Ζάκυνθος: Καμίνια | Σε εξέλιξη βρίσκονται οι εργασίες για την αποκατάσταση της Ιωάννου Πήλικα

Καμίνια: Το τέλος μιας διαδρομής χωρίς GPS

Τελικώς για να αρχίσει να λειτουργεί ο μηχανισμός του δημοσίου ή δημοτικού συστήματος, ακόμα και στην ηλεκτρονική εποχή των αυτοματισμών , χρειάζεται να δώσεις τις πρώτες στροφές με μανιβέλα. Νομίζω αναγκαία η παραβολική αναφορά, για μια οργανωτικά ανελαστική διοικητική και οικονομική διαδικασία, η οποία αδιαφορεί για το μέγεθος το είδος και την αναγκαιότητα του όποιου υπηρεσιακού θέματος ή έργου προκύπτει, ή αναφύεται.

Δεν θα προχωρήσουμε σε περεταίρω ανάλυση, του τι εξετάζει, ποίος αρμόδιος με ποίο παραμορφωτικό φακό, ποίος ο ρόλος της πλευρά παρατήρησης μέσω του παραμορφωτικού φακού, διότι θα χάσουμε ακόμα και τι μπάλα για τις πιλάτες.

Όπως πιθανότατα θα θυμάστε, όσοι ενημερώνεστε από το ZANTETIMES.GR ,αλλά και από τα άλλα ενημερωτικά μέσα που το έχουν αναφέρει σχετικά, στην γειτονιά μας, τα «παγκοσμίως γνωστά» Καμίνια ,κάθε χρόνο με τα πρωτοβρόχια και σε όλη την περίοδο των βροχών, προς το τέρμα της ανηφόρας της Ιωάννου Πήλικα, για ένα διάστημα τριάντα πέντε (35) περίπου μέτρων γινόταν λίγο από Βενετία. Το μόνο που απουσίαζε ήταν οι γόνδολες. Ακούγονταν κάτι περίεργα «Sole mio», αλλά όχι «τενορίσιμο» αλλά σε ήχο «βλαστημίσιμο» από τους περιοίκους και τους διερχόμενους.

Δεν ήταν μόνον εκείνο το σημείο βέβαια προβληματικό στην ίδια περιοχή, για όποιον προσπαθούσε να περάσει πεζός ή με δίκυκλο. Ήταν και κάποια σημεία της Γεωργίου Μοθωναίου(ο περιφερειακός της πόλης), μπροστά από το ΚΤΕΛ, που γινόνταν λίμνες, διότι βούλωναν τα φρεάτια του δρόμου από τα φερτά υλικά που κατέβαιναν από τον Εξηνταβελώνη. Εδώ βέβαια είχε πεζοδρόμια και ο πεζός περνούσε με σχετική ασφάλεια, εκτός από του ότι είχε μεγάλη πιθανότητα να κάμει ένα κρύο ντουζ με παχιά λασπόνερα και πιστέψτε με δεν θα ήταν ιαματικό. Επιπλέον οι λάσπη που έμενε μόλις στέγνωναν τα νερά ήταν παγίδα για σοβαρά ατυχήματα.

Οι περίοικοι των δύο αυτών σημείων, της ίδιας περιοχής φυσικά, έκαναν τα διαβήματά τους στους καθ’ ύλην αρμοδίους του Δήμου. Χάριν δικαιοσύνης εδώ πρέπει να αναφέρουμε ότι δραστήρια θέση που έλαβε ως είχε ηθική και φυσική υποχρέωση ως κάτοικος και υφιστάμενος τις ίδιες συνέπειες και ο εκλεγμένος στο Τοπικό Συμβούλιο της πόλης Ζακύνθου, Κος Χρήστος Μεϊντάνης του Διονυσίου γέννημα και θρέμμα της περιοχής.

Κάποια στιγμή προ διετίας κάποιος εργολάβος, ήλθε και έκανε «σταμπωτό» ένα κομμάτι της Ιωάννου Πήλικα, όχι αυτό που παρουσίαζε πρόβλημα, διότι αυτό είχε γίνει σταμπωτό νωρίτερα. Αυτή η εργασία ουσιαστικά μεγένθυνε το υπάρχον πρόβλημα. Κοφευόντων των αρμοδίων του Δήμου, ως σανίδα σωτηρίας κλήθηκε πλέον η Πυροσβεστική Υπηρεσία.

Προς τιμήν της η Υπηρεσία ανταποκρίθηκε άμεσα αλλά και ταυτόχρονα ο πρώην διοικητής κ. Καλογερόπουλος έκανε αυτοψία στα σημεία που παρουσίαζαν τα προβλήματα και συνέταξε μηνυτήρια αναφορά την οποία και προώθησε στον κο Εισαγγελέα Ζακύνθου ακολουθώντας τον φυσιολογικό της δρόμο.

Ω του θαύματος τις αμέσως επόμενες ημέρες κατεύθασε το αρμόδιο συνεργείο του Δήμου και ξεβούλωσε τα βουλωμένα φρεάτια από τις φερτές ύλες. Στην συνέχεια άρχισαν εργασίες διαμόρφωσης του χώρου των πρανών του λόφου Εξηνταβελώνη και από την άλλη πλευρά του ΚΤΕΛ, με τα ίδια υλικά, ούτως ώστε να εμποδιστεί η διαρροή γλίνας από τα σαθρά πρανή λόγω βροχής στον περιφερειακό δρόμο, ταυτόχρονα καθαρίστηκε από τα καλάμια και διανοίχτηκε το αποχετευτικό αυλάκι που υπήρχε και περνάει με κοργιαλούς κάτω από το δρόμο.

Το θαύμα όμως δεν σταμάτησε εδώ. Άρχισαν να γίνονται και βρίσκονται σε εξέλιξη και οι εργασίες για την αποκατάσταση της Ιωάννου Πήλικα και ελπίζω όταν με το καλό τελειώσουν να μην υπάρχει πλέον κανενός είδους πρόβλημα απορροής των ομβρίων και επιτέλους να ησυχάσουν οι κάτοικοι της πςριοχής που κάθε χειμώνα γίνονταν περιστασιακά λιμνάνθρωποι.

Σπυρίδων Ιατράς