OĞUZ ATAY - ARTIK YAŞAMAK İSTEMİYORUM...

artık yaşamak istemiyorum...
onların istediği gibi yaşamak istemiyorum...
normal bir insan olmaya zorladılar,
bana boş yere vakit kaybettirdiler.
olmayınca da anormal dediler.
başkalarının yaptıklarını silmeye çalıştım,
mürekkeple yazmışlar;
oysa ben kurşun kalem silgisiydim,
azaldığımla kaldım.
kötü bir resim asarım korkusuyla
hiç resim asamadım;
kötü yaşarım korkusuyla...
hiç yaşayamadım.
en kötüsü,
hayır demeyi öğrenemedim.
yemeğe kal, dediler: kaldım.
oysa, kalınmaz.
onlar biraz ısrar ederler;
sen biraz nazlanırsın.
sonunda kalkıp gidilir.
her söylenen şeyi ciddiye almak yok mu,
şu sözünün eri olmak yok mu;
bitirdi, yıktı beni.
yaşamamaktan yoruldum..
insanın,
kendisi gibi olmak istemediği
zamanlar da varmış.
hafiftim,
güzeldim,
rüya gibiydim;
bakmasını bilemediler...
neyse...
ben yalnız kalmalıyım.
başka çarem yok.
korkuyoruz.
düşünmekten ve sevmekten korkuyoruz.
insan olmaktan korkuyoruz.
benim de ölümüm bu dünyada başladı.
ölmeden ölmek zormuş;
öyle söylüyor şair.
büyük bir yorgunluk duyuyorum:
yılların yorgunluğu.
okuyamıyorum,
düşünemiyorum...
beynimi yıllık izne çıkarmak istiyorum...
gülümseyeceksin,
bekleyeceksin..
ve hiçbir zaman ümide kapılmayacaksın.
hayır...
buldum: yalnız kalmaktan korkunca
yalnızlığım artıyor.
yok hayır...
aslında her şeyin birden
unutulmasına çok ihtiyacımız var...
bizde unutmuş gibi yaparız,
hiç kırılmamış,
ağlamamış gibi..
oysa...
ilk yalanı söyledikten sonra
bir daha konuşmamalı insan.
artık ben iç dünyama dönüyorum.
orada hayal kırıklığına yer yok.
vazgeçiyorum;
bütün insanlığın önünde eğilerek özür diliyorum:
beni yanlışlıkla çıkardılar sahneye.
kalbimin atışının yavaşlamasını istiyorum.
yavaş yavaş atsın ki yorulup durmasın.
kalbimde ağır bir yük taşıyorum.
ben artık hiç gülemeyeceğim.
her nefes alışımda kalbim ağrıyor.
ne işim var bu dünyada benim?
beklenen geç geliyor,
geldiği sırada insan başka yerlerde oluyor.
o yüzden...
beni hemen anlamalısın,
çünkü ben kitap değilim,
çünkü ben öldükten sonra
kimse beni okuyamaz,
ben yaşarken anlaşılmaya mecburum.
beni bir gün unutacaksan
bir gün bırakıp gideceksen
boşuna yorma derdim
boş yere mağaramdan çıkarma beni
alışkanlıklarımı özellikle
yalnızlığa alışkanlığımı
kaybettirme boşuna
tedirgin etme beni
bu sefer geride bir şey bırakmadım
tasımı tarağımı topladım geldim
neyim var
neyim yoksa
ortaya döktüm
beni bırakırsan
sudan çıkmış balığa dönerim.
bak döndüm...
olur ya,
belki bir gün tam senin gibi hissederim,
senin heyecanların benim heyecanlarım olur:
o zaman seni bütünüyle yaşarım,
kim bilir?
ama ben,
seni görür görmez anlamıştım:
bütün kaygısız görünüşünün altında,
duygulu,
içine kapanık bir insan olduğunu.
bunu beğendim işte...
bak kendimle konuşurken bile,
senin hoşuna gitmeğe çalışıyorum...
neyse...
yaz bakalım :
suçumuz sevmek.
ama şimdi...
şimdi yanımda olsaydın,
böyle üşümezdim...

#OğuzAtay #Derleme #Şiir

Seslendiren - Erhan Adsay

Abone olup daha fazlasına ulaşabilirsiniz...

