım. Kapı açılmadan arkadan gelen kadın sesi ile ne olduğunu anlayamamıştım.
X:Jeon ben bakarım kapıya.
Kapı açıldığında karşımda oldukça güzel ve olgun duran bir kadın vardı. İyi ama ne işi vardı burada??
Jeon:Kim geldi bayan Minseo-
Jeon:Alin hoşgeldin. Geçsene içeri.

Ben hâlâ daha ne olduğunu anlayamadan içeri girmiş aldıklarımı mutfağa bırakmak için ilerlerken Minseo'nun önüme geçmesi ile olduğum yerde durmuştum.
Minseo:Ver tatlım ben hepimiz için güzel bir servis yaparım.
Alin: Bunları sevgilim ve kendim için almıştım. Gerek yok!!

Jungkook:Alin her ne aldıysan birlikte yiyelim. Bayan Minseo'da sabahtan beri çalışıyor zaten.
Minseo elimden poşetleri çektiği gibi mutfağa girmişti. Dönmüş koltuğa oturmuş etrafı incelemiştim. Orta sehpada ki dosyalar, büyük masada ki kağıt kalemler ve kahve bardakları.
Alin: Jungkook burada ne olduğunu anlatır mısın?? Mesajlarıma bakmama nedenin bu muydu yani?
Jungkook:Alin bir kaç gün sonraya önemli bir toplantımız var ve dosyaları yetiştirmeye çalışıyoruz. Bayan Minseo'da bu yüzden buraya geldi.
Alin:Sen çalışanın olan kimseyi buraya getirmezsin ki??
Minseo:Ben çalışanı değilim zaten. Şirketlerimiz ortak olduğu için olabilir mi?? Yoksa haberin yok muydu senin hmm.

Jungkook'a başımı çevirdiğimde yavaştan sinirlenmeye başlıyordum.
Alin: Hayır haberim yoktu. Yeni bir ortağın olduğundan.
Başımı çevirmiş Minseo'nun getirdiği tabaklardan birini alıp yemeye başlamıştım.
Minseo aldığım kurabiyelerden bir kaçını yediğinde öksürmeye başlamıştı.
Minseo:Bunun içinde fındık mı var!!?
Alin:Evet o kurabiye fındıklı Jungkook'un en sevdiğinden.
Minseo:Seni aptal!!! Beni öldürmeye mi çalışıyorsun!!? Benim fındığa alerjim var!!

Jungkook ile şaşkınca ona bakarken Jungkook bir anda mutfağa koşmuş elinde ki su ile geri dönmüştü.
Jungkook:Alin sen kafayı mı yedin!!!
Alin:Ben nereden bilebilirim!! Kızın alnında fındığa alerjim var yazmıyor ya!!!
Jungkook:Kapat çeneni!!! Çık git buradan bir daha da gelme!!! Mahvettin her şeyi!!

Duyduklarım ile afallamıştım. Bunca yıllık sevgilim suçum olmayan bir şey yüzünden beni evinden kovup bana bağırmıştı. Tabii bu saatten sonra sevgilim değildi. Bırak sevgili olmayı yüzüne bile bakmayacaktım onun.
Parmağımda ki yüzüğe baktığımda hayal kırıklığı yaşamıştım. Bir kaç ay öncesinden evlenmeyi düşünen biz şimdi ne haldeydik.
Minseo sakinleşmiş bana sırıtarak baktığında anlamıştım her şeyin yalan olduğunu. Ama asıl kalbimi kıran Jungkook'un bu yalana kanmasıydı.
Koltukta yan yana oturan ikisine bakmış Jungkook başını bana çevirdiği gibi elimde ki yüzüğü çıkarıp yere fırlatmıştım.
Ayağı kalktığında gerilemiş bir şey demesine fırsat bırakmadan çantamı alıp dışarı çıkmıştım. Hayır ağlamamalıydım hayır...