[BayBilinmeyen]

güzel insanlar, güzel yürekler...
kıymetli bilinmeyenler.
Youtube durduk yerde sorun yarattı,
ve maalesef bir çok içeriği kaldırmak zorunda kaldım.
hepsini tekrar yükleyeceğim ama bu süreç içerisinde sizden...
her yeni eklenen içeriği beğenmenizi, paylaşmanızı, yorum yapmanızı rica ediyorum.
çünkü etkileşimler bu süreç içerisinde destek verebileceğiniz en güzel nokta.
bu süreç içerisinde destekleriniz için şimdiden teşekkür ederim.

[hernefesbirmucize]

Yaaa nasıl içten OKUyorsun be adam...Her kelimenin ifadesi de yaşanmışlık kokar mı? ❤❤❤

[Melike-dramkolik]

Uzun zaman sonra bay bilinmeyene denk gelmek ❤ eskiden bu sesi indirir küçücük telefonumda dinler ezberime alırdım

[meralschumann]

Sayın Erhan Adsay, şiirleri okurken adeta mısralarda derin yaşıyorsunuz. Bu sizin çok özel bir insan olduqunuzun bariz bir ifadesidir. Sayqılar, sevqiyle kalın.

[BUSE-xvqp]

2 yıl öncesinde bitirmeye çalıştığım hayatıma her yolu denesem de ölemediğim için küfürler ederdim. Gitmemek için direndiğim psikologlar, içmemek için direndiğim ilaçlar, damar yollarımı söküp attığım için azarlayan hemşireler... Sonra düşündüm; Ölemiyorsam yaşayacaklarım vardı demek. Sil baştan başladım. Aşık olmayı bıraktım, inat etmeyi bıraktım, sorunları aşamadığımda kaçmayı bıraktım, değiştiremeyeceğim şeyler için çabalamayı bıraktım, beni üzen ne varsa her şeyi, herkesi bıraktım. Şimdilerde az ama kaliteli bir çevrem, şiirle dolu huzurum, sürekli geliştirdiğim kişiliğim, okuduğum iyi bir bölüm, sade ama mutlu bir hayatım var. Anladığım tek şey;
Ölüm kolay olanı ve yaşadığım sürece aldığım her nefesin hakkını vermek zorundayım. :)

[Renan-rsky]

“boş yere mağaramdan çıkarma”saydın keşke “beni”
bak, kayboldum…

[nadiyekartal]

Korkuyoruz,
Düşünmekten ve sevmekten korkuyoruz.

[fatmaaman]

Allah güldürsün be usta 🌹 insan zaten yaşarken olmus

[fatmaaman]

Emeğine yüreğine sağlık üstadım Allah'a emanet olun 🌹

[aysez.]

Kelime bulamiyorum o kadar güzel anlatmisin yüregine sağlik ❤️

[imaneabouharia]

Dokuz yaşında babamı kaybettim, şimdi 28 yaşındayım ve hayatımda abim, ailem yüzünden hiçbir şey yapmadım ve artık değişmek istiyorum ama nasıl yapacağımı bilmiyorum?

Bu konuşma beni çok ağlatıyor

[ardaklinvv]

Gerçekten hissederek okunuşunuz şiiri

[heisenberg]

İnsanın kendisi gibi olmak istemediği zamanlar da varmış :))

[hulyacanpolat]

Derinlerden gelen Sõzlerin, Yumuşacik ses tonuyla õrtüşmesine Huzur derim..Yûreğinize Sağlik..⚘

[sde_nur]

Unuttuğumda beğenin de dinlemeye geliyim yeniden 🧚🏻‍♀️

[kimjongun]

Yıldızlara iyi bak delikanlım, belki onları göremezsin

[nigimehmed]

İnsan iç fünyasına dönüş noktasını koyunca...
Afetmeli ama unutmamalı, B.Bilinmeyen.
Sıcacık sözler için teşekkürler.🌹🐈‍⬛

[fatmamuter]

Sakin sakin bay bilinmeyen ne bu siddet bu celal kime kizdiniz niye kustunuz oysa kendinizi ne guzel ifade ediyorsunuz siirlerle ya herseyi icine atanlar neyapsin 😢💔😥😔💙

[bedis]

“Ama şimdi ..
Şimdi yanımda olsaydın, böyle üşümezdim .”

[gulumse]

Yapma birtanem 💐✌️😉👍✌️
Zor ama imkansız değil 😘