Arabama binmiş olabildiğince uzaklaşmıştım. Kendimi çok kötü hissediyordum. Ben aramızda ki sorunlar her neyse düzeltiriz diye düşünürken her şey mahvolmuştu. Ormanlık alanın sonuna doğru arabam ile ilerlemiş uçurumun kenarına park etmiş arabadan inip çimlerin arasına oturmuştum.
Çalan telefonum ile baktığımda o arıyordu. Ne anlamı vardı ki?? Her şeyi yok eden o değil miydi zaten?? Şimdi araması hiçbir şey ifade etmiyordu.

Yine de telefonu açmış dinlemeye başlamıştım.
Jungkook:Alin. Alin ben özür dilerim. Neredesin şuan lütfen söyle de yanına geleyim. Ben seni kırmak istemedim. Öyle konuşmak istemediğimi de biliyorsun. Lütfen söyle neredesin??
Cevap vermiyordum. Sadece her zaman duymak istediğim o harika sesini son kez dinliyordum. Bu saatten sonra geri dönüş yoktu.
Jungkook:Alin lütfen cevap ver evine geldim ama yoksun. Neredesin? Nereye gittin söyle lütfen...

Derin bir nefes almış ve telefonu kapatmıştım. Kapattığım anda yeniden ve yeniden ağlamaya başlamıştım.

Bir süre sonra gelen araba sesi ile başımı o yöne çevirdiğimde Jungkook gelmişti. Muhtemelen her zaman kullandığım uygulamanın konumundan bulmuştu beni.
Arabadan inip yanıma koşmuş ayağı kalktığımda bana sıkıca sarılmıştı.
Jungkook: Özür dilerim. Çok özür dilerim. Lütfen beni terk etme sevgilim. Yalvarırım...

Onu kendimden ittirdiğimde ellerini yüzüme çıkarmış gözyaşlarımı silmeye başlamıştı. Kendisinin sebep olduğu göz yaşlarımı yine silen de oydu. Gözlerimi öpmeye başladığında omuzlarından ittirmiştim. Beni kendine daha çok çektiğinde daha da ağlamaya başlamıştım.

~DEVAMI YORUMDAA~

[Hhwang_Alissa]

~DEVAM~

Jungkook: Lütfen beni affet güzelim özür dilerim.
Alin: Ne diye özür dileyip duruyorsun. Pardon da günlerdir bana soğuk davranırken ve o kadının yalan alerjisi yüzünden bana bağırırken umrunda değildim de şimdi senden ayrılacağımdan korktuğun için mi umrundayım.
Bugün bana soğuk davranan sen olmana rağmen ben senin ayağına kadar geldim sırf sorunlarımız çözülsün diye kendimi yiyip bitirirken bay Jeon evinde ortaklarıyla bir sevgilisi olduğunu bile unutmuş.

Jungkook: Hayır hayır yemin ederim aklımdaydın. Her zaman aklımdasın zaten. Sadece bu sıralar hiçbir şey istediğim gibi gitmiyor. Şirket son zamanlarda kötü duruma düştü bu yüzden acil yeni bir ortak bulmak zorunda kaldık. Minseo'da-
Alin: Umrumda değil!! Minseo'da, sen de, o aptal şirketin de zerre umrumda değil!!! Defol git hayatımdan istemiyorum artık seni!!!

Arabama ilerlediğim sırada dönmüş son kez konuşmuştum.
Alin: Eğer gelip sorunlarını bana anlatsaydın hiçbir şey olmasa da en azından destek olmak için elimden gelen her şeyi yapardım. Ama sen ne yaptın?? Bana soğuk davranıp ortak aldığından bile bahsetmeyip saçma sapan bir nedenden bana bağırdın. Bir daha yüzünü bile görmek istemiyorum...

ay
Jungkook ile ayrıldıktan sonra çalışmaya başladığım şirketin yemeği için arabam ile konum olarak atılan restorana doğru ilerliyordum. Çalıştığım yerde patronum aslında arkadaşımdı. Kim Jisung. Bir kaç gündür izinliydim sağolsun canım arkadaşım izin vermişti. Hasta olduğum için ben yokken yeni bir şirketle ortaklık kurulmuştu. Ortak şirkete dair hiçbir şey bilmiyordum.

Arabamı park etmiş çantamı ve telefonumu alıp içeri geçmiştim. Yanıma gelen garsona patronum bay Kim'in adını verdiğimde onu takip etmemi söylemiş harika manzaralı bir yere doğru ilerlemişti. Gördüğüm masa ve yeni yüzler ile... evet bunu beklemiyordum. Kesinlikle beklemiyordum hemde.

Onun burada ne işi vardı?? Yoksa yeni ortak...inanmıyorum. Yeni ortak şirket Jungkook'un şirketi miydi??
Beni gördüğünde etrafımda ki tüm sesler kesilmişti. Beni kendime getiren patronumun sesi ile masaya doğru ilerlemiştim.
Kim Jisung: Evet asistanım Alin de geldiğine göre başlayabiliriz.
Jisung'un yanına oturduğumda tam karşımda onun oturmasına ayrıca lanet etmiştim.
Jisung başını eğip sesini kısarak sorduğu soru ile ona dönmüştüm.
Jisung:Daha iyi misin?? Kendini iyi hissetmezsen bir kaç gün daha istirahat edebilirsin. Sonuçta seninle uzun zamandır arkadaşız değil mi??
Göz kırptığında gülümsemiş başımı iki yana sallayarak önüme dönmüştüm.

Her seferinde patron-çalışan ilişkisi yapmaya çalışsak da her zaman gerçekte arkadaş olduğumuzu her şekilde belli ediyordu. Başımı çevirdiğimde Jungkook'un sinirli bakışları etrafımı sarmıştı. Neden şuan heyecanlanıyorum ki??


Yemeğin sonuna doğru midem ağrımaya başlamıştı. Kendimi bugün bir tık fazla zorlamıştım ve bunun da farkına varmışlardı.
Jisung:Alin gel seni evine bırakayım. Ah hadi ama ne diye iyice iyileşmeden geliyorsun ki!!?
Azarlar gibi konuşması ile kıkırdayıp yanağımı sıktığı sırada bileğini tutan bir başka el ile ikimizde oraya döndük.
Jungkook:Siz zahmet etmeyin. Onu evine ben bırakırım. Hem evi benim evime de oldukça yakın.
Yalan söylemişti beni bırakmak için. Evimiz arasında araba ile yarım saatlik yol vardı.
Jisung:Bay Jeon onun arkadaşıyım ve-
Jungkook:Bay Kim isterseniz diğer misafirlerinizle de ilgilenin biraz. Gel Alin gidiyoruz.

Elimden tutup beni çektiğinde ne ara dışarı çıktığımızın farkında olamadan beni arabasına bindirmişti.
Alin:Ama benim arabam-
Jungkook: Şirketten birisini ayarlar getirtirim sen bana anahtarını ver.
Anahtarımı verdiğimde kısa süre bir yere gidip gelmişti.
Jungkook:Hallettim hadi gidiyoruz.


Evime geldiğimizde heyecanlanmaya başlamıştım. Aylar sonra onunla evimin önündeydik. Ona olan kızgınlığım tam geçmemişti ama yine de çok özlemiştim. Tabii bu hâlâ ona trip atmayacağım ve yaptıklarını tek tek yüzüne vurmayacağım anlamına gelmez.

Alin:Gel bir kahve içelim derdim ama gelirsen kendin yaparsın haberin olsun.
Jungkook:Zaten bu halde kahve yapmana izin vermem. Geliyorum ama sadece seninle ilgilenmek için güzelim.

Eve girdiğimizde önce benim ceketimi çıkarmış daha sonra kendi ceketini çıkarıp asmıştı.
Beni belimden tutup koltuğa oturtmuş yukarı odama ilerlemişti. Elinde getirdiği pijama takımım ile gülümsemiştim. En sevdiği takımımdı. Yani önceden...
Jungkook:Sen bunları giyene kadar sana sıcak bir şeyler yapıp geliyorum.


Elimde bitki çayım, üzerimde Jungkook'un getirdiği ve sıkıca bana sardığı battaniyem, dizlerimi kendime çekmiş tam dibimde başımı omzuna koymuş bir eli belimde diğeri bacağımda bir adet Jungkook. Geldiğimizden beri ikimizde eskiyi açmamıştık. Belki de özlemimiz geçmişten daha ağır bastığı içindir.

Alin:Biliyor musun?
Jungkook:Hmm neyi?
Alin:Tam bir aptal olduğunu.
Kıkırdadığında bacağımda ki elini yüzüme çıkarıp başımı kendine çevirmişti.
Jungkook:Evet tam bir aptalım ve yaptığım bir aptallık hayatıma mâl oldu. Tam 5 ay. 5 aydır hayatımda asıl insan eksik yaşamak zorunda kaldım. Sen eksiktin. Yoktun. Yanımdayken bile seni özlerken 5 ay sensiz kaldım. Yaşadığımı gösteren tek şey aldığım nefesti. O da sanki içime oksijen değil de zehir çekiyormuşum gibi hissettiriyordu.

Dudaklarını bana yaklaştırdığında gözlerimi kapatmıştım. Beni öptüğünde kollarımı omuzuna sarmış gülümseyerek sıkıca sarılmıştım.
Jungkook:Geri dön bana lütfen güzelim. Sensiz yaşayamıyorum.
Bu kez onu öpen bendim. Gülümsediğinde gözlerinin içine bakmış konuşmuştum.
Alin: Beni sevdiğini söyle ama bunu farklı bir şekilde yap.

Gözlerini çekmeden gülümsemiş ve gömleğini çıkarmaya başlamıştı.
Alin:Ne yapıyorsun Jungkook??
Omuzlarından indirdiğinde sol göğsü üzerinde ki yazı ile gözlerim dolmuştu.
Alin:Bu ne zaman yaptırdın!!? İnanamıyorum sana Jungkook.
Kalbinin üst kısmına denk gelen yerde ismim ve altında tanıştığımız günün tarihi yazıyordu. Yazıların etrafında karanfil resmi vardı.
Jungkook: Aşk elçisi karanfil. Sana olan aşkımın en derin ifadesini ancak bu şekilde yapabileceğimi düşünmüştüm. Birdee...

Bana yaklaştığında yüzünü boynuma yaklaştırıp çenemin altından öpmüştü.
Jungkook:Seni seviyorum...

~SON~

[GT_kanalı]

Aşkm benim bi arkdaşım vardı o senden hikaye isticekti ama malesefki vefat eti onun adına bi hikaya yazar mısın lütfen jeon Jungkook mafya kocan seni merdivenlerden iter bi de kızın adı arkadaşımın adı olsa olur mu zaten uyumlu luna olsun kızın adı lütfen

[denizo]

Asla ama asla affedilecek bir hata değildi . Kimin neye alerjisi olduğunu kız bilemez bilmek zorunda değil madem alerjisu var ki yok sorup yeseydi kurabiyeyi kız zorla boğazına tıkmadı bu sebeple evimden defol bir daha gelme diyen biri afedilmeyi hakketmiyo

[Taekookasktir]

Ayyy çok güzeldii cidden bayıldımm ellerine emeğine sağlık bebeğim💋💋

[the_lady_rain_]

Yazarımmm ben senin hikayelerine mükemmel demekten bıktım ama sen mükemmel hikayeler yazmaktan bıkmadın... ❤‍🔥😽💖(Tabikide mükemmel demekten bıkmadım)

[HaliseMelekÇelik-st]

Çoookkk iyi ama ben az daha sürünmesini çok isterdim

[Jimininserçeparmağı]

Ayyy çok geç kalmışım 😢 üzgünüm 😮 hemen okuyup yorum yapacağım bebeğim ❤

[foreverarmybts]

Harika olmuş ellerine emeğine sağlık💜💜💜